Main Text
TENTH May dawned bright and clear. For the past few days I had been pleasantly besieged by dignitaries and world leaders who were coming to pay their respects before the inauguration.
মে মাহৰ ১০ তাৰিখ উজ্জ্বল আৰু পৰিষ্কাৰ পুৱা আছিল। যোৱা কেইদিন ধৰি উদ্বোধনৰ আগতে মোক শ্ৰদ্ধা জনাবলৈ অহা গণ্যমান্য ব্যক্তি আৰু বিশ্ব নেতাসকলে মোক আনন্দদায়কভাৱে ঘেৰি ধৰিছিল।
The ceremonies took place in the lovely sandstone amphitheatre formed by the Union Buildings in Pretoria. For decades this had been the seat of white supremacy, and now it was the site of a rainbow gathering of different colours and nations for the installation of South Africa’s first democratic, non-racial government.
প্ৰিটোৰিয়াৰ ইউনিয়ন বিল্ডিঙে গঠন কৰা মনোৰম বালুকা পাথৰৰ এম্ফিথিয়েটাৰত অনুষ্ঠানবোৰ অনুষ্ঠিত হৈছিল। বহু বছৰ ধৰি এই স্থানটো বগা লোকৰ আধিপত্যৰ মুখ্য কেন্দ্র আছিল, কিন্তু এতিয়া এইখিনিতে দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ প্ৰথমখন গণতান্ত্ৰিক আৰু অবৰ্ণবাদী চৰকাৰ স্থাপন কৰিবলৈ নানা ৰঙৰ আৰু জাতিৰ মানুহৰ সমাবেশ হৈছিল।
On that lovely autumn day I was accompanied by my daughter Zenani. On the podium, Mr de Klerk was first sworn in as second deputy president. Then Thabo Mbeki was sworn in as first deputy president. When it was my turn, I pledged to obey and uphold the Constitution and to devote myself to the well-being of the Republic and its people. To the assembled guests and the watching world, I said: Today, all of us do, by our presence, here… confer glory and hope to newborn liberty. Out of the experience of an extraordinary human disaster that lasted too long, must be born a society of which all humanity will be proud.
সেই সুন্দৰ শৰৎৰ দিনটোত মোৰ লগত আছিল মোৰ ছোৱালী জেনানী। মঞ্চত মিষ্টাৰ ডি ক্লাৰ্কে প্ৰথমে দ্বিতীয় উপ-ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে শপত গ্ৰহণ কৰে। তাৰ পিছত থাবো বেকিয়ে প্ৰথম উপ-ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে শপত গ্ৰহণ কৰে। যেতিয়া মোৰ পাল আহিল, মই সংবিধান মানি চলিম, সংবিধান ৰক্ষা কৰিম আৰু গণৰাজ্য আৰু ইয়াৰ জনসাধাৰণৰ মংগলৰ বাবে নিজকে উৎসৰ্গা কৰিম বুলি প্ৰতিশ্ৰুতি দিলোঁ। গোট খোৱা অতিথিসকল আৰু বিশ্ববাসীক মই ক’লোঁ: আজি আমি সকলোয়ে, ইয়াত উপস্থিত থাকি, এই নতুন স্বাধীনতাৰ ওপৰত গৌৰৱ আৰু আশা যোগাইছোঁ। বহুদিন ধৰি চলি থকা এক ভয়ংকৰ মানুহৰ বিপৰ্যয়ৰ পৰা এতিয়া এনে এটা সমাজ জন্ম হ’ব লাগিব যিটো সমাজে সকলো মানুহক গৌৰৱান্বিত কৰিব।
We, who were outlaws not so long ago, have today been given the rare privilege to be host to the nations of the world on our own soil. We thank all of our distinguished international guests for having come to take possession with the people of our country of what is, after all, a common victory for justice, for peace, for human dignity.
আমি, যিসকল অলপ দিন আগলৈকে অনিয়মীয় ব্যক্তি আছিলোঁ, আজি আমি আমাৰ নিজৰ দেশত পৃথিৱীৰ জাতিসকলক আতিথ্য দিয়াৰ বিৰল সঁযোগ পাইছোঁ। আমি আমাৰ সকলো বিশিষ্ট আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় অতিথিক ধন্যবাদ জনাইছোঁ, যিহেতু তেওঁলোকে আমাৰ দেশবাসীৰ সৈতে ন্যায়, শান্তি আৰু মানৱ মৰ্যাদাৰ এক সঁচা বিজয়ত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ আহিছিল।
We have, at last, achieved our political emancipation.
আমি অৱশেষত আমাৰ ৰাজনৈতিক মুক্তি লাভ কৰিলোঁ।
We pledge ourselves to liberate all our people from the continuing bondage of poverty, deprivation, suffering, gender and other discrimination.
দৰিদ্ৰতা, বঞ্চনা, দুখ-কষ্ট, লিংগ বৈষম্য আৰু অন্যান্য বৈষম্যৰ পৰা আমাৰ সকলো জনসাধাৰণক মুক্ত কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছো।
Never, never, and never again shall it be that this beautiful land will again experience the oppression of one by another.
কেতিয়াও, কেতিয়াও, আৰু কেতিয়াও এই সুন্দৰ দেশখনত ইজনে সিজনৰ ওপৰত কৰা অত্যাচাৰ পুনৰ নোহোৱাকৈ ৰাখিব।
The sun shall never set on so glorious a human achievement.
ইমান গৌৰৱজনক মানুহৰ কৃতিত্বৰ ওপৰত সূৰ্য্য কেতিয়াও অস্ত যাব নোৱাৰে।
Let freedom reign. God bless Africa!
স্বাধীনতাই ৰাজত্ব কৰক। ঈশ্বৰে আফ্ৰিকাক আশীৰ্বাদ দিয়ক।
A few moments later we all lifted our eyes in awe as a spectacular array of South African jets, helicopters and troop carriers roared in perfect formation over the Union Buildings. It was not only a display of pinpoint precision and military force, but a demonstration of the military’s loyalty to democracy, to a new government that had been freely and fairly elected. Only moments before, the highest generals of the South African defence force and police, their chests bedecked with ribbons and medals from days gone by, saluted me and pledged their loyalty. I was not unmindful of the fact that not so many years before they would not have saluted but arrested me. Finally a chevron of Impala jets left a smoke trail of the black, red, green, blue and gold of the new South African flag.
কেইমুহূর্তৰ পাছত আমি সকলোৱে ভয় আৰু আচৰিতত চকু উঠাই চাব লগা হ’লোঁ, যেতিয়া দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ জেট, হেলিকপ্টাৰ আৰু সৈন্যবাহী বিমানসমূহে নিখুঁত গঠনত গৰ্জন কৰি ইউনিয়ন বিল্ডিঙৰ ওপৰেদি উৰি গ’ল। এইটো কেৱল সামৰিক শৃংখলাৰ আৰু নিখুঁততাৰ প্ৰদৰ্শনহে নহয়, ই আছিল নতুন চৰকাৰ আৰু গণতন্ত্ৰৰ প্ৰতি সামৰিক বাহিনীৰ আনুগত্যৰ প্ৰতীক। মাত্ৰ অলপ আগতে দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ সেনা আৰু আৰক্ষীৰ সৰ্বোচ্চ জেনেৰেলসকলে, যিসকলৰ বুকু অতীতৰ পদক আৰু ফিতাৰে সজ্জিত আছিল, মোক চেলুট কৰিছিল আৰু তেওঁলোকৰ আনুগত্যৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল। মই এইটো পাহৰা নাছিলোঁ যে অলপ বছৰ আগত তেওঁলোকে মোক চেলুট নকৰি গ্ৰেপ্তাৰ কৰিছিল। অৱশেষত, ইম্পালা জেট বিমানৰ এটা চেভ্ৰনে দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ নতুন পতাকাৰ ক’লা, ৰঙা, সেউজীয়া, নীলা আৰু সোণালী ৰঙৰ ধোঁৱাৰ ৰেখা এৰি থৈ গ’ল।
The day was symbolised for me by the playing of our two national anthems, and the vision of whites singing ‘Nkosi Sikelel’ iAfrika and blacks singing ‘Die Stem’, the old anthem of the Republic. Although that day neither group knew the lyrics of the anthem they once despised, they would soon know the words by heart.
সেই দিনটো মোৰ বাবে ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত দুটা বজোৱাৰ মাজেৰে বিশেষ অৰ্থ বহন কৰিছিল, আৰু মই দেখিলোঁ বগা লোকসকলে ‘নকোচি ছিকেলেল’ আফ্ৰিকা’ গাইছে আৰু ক’লা লোকসকলে ৰিপাব্লিকৰ পুৰণি সংগীত ‘ডাই ষ্টেম’ গাইছে। যদিও সেই দিনা এই দুউটা গোটৰ কোনো এটি দলেও আগতে ঘিণ কৰা সংগীতৰ শব্দবোৰ জনা নাছিল, তেওলোকে অতি সোনকালেই এই শব্দবোৰ মুখস্থ কৰি গাই পাব।
On the day of the inauguration, I was overwhelmed with a sense of history. In the first decade of the twentieth century, a few years after the bitter Anglo-Boer war and before my own birth, the white-skinned peoples of South Africa patched up their differences and erected a system of racial domination against the dark-skinned peoples of their own land. The structure they created formed the basis of one of the harshest, most inhumane, societies the world has ever known. Now, in the last decade of the twentieth century, and my own eighth decade as a man, that system had been overturned forever and replaced by one that recognised the rights and freedoms of all peoples, regardless of the colour of their skin.
উদ্বোধনীৰ দিনটোত মই ইতিহাসৰ গভীৰ অনুভৱেৰে ভৰা আছিলোঁ। বিংশ শতিকাৰ প্ৰথম দশকত, কঠোৰ এংলো-বোয়াৰ যুদ্ধৰ কেইবছৰমান পাছত আৰু মোৰ জন্মৰ আগতে, দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ বগা লোকসকলে নিজৰ ভিতৰৰ বিভেদ মিটাই নিজৰেই দেশৰ ক’লা লোকসকলৰ ওপৰত বৰ্ণবাদী আধিপত্যৰ ব্যৱস্থা গঢ়ি তুলিছিল। তেওঁলোকে গঢ়ি তোলা এই গাঁথনিয়ে পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ কঠোৰ আৰু অমানৱীয় সমাজবোৰৰ ভিতৰত এটাৰ আধাৰ গঢ়িছিল। এতিয়া, বিংশ শতিকাৰ শেষৰ দশকত আৰু এজন মানুহ হিচাপে মোৰ অষ্টম দশকত, সেই ব্যৱস্থাটোক চিৰদিনৰ বাবে উলটাই দিয়া হৈছে আৰু তাৰ সলনি এনে এটা ব্যৱস্থা স্থাপন কৰা হৈছে যিয়ে ছালৰ ৰং দেখি নহয়, সকলো মানুহৰ অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতাক স্বীকৃতি দিয়ে।
That day had come about through the unimaginable sacrifices of thousands of my people. People whose suffering and courage can never be counted or repaid. I felt that day, as I have on so many other days, that I was simply the sum of all those African patriots who had gone before me. That long and noble line ended and now began again with me. I was pained that I was not able to thank them and that they were not able to see what their sacrifices had wrought.
সেই দিনটো হাজাৰ হাজাৰ আফ্ৰিকান মানুহৰ অকল্পনীয় ত্যাগৰ ফলত আহিছিল। যিসকলৰ দুখ-কষ্ট আৰু সাহস কেতিয়াও গণনা বা প্ৰতিদান দিয়াৰ দৰে নহয়। সেই দিনা, যেনে মই বহু দিনতে অনুভৱ কৰিছোঁ, মই অনুভৱ কৰিছিলোঁ যে মই কেৱল মোৰ আগত যোৱা সেই সকলো দেশপ্ৰেমী আফ্ৰিকান লোকৰ এক যোগফল। সেই দীঘল আৰু মহান ৰেখাডাল শেষ হৈছিল, আৰু এতিয়া মোৰ পৰা পুনৰ আৰম্ভ হৈছিল। মই দুখ পাইছিলোঁ যে মই তেওঁলোকক ধন্যবাদ দিব পৰা নাছিলোঁ আৰু তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ ত্যাগৰ ফল দেখিব পৰা নাছিল।
The policy of apartheid created a deep and lasting wound in my country and my people. All of us will spend many years, if not generations, recovering from that profound hurt. But the decades of oppression and brutality had another, unintended, effect, and that was that it produced the Oliver Tambos, the Walter Sisulus, the Chief Luthulis, the Yusuf Dadoos, the Bram Fischers, the Robert Sobukwes of our time — men of such extraordinary courage, wisdom and generosity that their like may never be known again. Perhaps it requires such depths of oppression to create such heights of character. My country is rich in the minerals and gems that lie beneath its soil, but I have always known that its greatest wealth is its people, finer and truer than the purest diamonds.
বৰ্ণবৈষম্যৰ নীতিয়ে মোৰ দেশ আৰু জনসাধাৰণত এটা গভীৰ আৰু স্থায়ী ক্ষত ৰাখি গৈছে। হয়তো এটা প্রজন্ম নহয়, বহু বছৰ আমি সেই আঘাতৰ পৰা আৰোগ্য হ’বলৈ ব্যয় কৰিম। কিন্তু এই দশক দশক ধৰি চলা অত্যাচাৰ আৰু নিষ্ঠুৰতাৰ আন এটা অনিচ্ছিত প্ৰভাৱ হৈছিল — এই অত্যাচাৰে আমাৰ সময়ৰ অলিভাৰ টেম্বো, ৱালটাৰ চিছুলু, চীফ লুথুলি, ইউছুফ ডাডু, ব্ৰেম ফিচাৰ, আৰু ৰবাৰ্ট ছ’বুকৱে যেন অসাধাৰণ সাহস, জ্ঞান আৰু উদাৰতাৰ মানুহবোৰ জন্ম দিছিল। হয়তো এনে চৰিত্ৰৰ উচ্চতাৰ বাবে এনে গভীৰ অত্যাচাৰ লাগিব। মোৰ দেশখন মাটিৰ তলত থকা খনিজ আৰু মূল্যৱান ৰত্নত ধনী, কিন্তু মই সদায় জানি আছিলোঁ যে ইয়াৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ সম্পদ হৈছে ইয়াৰ মানুহ — বিশুদ্ধ হীৰাৰ পৰা বেছি উন্নত আৰু সঁচা।
It is from these comrades in the struggle that I learned the meaning of courage. Time and again, I have seen men and women risk and give their lives for an idea. I have seen men stand up to attacks and torture without breaking, showing a strength and resilience that defies the imagination. I learned that courage was not the absence of fear, but the triumph over it. The brave man is not he who does not feel afraid, but he who conquers that fear.
সংগ্ৰামৰ এই সংগীসকলৰ পৰা মই সাহসৰ প্ৰকৃত অৰ্থ শিকিলোঁ। মই বাৰে বাৰে দেখিছোঁ যে পুৰুষ-মহিলাই এটা বিশ্বাসৰ বাবে নিজৰ প্ৰাণ দিওঁতে ক’তো ৰখা নাই। মই দেখিছোঁ কিছুমান মানুহে আক্ৰমণ আৰু নিৰ্যাতনৰ সন্মুখত ভাঙি নপৰি অৱিচলভাৱে থিয় হৈ থাকে — এনে এক শক্তি আৰু ধৈৰ্য্য যি সাধাৰণ কল্পনাকো অতিক্ৰম কৰে। মই শিকিলোঁ যে সাহস মানে ভয় নাথকাৰ নাম নহয়, সাহস মানে হৈছে সেই ভয়ক জয় কৰা। সাহসী মানুহ তেওঁ নহয় যিয়ে কেতিয়াও ভয় নপায়, সাহসী মানুহ তেওঁ যিয়ে ভয় পায় কিন্তু সেই ভয়ক পৰাস্ত কৰে।
No one is born hating another person because of the colour of his skin, or his background, or his religion. People must learn to hate, and if they can learn to hate, they can be taught to love, for love comes more naturally to the human heart than its opposite. Even in the grimmest times in prison, when my comrades and I were pushed to our limits, I would see a glimmer of humanity in one of the guards, perhaps just for a second, but it was enough to reassure me and keep me going. Man’s goodness is a flame that can be hidden but never extinguished.
কোনো মানুহে আন এজন মানুহক তেওঁৰ ছালৰ ৰং, পটভূমি বা ধৰ্মৰ বাবে ঘিণ কৰি জন্ম নলয়। মানুহে ঘিণ কৰিবলৈ শিকিব লগীয়া হয়, আৰু যদি তেওঁলোকে ঘিণ শিকিব পাৰে, তেন্তে তেওঁলোকে প্ৰেম কৰিবলৈও শিকিব পাৰে, কাৰণ প্ৰেম মানুহৰ হৃদয়ত প্ৰাকৃতিকভাৱে আহে, ঘিণতকৈ বেছি সহজভাৱে। কাৰাগাৰৰ আটাইতকৈ কঠিন সময়তো, যেতিয়া মোৰ সংগীসকল আৰু মোক সীমালৈ ঠেলি দিয়া হৈছিল, মই প্ৰহৰীসকলৰ ভিতৰত এজনৰ মাজত এটা ক্ষণিকৰ বাবে হ’লেও, মানৱতাৰ আভা দেখিছিলোঁ। সেইটোৱেই মোক আশ্বাস দিয়াৰ বাবে যথেষ্ট আছিল আৰু আগবাঢ়ি যোৱাৰ শক্তি দিছিল। মানুহৰ ভালত্ব এটা শিখা — যিটো লুকুৱাই ৰখা যায়, কিন্তু কেতিয়াও নুমুৱাব নোৱাৰি।
In life, every man has twin obligations — obligations to his family, to his parents, to his wife and children; and he has an obligation to his people, his community, his country. In a civil and humane society, each man is able to fulfil those obligations according to his own inclinations and abilities. But in a country like South Africa, it was almost impossible for a man of my birth and colour to fulfil both of those obligations. In South Africa, a man of colour who attempted to live as a human being was punished and isolated. In South Africa, a man who tried to fulfil his duty to his people was inevitably ripped from his family and his home and was forced to live a life apart, a twilight existence of secrecy and rebellion. I did not in the beginning choose to place my people above my family, but in attempting to serve my people, I found that I was prevented from fulfilling my obligations as a son, a brother, a father and a husband.
জীৱনত প্ৰতিজন পুৰুষৰ দুটা দায়িত্ব থাকে — এজন পুত্ৰ, পত্নী, পিতৃ-মাতৃ আৰু সন্তানৰ প্ৰতি তেওঁৰ পৰিয়ালৰ প্ৰতি দায়িত্ব; আৰু তেওঁৰ মানুহ, সম্প্ৰদায় আৰু দেশৰ প্ৰতি দায়িত্ব। এখন নাগৰিক আৰু মানবিক সমাজত, প্ৰতিজনে নিজৰ ইচ্ছা আৰু সক্ষমতাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি এই দুয়ো দায়িত্ব পালন কৰিব পাৰে। কিন্তু দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ দৰে এখন দেশত, মোৰ দৰে জন্ম আৰু ৰঙৰ মানুহৰ বাবে এই দুয়ো দায়িত্ব একেলগে পালন কৰা প্ৰায় অসম্ভৱ আছিল। দক্ষিণ আফ্ৰিকাত কোনো ৰঙা মানুহে যদি মানুহ হিচাপে জীয়াই থাকিব খুজিছিল, তেন্তে তেওঁক শাস্তি দিয়া হ’ল আৰু সমাজৰ পৰা পৃথক কৰা হ’ল। দক্ষিণ আফ্ৰিকাত, কোনো ৰঙা মানুহে নিজৰ জনসাধাৰণৰ বাবে দায়িত্ব পালন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে, তেওঁক অৱশ্যেই নিজৰ পৰিয়াল আৰু ঘৰ পৰা আঁতৰাই দিয়া হ’ল আৰু তেওঁক এটা গোপনতা আৰু বিদ্ৰোহৰ জীৱন যাপন কৰিবলৈ বাধ্য কৰা হ’ল। আৰম্ভণিতে মই মোৰ জনসাধাৰণক মোৰ পৰিয়ালৰ ওপৰত স্থান দিবলৈ বাছি নাছিলোঁ, কিন্তু তেওঁলোকৰ সেৱা কৰিবলৈ গৈ মই দেখিলোঁ যে মই এজন পুত্ৰ, ভাই, পিতৃ আৰু স্বামী হিচাপে মোৰ দায়িত্ব পালন কৰিবলৈ বাধা পাইছোঁ।
I was not born with a hunger to be free. I was born free — free in every way that I could know. Free to run in the fields near my mother’s hut, free to swim in the clear stream that ran through my village, free to roast mealies under the stars and ride the broad backs of slow-moving bulls. As long as I obeyed my father and abided by the customs of my tribe, I was not troubled by the laws of man or God.
মই জন্মতেই মুক্ত হোৱাৰ ক্ষুধাত নাছিলোঁ। মই জন্মতেই মুক্ত আছিলোঁ — মই যিমানটো বুজি পালোঁ, সেই সকলো ক্ষেত্ৰতে। মাকৰ জুপুৰিৰ কাষৰ পথাৰত দৌৰিবলৈ স্বাধীন, গাঁৱৰ মাজেৰে বৈ যোৱা পানী পৰিষ্কাৰ নৈখনত সাঁতুৰিবলৈ স্বাধীন, ৰাতিপুৱা তৰাৰ তলত ভজা ভুট্টা (মাকৈ) খোৱাৰ স্বাধীনতা, আৰু লাহে লাহে চলা ম’হবোৰৰ বহল পিঠিত উঠাৰ স্বাধীনতা। যেতিয়ালৈকে মই মোৰ দেউতাকৰ কথা মানি চলিলোঁ আৰু মোৰ জাতিৰ ৰীতি-নীতি মানিলোঁ, তেতিয়ালৈকে মানুহৰ বা ঈশ্বৰৰ আইন মোৰ বাবে সমস্যা সৃষ্টি কৰা নাছিল।
It was only when I began to learn that my boyhood freedom was an illusion, when I discovered as a young man that my freedom had already been taken from me, that I began to hunger for it. At first, as a student, I wanted freedom only for myself, the transitory freedoms of being able to stay out at night, read what I pleased and go where I chose. Later, as a young man in Johannesburg, I yearned for the basic and honourable freedoms of achieving my potential, of earning my keep, of marrying and having a family — the freedom not to be obstructed in a lawful life.
মই মাত্ৰ তেতিয়াহে বুজি পালোঁ, যেতিয়া শিকিব ধৰিলোঁ, যে মোৰ ল’ৰালিৰ স্বাধীনতা এটা ভ্ৰম আছিল। যেতিয়া মই ডেকা হৈ জানিলোঁ যে মোৰ স্বাধীনতা ইতিমধ্যে মোৰ পৰা কাঢ়ি লোৱা হৈছে, তেতিয়াহে মই স্বাধীনতাৰ বাবে ক্ষুধাত পৰিলোঁ। প্ৰথমতে, এজন ছাত্ৰ হিচাপে মই কেৱল নিজৰ বাবে স্বাধীনতা বিচাৰিছিলোঁ — ৰাতি বাহিৰত থাকিবলৈ, যি মন যায় সেইটো পঢ়িবলৈ, য’ত ইচ্ছা তাত যাবলৈ। পিছলৈ, জোহান্সবাৰ্গত এজন ডেকা হিচাপে মই মোৰ নিজৰ ক্ষমতা বিকাশ কৰাৰ, নিজৰ খৰচ উপাৰ্জনৰ, বিয়া কৰাই পৰিয়াল গঢ়াৰ — অৰ্থাৎ বৈধভাৱে জীৱন যাপন কৰাৰ মৌলিক আৰু সন্মানজনক স্বাধীনতাৰ বাবে হাহাকাৰ কৰিলোঁ।
But then I slowly saw that not only was I not free, but my brothers and sisters were not free. I saw that it was not just my freedom that was curtailed, but the freedom of everyone who looked like I did. That is when I joined the African National Congress, and that is when the hunger for my own freedom became the greater hunger for the freedom of my people. It was this desire for the freedom of my people to live their lives with dignity and self-respect that animated my life, that transformed a frightened young man into a bold one, that drove a law-abiding attorney to become a criminal, that turned a family-loving husband into a man without a home, that forced a life-loving man to live like a monk. I am no more virtuous or self-sacrificing than the next man, but I found that I could not even enjoy the poor and limited freedoms I was allowed when I knew my people were not free. Freedom is indivisible; the chains on anyone of my people were the chains on all of them, the chains on all of my people were the chains on me.
কিন্তু তাৰপিছত মই লাহে লাহে গম পালোঁ যে কেৱল মইহে মুক্ত নহয়, মোৰ ভাই-ভনীসকলো মুক্ত নহয়। মই দেখিলোঁ যে কেৱল মোৰ স্বাধীনতাই নহয়, মোৰ দৰে দেখা সকলো লোকৰ স্বাধীনতা দমন কৰা হৈছে। তেতিয়াহে মই আফ্ৰিকান নেচনেল কংগ্ৰেছত যোগ দিছিলোঁ, আৰু তেতিয়াহে মোৰ নিজৰ স্বাধীনতাৰ ক্ষুধা মোৰ জনসাধাৰণৰ স্বাধীনতাৰ বাবে ডাঙৰ ক্ষুধাত পৰিণত হৈছিল। মোৰ মানুহে মৰ্যাদা আৰু আত্ম-সন্মানৰ সৈতে জীৱন যাপন কৰাৰ স্বাধীনতাৰ ইচ্ছাই মোৰ জীৱনটোক সজীৱ কৰিলে, যিয়ে এজন ভয়ানক ডেকা মানুহক সাহসী কৰি তুলিলে, এজন আইন মানি চলা উকীলক অপৰাধীক কৰি তুলিলে, এজন পৰিয়ালপ্ৰেমী স্বামীক ঘৰহীন মানুহলৈ ৰূপান্তৰ কৰিলে, আৰু এজন জীৱনপ্ৰেমী মানুহক সন্ন্যাসীৰ দৰে জীৱন যাপন কৰিবলৈ বাধ্য কৰিলে। মই আন এজন লোকতকৈ বেছি গুণী বা আত্মত্যাগী নহয়, কিন্তু মই বুজি পালোঁ যে মোৰ মানুহবোৰ মুক্ত নহয় বুলি জানি মই মোৰ নিজৰ দুখীয়া আৰু সীমিত স্বাধীনতাবোৰ উপভোগ কৰিব নোৱাৰোঁ। স্বাধীনতা বিভাজন কৰিব নোৱাৰি; মোৰ কোনো এজন মানুহৰ ওপৰত থকা শিকলি মানে সকলোৰে ওপৰত থকা শিকলি, আৰু সকলোৰে ওপৰত থকা শিকলি মানে মোৰ ওপৰত থকা শিকলি।
I knew that the oppressor must be liberated just as surely as the oppressed. A man who takes away another man’s freedom is a prisoner of hatred; he is locked behind the bars of prejudice and narrow-mindedness. I am not truly free if I am taking away someone else’s freedom, just as surely as I am not free when my freedom is taken from me. The oppressed and the oppressor alike are robbed of their humanity.
মই জানিছিলোঁ যে নিপীড়িতৰ দৰেই অত্যাচাৰীকো মুক্ত কৰিব লাগিব। কোনো এজন মানুহে আন এজনৰ স্বাধীনতা কাঢ়ি লৈ থাকিলে, তেন্তে তেওঁ নিজেই ঘৃণাৰ বন্দী; তেওঁ পক্ষপাত আৰু সংকীৰ্ণতাৰ কাৰাগাৰত বন্দী। মই যদি আন এজনৰ স্বাধীনতা হৰণ কৰোঁ, তেন্তে মই নিজেও সঁচাকৈয়ে মুক্ত নহয়, একেদৰে যেনে মোৰ স্বাধীনতা যেতিয়া কাঢ়ি লৈ লোৱা হয়, তেতিয়াও মই মুক্ত নহয়। নিপীড়িত আৰু অত্যাচাৰী — দুয়োটা মানুহৰেই মানৱীয়তা কাঢ়ি লোৱা হয়।
Summary
Nelson Mandela’s Long Walk to Freedom is a powerful story about his journey from childhood to becoming South Africa’s first Black President. His life was shaped by the struggle against apartheid, a system that treated people unfairly based on race.
The Fight for Equality
Mandela was born in a simple village where he felt free as a child. However, as he grew older, he realized that Black people in South Africa were not truly free. They were denied basic rights and opportunities. This realization led him to join the African National Congress (ANC) to fight for justice.
Years of Struggle and Sacrifice
Because of his efforts against apartheid, Mandela spent nearly thirty years in prison. Despite the suffering, he never lost hope. He believed that justice would win in the end. His time in prison only made him stronger and more determined to bring freedom to his people.
The Day of Victory
On May 10, 1994, South Africa held its first democratic elections, and Mandela was chosen as President. His inauguration was a historic moment, bringing together people of all races. The ceremony was a symbol of unity and a promise that never again would one race rule over another.
A New Beginning
Mandela’s presidency was not just about winning power; it was about healing a divided nation. He wanted both the oppressors and the oppressed to be free. He believed that people were not born to hate but could be taught to love. His message of peace and forgiveness helped to build a new South Africa.
Legacy of Nelson Mandela
Mandela’s life teaches us that true freedom is not just about personal success but about lifting others. His journey from a small village to the highest office in the country is an inspiration to the world. He proved that even the toughest challenges can be overcome with courage and determination. His dream of a free and equal society continues to inspire generations.
নেলছন মেণ্ডেলাৰ লং ৱাক টু ফ্ৰিডম তেওঁৰ শৈশৱৰ পৰা দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ প্ৰথম কৃষ্ণাংগ ৰাষ্ট্ৰপতি হোৱাৰ যাত্ৰাৰ এক শক্তিশালী কাহিনী। বৰ্ণবৈষম্যৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰামৰ দ্বাৰা তেওঁৰ জীৱন গঢ় লৈ উঠিছিল, যিটো ব্যৱস্থাই জাতিৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি মানুহৰ লগত অন্যায় ব্যৱহাৰ কৰিছিল।
সমতাৰ যুঁজ
সৰুতে নিজকে মুক্ত অনুভৱ কৰা এখন সাধাৰণ গাঁৱত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল মেণ্ডেলাৰ। কিন্তু বয়স বাঢ়ি অহাৰ লগে লগে তেওঁ উপলব্ধি কৰিলে যে দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ কৃষ্ণাংগ লোকসকল প্ৰকৃততে মুক্ত নহয়। তেওঁলোকক মৌলিক অধিকাৰ আৰু সুযোগৰ পৰা বঞ্চিত কৰা হৈছিল। এই উপলব্ধিৰ ফলত তেওঁ আফ্ৰিকান নেচনেল কংগ্ৰেছত যোগদান কৰি ন্যায়ৰ বাবে যুঁজিবলৈ বাধ্য হয়।
বছৰ বছৰ ধৰি সংগ্ৰাম আৰু ত্যাগ
বৰ্ণবৈষম্যৰ বিৰুদ্ধে কৰা প্ৰচেষ্টাৰ বাবে মেণ্ডেলাই প্ৰায় ত্ৰিশ বছৰ কাৰাগাৰত কটাবলগীয়া হয়। দুখ-কষ্টৰ মাজতো তেওঁ কেতিয়াও আশা হেৰুৱাব পৰা নাছিল। তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে শেষত ন্যায়ই জয়ী হ’ব। কাৰাগাৰত থকা সময়খিনিয়ে তেওঁক অধিক শক্তিশালী আৰু নিজৰ জনসাধাৰণৰ বাবে স্বাধীনতা কঢ়িয়াই অনাৰ বাবে অধিক দৃঢ়প্ৰতিজ্ঞ কৰি তুলিছিল।
বিজয়ৰ দিন
১৯৯৪ চনৰ ১০ মে’ত দক্ষিণ আফ্ৰিকাত প্ৰথম গণতান্ত্ৰিক নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হয় আৰু মেণ্ডেলাক ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে নিৰ্বাচিত কৰা হয়। তেওঁৰ উদ্বোধনী অনুষ্ঠানটো আছিল এক ঐতিহাসিক মুহূৰ্ত, য’ত সকলো জাতিৰ লোকক একত্ৰিত কৰা হৈছিল। এই অনুষ্ঠানটো আছিল ঐক্যৰ প্ৰতীক আৰু এটা প্ৰতিশ্ৰুতি যে আৰু কেতিয়াও এটা জাতিয়ে আন এটা জাতিৰ ওপৰত শাসন নকৰে।
এটা নতুন আৰম্ভণি
মেণ্ডেলাৰ ৰাষ্ট্ৰপতিত্ব কেৱল ক্ষমতা জয়ৰ কথা নাছিল; ই আছিল বিভক্ত জাতি এটাক সুস্থ কৰাৰ বিষয়ে। তেওঁ বিচাৰিছিল যে অত্যাচাৰী আৰু নিপীড়িত দুয়োজনেই মুক্ত হওক। তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে মানুহবোৰ জন্মতে ঘৃণা কৰিবলৈ নহয় বৰঞ্চ প্ৰেম কৰিবলৈ শিকাব পাৰি। তেওঁৰ শান্তি আৰু ক্ষমাৰ বাৰ্তাই নতুন দক্ষিণ আফ্ৰিকা গঢ়ি তোলাত সহায় কৰিছিল।
নেলছন মেণ্ডেলাৰ লিগেচি
মেণ্ডেলাৰ জীৱনে আমাক শিকাইছে যে প্ৰকৃত স্বাধীনতা কেৱল ব্যক্তিগত সফলতাই নহয়, আনক উত্তোলন কৰাটোও। এখন সৰু গাঁৱৰ পৰা দেশৰ সৰ্বোচ্চ কাৰ্যালয়লৈ তেওঁৰ যাত্ৰা বিশ্ববাসীৰ বাবে এক প্ৰেৰণা। তেওঁ প্ৰমাণ কৰিলে যে কঠিনতম প্ৰত্যাহ্বানকো সাহস আৰু দৃঢ়তাৰে অতিক্ৰম কৰিব পাৰি। এখন মুক্ত আৰু সম সমাজৰ তেওঁৰ সপোনে প্ৰজন্ম প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত কৰি আহিছে।
Thinking About the Text
Q1. Where did the ceremonies take place? Can you name any public buildings in India that are made of sandstone?
The ceremonies happened at the Union Buildings in Pretoria, South Africa. Earlier, it was a symbol of white rule. But when Mandela became President, it became a symbol of unity.
In India, some famous buildings made of sandstone are Red Fort, Qutub Minar, India Gate (all in Delhi), and Fatehpur Sikri (in Uttar Pradesh).
Q2. Can you say how 10 May is an ‘autumn day’ in South Africa?
South Africa is in the Southern Hemisphere. So, seasons there are opposite to India. When it is summer in India in May, it is autumn in South Africa.
Q3. At the beginning of his speech, Mandela mentions “an extraordinary human disaster.” What does he mean by this? What is the “glorious human achievement” he speaks of at the end?
The “extraordinary human disaster” means the system of apartheid, where people were treated badly because of their skin colour.
The “glorious human achievement” is the end of apartheid. Now all South Africans are treated equally and can vote freely.
Q4. What does Mandela thank the international leaders for?
Mandela thanks them for supporting South Africa during the freedom struggle. Many countries had stopped trade and political ties with South Africa to protest against apartheid. This helped to bring democracy to the country.
Q5. What ideals does he set out for the future of South Africa?
Mandela dreams of a country where everyone is equal, no one is poor, people live peacefully, and no one is hurt because of their race or background. He wants a nation based on justice, respect, and freedom.
Q6. What do the military generals do? How has their attitude changed, and why?
The generals, who once supported the apartheid government, now saluted Mandela and promised loyalty to the new democratic government. Earlier, they saw him as an enemy. But now they accepted him as their leader because the country had changed.
Q7. Why were two national anthems sung?
Two anthems were sung to show unity. One was for Black South Africans and one for White South Africans. Singing both together showed that now all people were equal in the new South Africa.
Q8. How does Mandela describe the systems of government in his country (i) in the first decade, and (ii) in the final decade, of the twentieth century?
(i) In the first decade, South Africa was ruled by white leaders. Black people had no rights, and the government followed apartheid.
(ii) In the final decade, apartheid ended. Democracy came, and people of all races got equal rights. Everyone could vote and live freely.
Q9. What does courage mean to Mandela?
Mandela says courage is not having no fear. Courage means being afraid but still doing the right thing. Brave people also feel fear, but they don’t let it stop them.
Q10. Which does he think is natural, to love or to hate?
Mandela believes love is natural and hate is learned. People are not born with hate. If they can learn to hate, they can also learn to love — because love comes easier to the human heart.
MCQs
Where did the ceremonies take place?
A. Cape Town B. Johannesburg C. Pretoria D. Durban
Answer: C. Pretoria
What is the name of the place where the ceremony was held?
A. Parliament House B. Union Buildings C. Mandela Hall D. Freedom Centre
Answer: B. Union Buildings
What type of day was 10 May described as?
A. Rainy and cold B. Bright and clear C. Cloudy D. Windy
Answer: B. Bright and clear
What building material was used to make the amphitheatre?
A. Marble B. Limestone C. Sandstone D. Granite
Answer: C. Sandstone
Who was sworn in as second Deputy President?
A. Nelson Mandela B. Thabo Mbeki C. de Klerk D. Jacob Zuma
Answer: C. de Klerk
What was Mandela’s role in the ceremony?
A. Guest B. Chief Guest C. First Deputy President D. President
Answer: D. President
What did Mandela pledge to obey?
A. The Parliament B. The Military C. The Constitution D. The King
Answer: C. The Constitution
What symbolised unity on the day of inauguration?
A. National dress B. Two national anthems C. Parade D. Military salute
Answer: B. Two national anthems
Nkosi Sikelel’ iAfrika was sung by:
A. White people B. Indians C. Black people D. Chinese
Answer: C. Black people
Die Stem was sung by:
A. White South Africans B. American leaders C. Soldiers D. Foreigners
Answer: A. White South Africans
Which event marked the end of apartheid?
A. Mandela’s arrest B. Mandela’s release C. Mandela becoming President D. World Cup win
Answer: C. Mandela becoming President
What was Mandela’s feeling during the ceremony?
A. Boredom B. Fear C. Sense of history D. Sadness
Answer: C. Sense of history
What did apartheid mean?
A. Equal rule B. Foreign rule C. Racial separation D. Military rule
Answer: C. Racial separation
How long did apartheid last?
A. A few months B. A few years C. Several decades D. One century
Answer: C. Several decades
What kind of society did Mandela want?
A. Religious society B. Proud society C. Colour-based society D. Army-based society
Answer: B. Proud society
What does Mandela say about courage?
A. Not having fear B. Fighting with weapons C. Overcoming fear D. Ignoring fear
Answer: C. Overcoming fear
What is the greatest wealth of South Africa according to Mandela?
A. Diamonds B. Soil C. Rivers D. People
Answer: D. People
Mandela believed people learn to:
A. Hate only B. Love only C. Love and hate D. Be silent
Answer: C. Love and hate
Which flame can never be extinguished?
A. Hatred B. Power C. Kindness D. Goodness
Answer: D. Goodness
Mandela was joined by his:
A. Wife B. Son C. Daughter Zenani D. Mother
Answer: C. Daughter Zenani
What did Mandela feel about the military parade?
A. Show of power B. Show of fear C. Show of loyalty to democracy D. Show of anger
Answer: C. Show of loyalty to democracy
What did the military generals do to Mandela?
A. Arrested him B. Ignored him C. Saluted him D. Threatened him
Answer: C. Saluted him
What colours were seen in the smoke trail from jets?
A. Red, White, Blue B. Orange, Green, Black C. Black, Red, Green, Blue, Gold D. Yellow, Pink, Purple
Answer: C. Black, Red, Green, Blue, Gold
What did Mandela say about the oppressor?
A. He should be punished B. He must be liberated C. He must be killed D. He must be feared
Answer: B. He must be liberated
Where was Mandela born free to run and swim?
A. Johannesburg B. His village C. Cape Town D. Durban
Answer: B. His village
What kind of freedom did Mandela want as a student?
A. Freedom to work B. Freedom to fight C. Personal freedom D. National freedom
Answer: C. Personal freedom
What does Mandela call apartheid in his speech?
A. A political step B. An economic issue C. An extraordinary human disaster D. A temporary rule
Answer: C. An extraordinary human disaster
What was the dream of Mandela for South Africa?
A. To be a rich country B. To be a religious country C. A country free of poverty and discrimination D. A country of military power
Answer: C. A country free of poverty and discrimination
What did Mandela feel about his freedom as a child?
A. He was always controlled B. He was completely free C. He was afraid D. He was ignored
Answer: B. He was completely free
What kind of life did Mandela live after choosing to serve his people?
A. Royal life B. Secret and rebellious life C. Normal family life D. Rich life
Answer: B. Secret and rebellious life
What made Mandela feel pain during the inauguration?
A. The weather B. Lack of crowd C. The absence of fallen patriots D. Boring speech
Answer: C. The absence of fallen patriots
What kind of men were produced by decades of oppression?
A. Cruel men B. Honest workers C. Brave, wise, generous men D. Angry politicians
Answer: C. Brave, wise, generous men
Who does Mandela mention among his heroes?
A. Abraham Lincoln B. Oliver Tambo C. Barack Obama D. Gandhi
Answer: B. Oliver Tambo
What could hide man’s goodness, according to Mandela?
A. Power B. Chains C. Prison D. Nothing — it can only be hidden, not destroyed
Answer: D. Nothing — it can only be hidden, not destroyed
What gave Mandela hope during prison life?
A. Freedom B. A book C. Humanity in the guards D. News from outside
Answer: C. Humanity in the guards
What made Mandela join the African National Congress?
A. To become famous B. To free his people C. To earn money D. To be a lawyer
Answer: B. To free his people
What happened to Mandela’s family life due to the struggle?
A. It became peaceful B. It became joyful C. It broke apart D. It was supported
Answer: C. It broke apart
What kind of government did Mandela oppose?
A. Tribal B. Monarchy C. Racial discrimination government D. Military
Answer: C. Racial discrimination government
What was Mandela’s message to future South Africans?
A. Work hard only B. Fight others C. Build a fair and equal society D. Travel abroad
Answer: C. Build a fair and equal society
What gift did the world give to South Africa on 10 May?
A. Money B. Weapons C. Respect and recognition D. Land
Answer: C. Respect and recognition
What does Mandela say about personal and public duties?
A. Only public duty matters B. Only family matters C. Both are important D. Ignore both
Answer: C. Both are important
Why couldn’t Mandela do both duties?
A. He was lazy B. He was poor C. Apartheid stopped him D. He lived abroad
Answer: C. Apartheid stopped him
What is Mandela’s opinion on people who take away freedom?
A. They are brave B. They are strong C. They are prisoners of hate D. They are heroes
Answer: C. They are prisoners of hate
Who was Mandela saluted by during the ceremony?
A. Foreigners B. Old friends C. Military generals D. Children
Answer: C. Military generals
What change did the military generals show?
A. Hatred to love B. Power to peace C. Rebellion to respect D. Enemy to loyalty
Answer: D. Enemy to loyalty
What flag colours were displayed during the air show?
A. Red, green, black, blue, gold B. White, green, orange, blue C. Red, white, yellow, green D. Black, blue, orange, red
Answer: A. Red, green, black, blue, gold
What natural element was used in the ceremony’s climax?
A. Water B. Fireworks C. Jet smoke D. Balloons
Answer: C. Jet smoke
Mandela was inspired by whom during hard times?
A. His father B. The guards’ humanity C. His lawyer D. Students
Answer: B. The guards’ humanity
What did the new South Africa promote?
A. White power B. Only economic growth C. Equal rights and freedom D. One-party rule
Answer: C. Equal rights and freedom
What does Mandela consider more powerful — love or hate?
A. Hate B. War C. Love D. Anger
Answer: C. Love
- What was special about the morning of 10 May for Nelson Mandela?
Answer: It was a bright and clear day. Nelson Mandela was going to become South Africa’s first Black President. It was a big moment in the country’s history. - Where did the ceremony happen, and what did the place mean before?
Answer: The ceremony happened at the Union Buildings in Pretoria. Earlier, this place showed white people’s rule, but now it became a symbol of freedom and unity. - Who was with Mandela on that important day?
Answer: His daughter Zenani was with him during the swearing-in ceremony. - What promise did Mandela make when he became President?
Answer: He promised to follow the Constitution and to work for the good of the country and its people. - How did Mandela describe the change in his country?
Answer: He said that South Africa was changing from a place of suffering to a place that would make all people proud. - What did Mandela say about being called a criminal earlier?
Answer: He said that he and his friends were once called criminals, but now they were welcoming leaders from all over the world. It was a big change. - What did the military do to show respect for the new government?
Answer: The army jets and helicopters flew in the sky in a beautiful way. The army leaders saluted Mandela to show they now respected the new democracy. - Why were two national anthems sung on that day?
Answer: One song was for Black people and the other for White people. Singing both together showed unity in the new South Africa. - What did Mandela say about South Africa’s past government?
Answer: He said that many years ago, white people made rules to control Black people. But now, that unfair system was gone forever. - What did Mandela feel about the freedom fighters before him?
Answer: He felt proud and thankful for all the great people who fought for freedom. He said he was only one person from that big group. - What harm did apartheid do to the people?
Answer: It gave deep pain and sadness to the country and its people. It will take many years to heal that pain. - What kind of leaders were born during the struggle?
Answer: Brave, kind, and wise leaders like Oliver Tambo and Walter Sisulu came from the difficult times. Mandela said they were very special. - What did Mandela learn about courage?
Answer: He said courage is not about having no fear. It is about facing fear and winning over it. - What did Mandela say about love and hate?
Answer: He said no one is born hating others. If people can learn to hate, they can also learn to love, because love is natural to human hearts. - What did Mandela say about both oppressors and the oppressed?
Answer: He said both the people who suffer and those who give suffering are not truly free. Everyone should be free to live with respect. - What happened on 10 May in South Africa, and how did Mandela feel about it?
Answer: On 10 May, a very big and important event took place in South Africa. Nelson Mandela became the first Black President of the country. The ceremony was held at the Union Buildings in Pretoria. The day was bright and clear, and leaders from many countries came to show respect.
Mandela felt it was a special day in history. He remembered how this place, which once showed white people’s rule, was now a place of unity. He stood there proudly with his daughter Zenani and took the oath to serve the people. For him, it was not only a personal victory, but a victory for justice, equality, and human dignity.
১/ ১০ মে’ত দক্ষিণ আফ্ৰিকাত কি হৈছিল, আৰু ইয়াৰ প্ৰতি মেণ্ডেলাই কেনে অনুভৱ কৰিছিল?
উত্তৰঃ ১০ মে’ত দক্ষিণ আফ্ৰিকাত এক অতি ডাঙৰ আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছিল। নেলছন মেণ্ডেলা দেশৰ প্ৰথমজন কৃষ্ণাংগ ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে পৰিগণিত হয়। প্ৰিট’ৰিয়াৰ ইউনিয়ন বিল্ডিঙত অনুষ্ঠিত হয় এই অনুষ্ঠান। দিনটো উজ্জ্বল আৰু স্পষ্ট আছিল, বহু দেশৰ নেতাসকলে সন্মান প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ আহিছিল।
মেণ্ডেলাই অনুভৱ কৰিছিল যে এইটো ইতিহাসৰ এক বিশেষ দিন। তেওঁৰ মনত পৰিল যে এসময়ত বগা মানুহৰ শাসন দেখুৱাই দিয়া এই ঠাইখন এতিয়া কেনেকৈ ঐক্যৰ স্থান হৈ পৰিছে৷ কন্যা জেনানীৰ সৈতে গৌৰৱেৰে থিয় হৈ জনসাধাৰণৰ সেৱাৰ শপত খালে। তেওঁৰ বাবে সেয়া কেৱল ব্যক্তিগত জয় নহয়, ন্যায়, সমতা, মানৱীয় মৰ্যাদাৰ বাবেও জয় আছিল।
- How did Mandela describe the past system of government in South Africa?
Answer: Mandela said that the past government was full of injustice. It followed the system of apartheid — where white people had all the power, and Black people were treated badly. They had no rights and lived in pain and fear.
He called apartheid an “extraordinary human disaster” because it created deep hurt in the hearts of millions. The white leaders made laws that separated people by race. It was one of the most cruel and unfair systems in the world. Mandela’s life’s struggle was to fight against this system and replace it with a government that gave equal rights to all.
২/ দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ অতীতৰ শাসন ব্যৱস্থাৰ বিষয়ে মেণ্ডেলাই কেনেকৈ বৰ্ণনা কৰিছিল?
উত্তৰঃ মেণ্ডেলাই কৈছিল যে অতীতৰ চৰকাৰখন অন্যায়েৰে ভৰি আছিল। ই বৰ্ণবৈষম্যৰ ব্যৱস্থা অনুসৰণ কৰিছিল — য’ত বগা মানুহৰ হাতত সকলো ক্ষমতা আছিল, আৰু কৃষ্ণাংগ লোকৰ লগত বেয়া ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। তেওঁলোকৰ কোনো অধিকাৰ নাছিল আৰু তেওঁলোকে কষ্ট আৰু ভয়ত জীয়াই আছিল।
তেওঁ বৰ্ণবৈষম্যক “অসাধাৰণ মানৱ দুৰ্যোগ” বুলি অভিহিত কৰিছিল কাৰণ ই লাখ লাখ লোকৰ হৃদয়ত গভীৰ আঘাতৰ সৃষ্টি কৰিছিল। বগা নেতাসকলে এনে আইন প্ৰণয়ন কৰিছিল যিয়ে মানুহক জাতি অনুসৰি পৃথক কৰিছিল। ই আছিল পৃথিৱীৰ অন্যতম নিষ্ঠুৰ আৰু অন্যায় ব্যৱস্থা। মেণ্ডেলাৰ জীৱন সংগ্ৰাম আছিল এই ব্যৱস্থাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজি ইয়াৰ ঠাইত সকলোকে সমান অধিকাৰ দিয়া চৰকাৰ গঠন কৰা।
- What did Mandela say about the meaning of courage?
Answer: Mandela learned the real meaning of courage from the people who fought for freedom. He saw men and women who were scared but still stood strong. Some went to jail, some gave their lives, but they never gave up.
He said courage is not about being fearless. Even brave people feel fear. But true courage is when a person controls that fear and does the right thing. Mandela’s own life showed this — he spent 27 years in jail but never lost hope or stopped fighting for justice.
৩/ সাহসৰ অৰ্থৰ বিষয়ে মেণ্ডেলাই কি কৈছিল?
উত্তৰঃ স্বাধীনতাৰ বাবে যুঁজ দিয়া জনসাধাৰণৰ পৰাই মেণ্ডেলাই সাহসৰ প্ৰকৃত অৰ্থ শিকিছিল। তেওঁ দেখিলে যে ভয় খাইছিল যদিও তথাপিও শক্তিশালীভাৱে থিয় হৈ থকা পুৰুষ-মহিলাসকল। কোনোবাই জেললৈ গ’ল, কোনোবাই প্ৰাণ দিলে, কিন্তু কেতিয়াও হাৰ নামানিল।
তেওঁ কয় যে সাহস মানে নিৰ্ভীক হোৱা নহয়। সাহসী মানুহেও ভয় অনুভৱ কৰে। কিন্তু প্ৰকৃত সাহস হ’ল যেতিয়া এজন ব্যক্তিয়ে সেই ভয়ক নিয়ন্ত্ৰণ কৰি সঠিক কাম কৰে। মেণ্ডেলাৰ নিজৰ জীৱনে এই কথা দেখুৱাইছিল — তেওঁ ২৭ বছৰ কাৰাগাৰত কটাবলগীয়া হৈছিল যদিও কেতিয়াও আশা হেৰুৱাবলগীয়া হোৱা নাছিল বা ন্যায়ৰ বাবে যুঁজ দিয়া বন্ধ কৰা নাছিল।
- Why were two national anthems sung at the inauguration, and what did it mean?
Answer: At the swearing-in ceremony, two national anthems were sung — ‘Nkosi Sikelel’ iAfrika’ by Black people and ‘Die Stem’ by White people. This was done to show that the new South Africa respected all races equally.
Mandela said that this moment touched his heart. Even though people did not know the other group’s anthem, they still tried to sing. This showed that the country was moving towards unity and peace. The two songs together became a strong symbol of the new beginning.
৪/ উদ্বোধনী অনুষ্ঠানত কিয় দুটা জাতীয় সংগীত গোৱা হৈছিল আৰু ইয়াৰ অৰ্থ কি আছিল?
উত্তৰঃ শপত গ্ৰহণ অনুষ্ঠানত দুটা জাতীয় সংগীত গোৱা হৈছিল — কৃষ্ণাংগ লোকৰ ‘নকোচি চিকেলেল’ আইআফ্ৰিকা’ আৰু বগা মানুহে ‘ডাই ষ্টেম’। নতুন দক্ষিণ আফ্ৰিকাই সকলো জাতিক সমানে সন্মান কৰে বুলি দেখুৱাবলৈ এই কাম কৰা হৈছিল।
মেণ্ডেলাই কয় যে এই মুহূৰ্তটোৱে তেওঁৰ হৃদয় চুই গ’ল। মানুহে আনটো গোটৰ গীত নাজানিলেও গাবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। ইয়াৰ পৰা দেখা গ’ল যে দেশখন ঐক্য আৰু শান্তিৰ দিশত আগবাঢ়িছে। গীত দুটা একেলগে নতুন আৰম্ভণিৰ এক শক্তিশালী প্ৰতীক হৈ পৰিল।
- What change did Mandela see in the attitude of the military generals?
Answer: Mandela shared that, just a few years ago, the top army officers would have arrested him. But on 10 May, they saluted him and promised loyalty to the new government.
This change was a big symbol of how much the country had changed. The military, which once supported white rule, now respected democracy. They showed this by flying jets, helicopters, and troop carriers in perfect formation during the ceremony. It gave Mandela hope that the new South Africa would be united and peaceful.
৫) সামৰিক সেনাপতিসকলৰ মনোভাৱত মেণ্ডেলাই কি পৰিৱৰ্তন দেখিছিল?
উত্তৰঃ মেণ্ডেলাই শ্বেয়াৰ কৰিছিল যে, মাত্ৰ কেইবছৰমানৰ আগতে সেনাবাহিনীৰ শীৰ্ষ বিষয়াসকলে তেওঁক গ্ৰেপ্তাৰ কৰিলেহেঁতেন। কিন্তু ১০ মে’ত তেওঁক চেলুট দি নতুন চৰকাৰৰ প্ৰতি আনুগত্যৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়ে।
এই পৰিৱৰ্তন দেশখন কিমান পৰিৱৰ্তন হৈছে তাৰ এক ডাঙৰ প্ৰতীক আছিল। এসময়ত বগা শাসনক সমৰ্থন কৰা সামৰিক বাহিনীয়ে এতিয়া গণতন্ত্ৰক সন্মান জনাইছিল। অনুষ্ঠানৰ সময়ত তেওঁলোকে জেট বিমান, হেলিকপ্টাৰ, সৈন্যবাহী বিমান উৰুৱাই নিখুঁত গঠনত এই কথা দেখুৱাইছিল। ই মেণ্ডেলাক আশা দিছিল যে নতুন দক্ষিণ আফ্ৰিকা একত্ৰিত আৰু শান্তিপূৰ্ণ হ’ব।
- How did Mandela feel about the sacrifices of the freedom fighters before him?
Answer: Mandela deeply respected the freedom fighters who came before him. He said he was only the total of all their efforts. Many of them had died or were forgotten, but their bravery made that day possible.
He felt sad that they could not see the result of their hard work. He wanted to thank them, but they were not alive. Mandela said that his success was not just his own — it belonged to every patriot who stood up against apartheid, even if they suffered or gave their lives.
৬) তেওঁৰ আগৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ ত্যাগক লৈ মেণ্ডেলাই কেনে অনুভৱ কৰিছিল?
উত্তৰঃ মেণ্ডেলাই তেওঁৰ আগতে অহা স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলক গভীৰভাৱে সন্মান কৰিছিল। তেওঁ কয় যে তেওঁ তেওঁলোকৰ সকলো প্ৰচেষ্টাৰ মুঠ মাথোঁ। তেওঁলোকৰ বহুতৰে মৃত্যু হৈছিল বা পাহৰি গৈছিল যদিও তেওঁলোকৰ সাহসিকতাই সেই দিনটো সম্ভৱ কৰি তুলিছিল।
তেওঁলোকৰ কষ্টৰ ফল তেওঁলোকে দেখা নাপাই তেওঁৰ দুখ লাগিল। তেওঁ তেওঁলোকক ধন্যবাদ দিব বিচাৰিছিল যদিও তেওঁলোক জীয়াই নাছিল। মেণ্ডেলাই কয় যে তেওঁৰ সফলতা কেৱল তেওঁৰ নিজৰ নহয় — বৰ্ণবৈষম্যৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিয়া প্ৰতিজন দেশপ্ৰেমিক, যদিও তেওঁলোকে কষ্ট ভোগ কৰে বা নিজৰ প্ৰাণ দিয়ে।
- What were the twin duties that Mandela talked about, and how did apartheid affect them?
Answer: Mandela said that every person has two main duties — one towards their family and one towards their country and community. In a free country, people can do both. But in South Africa, apartheid made it hard.
As a Black man, Mandela could not do both duties. When he chose to serve his people, he had to leave his family. He could not be a full-time father, son, or husband because of his fight against injustice. His life became one of secrecy and sacrifice. This shows how apartheid affected even personal lives.
৭) মেণ্ডেলাই যিবোৰ যমজ কৰ্তব্যৰ কথা কৈছিল, আৰু বৰ্ণবৈষম্যই সেইবোৰত কেনে প্ৰভাৱ পেলাইছিল?
উত্তৰঃ মেণ্ডেলাই কৈছিল যে প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ দুটা মূল কৰ্তব্য আছে — এটা নিজৰ পৰিয়ালৰ প্ৰতি আৰু এটা নিজৰ দেশ আৰু সমাজৰ প্ৰতি। মুক্ত দেশত মানুহে দুয়োটা কাম কৰিব পাৰে। কিন্তু দক্ষিণ আফ্ৰিকাত বৰ্ণবৈষম্যই কঠিন কৰি তুলিছিল।
এজন কৃষ্ণাংগ মানুহ হিচাপে মেণ্ডেলাই দুয়োটা কৰ্তব্য কৰিব নোৱাৰিলে। যেতিয়া তেওঁ নিজৰ মানুহৰ সেৱা কৰিবলৈ বাছি লৈছিল, তেতিয়া তেওঁ পৰিয়াল এৰিবলগীয়া হৈছিল। অন্যায়ৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়াৰ বাবে তেওঁ পূৰ্ণকালীন পিতৃ, পুত্ৰ বা স্বামী হ’ব নোৱাৰিলে। তেওঁৰ জীৱন হৈ পৰিল গোপনীয়তা আৰু ত্যাগৰ। ইয়াৰ পৰাই বুজা যায় যে বৰ্ণবৈষম্যই ব্যক্তিগত জীৱনকো কেনেদৰে প্ৰভাৱিত কৰিছিল।
- How did Mandela describe his childhood freedom and how it changed later?
Answer: Mandela said that in his childhood, he felt completely free. He could run in the fields, swim in the stream, and enjoy life under the stars. He did not know about the limits placed on his life.
But as he grew older, he learned that this freedom was only an illusion. In reality, Black people like him had no real rights. They were not allowed to live freely or follow their dreams. This made him want true freedom — not just for himself, but for all his people.
৮) মেণ্ডেলাই তেওঁৰ শৈশৱৰ স্বাধীনতাক কেনেদৰে বৰ্ণনা কৰিছিল আৰু পিছলৈ ইয়াৰ পৰিৱৰ্তন কেনেকৈ হৈছিল?
উত্তৰঃ মেণ্ডেলাই কৈছিল যে শৈশৱত তেওঁ নিজকে সম্পূৰ্ণ মুক্ত অনুভৱ কৰিছিল। পথাৰত দৌৰিব পাৰিছিল, নৈত সাঁতুৰিব পাৰিছিল, তৰাৰ তলত জীৱন উপভোগ কৰিব পাৰিছিল। জীৱনত ৰখা সীমাৰ বিষয়ে তেওঁ নাজানিছিল।
কিন্তু বয়স বাঢ়ি অহাৰ লগে লগে তেওঁ গম পালে যে এই স্বাধীনতা কেৱল এক ভ্ৰমহে। বাস্তৱত তেওঁৰ দৰে কৃষ্ণাংগ লোকৰ কোনো প্ৰকৃত অধিকাৰ নাছিল। তেওঁলোকক মুক্তভাৱে জীয়াই থাকিবলৈ বা সপোন অনুসৰণ কৰিবলৈ দিয়া নহ’ল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ প্ৰকৃত স্বাধীনতা বিচাৰিছিল — কেৱল নিজৰ বাবেই নহয়, সকলো মানুহৰ বাবেও।
- Why did Mandela join the African National Congress (ANC)?
Answer: At first, Mandela only wanted simple personal freedoms — to stay out late, read what he liked, and earn a living. But later, he saw that all people who looked like him were suffering.
He joined the ANC to fight for the freedom of all Black people. He believed that all people deserved to live with dignity. His personal desire for freedom became a bigger mission — to free his people from poverty, fear, and discrimination. The ANC gave him the path to fight for that goal.
৯) আফ্ৰিকান নেচনেল কংগ্ৰেছ (এএনচি)ত কিয় যোগদান কৰিলে মেণ্ডেলাই?
উত্তৰঃ প্ৰথমতে মেণ্ডেলাই কেৱল সাধাৰণ ব্যক্তিগত স্বাধীনতা বিচাৰিছিল — দেৰিলৈকে বাহিৰত থাকিবলৈ, ভাল লগাখিনি পঢ়িবলৈ, আৰু জীৱিকা উপাৰ্জন কৰিবলৈ। কিন্তু পিছত তেওঁ দেখিলে যে তেওঁৰ দৰে দেখা সকলো মানুহেই কষ্ট পাইছে।
তেওঁ সকলো কৃষ্ণাংগ লোকৰ স্বাধীনতাৰ বাবে যুঁজিবলৈ এ এন চিত যোগদান কৰে। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সকলো মানুহেই মৰ্যাদাৰে জীয়াই থকাৰ যোগ্য। স্বাধীনতাৰ প্ৰতি তেওঁৰ ব্যক্তিগত আকাংক্ষা এটা ডাঙৰ মিছন হৈ পৰিল — নিজৰ মানুহক দৰিদ্ৰতা, ভয় আৰু বৈষম্যৰ পৰা মুক্ত কৰা। এ এন চিয়ে তেওঁক সেই লক্ষ্যৰ বাবে যুঁজিবলৈ পথ দিছিল।
- What does Mandela say about the oppressor and the oppressed?
Answer: Mandela believed that both the oppressed (the victims) and the oppressors (those who control others) are not free. When someone takes away another person’s freedom, they also become a prisoner — of hate and narrow thinking.
He said that he could not enjoy freedom if his people were still in chains. True freedom must be for everyone. Even the people who caused pain needed to be freed from their own hatred. This showed Mandela’s greatness — he did not only want revenge; he wanted healing for all.
১০) অত্যাচাৰী আৰু নিপীড়িতৰ বিষয়ে মেণ্ডেলাই কি কয়?
উত্তৰঃ মেণ্ডেলাৰ বিশ্বাস আছিল যে নিপীড়িত (ভুক্তভোগী) আৰু অত্যাচাৰী (আনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰা) দুয়োজনেই স্বাধীন নহয়। কোনোবাই যেতিয়া আন এজনৰ স্বাধীনতা কাঢ়ি লৈ যায়, তেতিয়া তেওঁলোকো বন্দী হৈ পৰে — ঘৃণা আৰু সংকীৰ্ণ চিন্তাৰ৷
তেওঁ কয় যে তেওঁৰ লোকসকল এতিয়াও শিকলিৰে বান্ধ খাই থাকিলে স্বাধীনতা উপভোগ কৰিব নোৱাৰিব। প্ৰকৃত স্বাধীনতা সকলোৰে বাবে হ’ব লাগিব। আনকি যন্ত্ৰণা সৃষ্টি কৰা লোকসকলকো নিজৰ ঘৃণাৰ পৰা মুক্ত হোৱাৰ প্ৰয়োজন আছিল। ইয়াৰ দ্বাৰা মেণ্ডেলাৰ মহানতা দেখা গ’ল — তেওঁ কেৱল প্ৰতিশোধ বিচৰা নাছিল, তেওঁ সকলোৰে বাবে নিৰাময় বিচাৰিছিল। - Describe in detail the day of Nelson Mandela’s inauguration. How did he feel, and what events made it historic?
Answer: The day of Nelson Mandela’s inauguration — 10th May 1994 — was a very important day in the history of South Africa. It was a bright and clear autumn morning. For Mandela, it was not just another day. It was the day when South Africa finally became free from the rule of apartheid. People from all over the world had come to witness this historic moment. Dignitaries, leaders, and guests had gathered at the Union Buildings in Pretoria.
This building was very symbolic. Earlier, it had been a place where white rulers controlled the country. Now, the same place had become the centre of new hope. It was here that Mandela took the oath as South Africa’s first Black President. He was joined by his daughter Zenani on this special occasion.
Mandela took the oath with great pride and respect. He promised to obey the Constitution of South Africa and to work for the well-being of its people. In his speech, he said that the new government would be based on justice, peace, and human dignity. He thanked the international guests and said this was not just a victory for South Africans but a victory for all who believe in fairness.
The day became more emotional when the military generals, who once supported apartheid, saluted Mandela. Just a few years back, they would have arrested him. But now, they were showing respect. Also, South African jets, helicopters, and troop carriers flew over the sky in a perfect formation. This military parade was not to show power, but to show that the army now supported democracy.
Another symbolic moment was when two national anthems were sung — one for Black South Africans and one for White South Africans. Though many people did not know the words of the other group’s anthem, they still tried to sing together. It showed a new spirit of unity.
Mandela felt a strong sense of history. He thought about the past — how white people had made rules to separate and control Black people. But now, that system had ended. He also thought about all the people who had struggled and sacrificed for this day. Many of them had died and could not see this moment. Mandela felt he was just one person in a long line of freedom fighters.
This day marked the birth of a new South Africa. It was no longer a country of hate, fear, and division. It had become a land of hope, peace, and equality. For Mandela, it was the proudest moment of his life — not because he became President, but because South Africa was finally free.
১/ নেলছন মেণ্ডেলাৰ কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণৰ দিনটোৰ বিষয়ে বিতংভাৱে বৰ্ণনা কৰা। তেওঁৰ কেনে অনুভৱ হৈছিল আৰু কি কি পৰিঘটনাই ইয়াক ঐতিহাসিক কৰি তুলিছিল?
উত্তৰঃ নেলছন মেণ্ডেলাৰ কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণৰ দিনটো — ১৯৯৪ চনৰ ১০ মে’ — দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ ইতিহাসৰ এক অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ দিন আছিল। শৰৎকালৰ এটা উজ্জ্বল আৰু পৰিষ্কাৰ ৰাতিপুৱা আছিল। মেণ্ডেলাৰ বাবে সেয়া কেৱল আন এটা দিন নাছিল। সেইদিনা অৱশেষত দক্ষিণ আফ্ৰিকা বৰ্ণবৈষম্যৰ শাসনৰ পৰা মুক্ত হ’ল। এই ঐতিহাসিক মুহূৰ্তটোৰ সাক্ষী হ’বলৈ সমগ্ৰ বিশ্বৰ পৰা মানুহ আহিছিল। প্ৰিট’ৰিয়াৰ ইউনিয়ন বিল্ডিঙত গণ্যমান্য ব্যক্তি, নেতা আৰু অতিথিসকল গোট খাইছিল।
এই ভৱনটো আছিল অতি প্ৰতীকী। ইয়াৰ পূৰ্বে বগা শাসকে দেশখন নিয়ন্ত্ৰণ কৰা ঠাই আছিল। এতিয়া সেই একেখন ঠাইয়েই হৈ পৰিছিল নতুন আশাৰ কেন্দ্ৰবিন্দু। ইয়াতেই মেণ্ডেলাই দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ প্ৰথম কৃষ্ণাংগ ৰাষ্ট্ৰপতি হিচাপে শপত গ্ৰহণ কৰিছিল। এই বিশেষ অনুষ্ঠানত তেওঁৰ কন্যা জেনানীয়েও যোগদান কৰে।
অতি গৌৰৱ আৰু সন্মানেৰে শপত গ্ৰহণ কৰিলে মেণ্ডেলাই। তেওঁ দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ সংবিধান মানি চলি ইয়াৰ জনসাধাৰণৰ মংগলৰ বাবে কাম কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল। ভাষণত তেওঁ কয় যে নতুন চৰকাৰখন ন্যায়, শান্তি, মানৱ মৰ্যাদাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি গঢ় লৈ উঠিব। তেওঁ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় অতিথিসকলক ধন্যবাদ জনাই কয় যে এইটো কেৱল দক্ষিণ আফ্ৰিকানসকলৰ বাবে জয় নহয় বৰঞ্চ ন্যায়পৰায়ণতাত বিশ্বাস কৰা সকলোৰে জয়।
এসময়ত বৰ্ণবৈষম্যক সমৰ্থন কৰা সামৰিক সেনাপতিসকলে মেণ্ডেলাক চেলুট দিয়াৰ লগে লগে দিনটো অধিক আৱেগিক হৈ পৰিল। মাত্ৰ কেইবছৰমান আগতে তেওঁলোকে তেওঁক গ্ৰেপ্তাৰ কৰিলেহেঁতেন। কিন্তু এতিয়া, তেওঁলোকে সন্মান দেখুৱাইছিল। লগতে দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ জেট বিমান, হেলিকপ্টাৰ আৰু সৈন্যবাহী জাহাজে আকাশৰ ওপৰেৰে নিখুঁত গঠনত উৰিছিল। এই সামৰিক পেৰেড ক্ষমতা দেখুৱাবলৈ নাছিল, বৰঞ্চ সেনাই এতিয়া গণতন্ত্ৰক সমৰ্থন কৰা বুলি দেখুৱাবলৈহে আছিল।
আন এটা প্ৰতীকী মুহূৰ্ত আছিল যেতিয়া দুটা জাতীয় সংগীত গোৱা হৈছিল — এটা কৃষ্ণাংগ দক্ষিণ আফ্ৰিকান আৰু এটা বগা দক্ষিণ আফ্ৰিকানসকলৰ বাবে। যদিও বহুতে আনটো গোটৰ গীতৰ শব্দ নাজানিছিল, তথাপিও তেওঁলোকে একেলগে গান গাবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। ই একতাৰ নতুন মনোভাৱ দেখুৱাইছিল।
মেণ্ডেলাই ইতিহাসৰ প্ৰতি এক প্ৰবল অনুভূতি অনুভৱ কৰিছিল। তেওঁ অতীতৰ কথা ভাবিলে — কেনেকৈ বগা মানুহে কৃষ্ণাংগ লোকক পৃথক আৰু নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ নিয়ম বনাইছে। কিন্তু এতিয়া, সেই ব্যৱস্থাটো শেষ হৈ গৈছিল। তেওঁ এই দিনটোৰ বাবে সংগ্ৰাম আৰু ত্যাগ কৰা সকলো মানুহৰ কথাও ভাবিলে। বহুতৰে মৃত্যু হৈছিল আৰু এই মুহূৰ্তটো চাব পৰা নাছিল। মেণ্ডেলাই অনুভৱ কৰিছিল যে তেওঁ স্বাধীনতা সংগ্ৰামীৰ দীঘলীয়া শাৰীৰ এজন ব্যক্তি মাত্ৰ।
এই দিনটোতেই এখন নতুন দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ জন্ম হয়। ঘৃণা, ভয় আৰু বিভাজনৰ দেশ আৰু নাছিল। আশা, শান্তি আৰু সমতাৰ দেশ হৈ পৰিছিল। মেণ্ডেলাৰ বাবে সেয়া আছিল তেওঁৰ জীৱনৰ আটাইতকৈ গৌৰৱৰ মুহূৰ্ত — ৰাষ্ট্ৰপতি হোৱাৰ বাবে নহয়, অৱশেষত দক্ষিণ আফ্ৰিকা মুক্ত হোৱাৰ বাবে।
- What does Nelson Mandela say about the meaning of freedom? How did his understanding of freedom change from childhood to adulthood?
Answer: Nelson Mandela talks deeply about the meaning of freedom. For him, freedom was not only a political word but something that had personal, emotional, and social value. He believed that true freedom means living with dignity, respect, and without fear.
As a child, Mandela felt completely free. He was born in a small village and enjoyed his life running in the fields, swimming in the stream, and roasting maize under the stars. At that time, he thought he was free because no one stopped him from doing what he loved. He followed his father’s words and his tribe’s traditions, and life felt peaceful.
But as he grew up, Mandela began to understand that this freedom was not real. It was only a kind of illusion. In reality, Black people in South Africa were not free at all. They could not go to certain places, study freely, vote, or even speak freely. Their rights were taken away just because of the colour of their skin. Mandela realized that his people were living in fear, poverty, and under strict control.
As a young man, his idea of freedom changed again. At first, he only wanted small personal freedoms — like going out at night, reading books he liked, and working in a good job. But later, he saw that even these simple things were not available to many Black South Africans. That made him think of others, not just himself.
Slowly, his hunger for personal freedom became a deeper desire — the freedom of his people. He wanted his community to live in peace, to earn with pride, to live without being afraid, and to have equal chances. He believed that every person should have the right to make their own choices in life.
He also said something very important — that freedom is indivisible. That means, if even one person is not free, no one is truly free. He felt he could not enjoy his own limited freedom when his brothers and sisters were still suffering. This feeling pushed him to fight against apartheid and join the African National Congress.
In the end, Mandela believed that true freedom means freedom not only from oppression but also from hatred and fear. He even said that the oppressor also needs to be freed — because people who control others become prisoners of hate themselves.
Mandela’s journey from childhood to adulthood was also a journey of understanding what freedom truly means. It was not just about being free to run in the fields, but about ensuring that every man and woman could live with dignity, love, and equality.
২) নেলচন মেণ্ডেলাই স্বাধীনতাৰ অৰ্থৰ বিষয়ে কি কয়? শৈশৱৰ পৰা প্ৰাপ্তবয়স্কলৈ স্বাধীনতাৰ বিষয়ে তেওঁৰ বুজাবুজি কেনেকৈ সলনি হ’ল?
উত্তৰঃ নেলচন মেণ্ডেলাই স্বাধীনতাৰ অৰ্থৰ বিষয়ে গভীৰভাৱে কয়। তেওঁৰ বাবে স্বাধীনতা কেৱল ৰাজনৈতিক শব্দই নাছিল বৰঞ্চ ব্যক্তিগত, আৱেগিক আৰু সামাজিক মূল্যবোধৰ বস্তু আছিল। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে প্ৰকৃত স্বাধীনতা মানে মৰ্যাদা, সন্মান আৰু ভয় নোহোৱাকৈ জীয়াই থকা।
সৰুতে মেণ্ডেলাই নিজকে সম্পূৰ্ণ মুক্ত অনুভৱ কৰিছিল। সৰু গাঁৱত জন্মগ্ৰহণ কৰি পথাৰত দৌৰি, ধাৰাত সাঁতুৰি, তৰাৰ তলত কুঁহিয়াৰ পোৰা জীৱনটো উপভোগ কৰিছিল। সেই সময়ত তেওঁ নিজকে মুক্ত বুলি ভাবিছিল কাৰণ তেওঁৰ ভালপোৱা কামটো কৰিবলৈ কোনেও বাধা নিদিলে। তেওঁ পিতৃৰ কথা আৰু জনগোষ্ঠীৰ পৰম্পৰা অনুসৰণ কৰিছিল আৰু জীৱনটো শান্তিপূৰ্ণ অনুভৱ হৈছিল।
কিন্তু ডাঙৰ হৈ অহাৰ লগে লগে মেণ্ডেলাই বুজিবলৈ ধৰিলে যে এই স্বাধীনতা বাস্তৱ নহয়। মাথোঁ এক প্ৰকাৰৰ ভ্ৰম আছিল। বাস্তৱত দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ কৃষ্ণাংগ লোকসকল একেবাৰেই মুক্ত নাছিল। কিছুমান বিশেষ ঠাইলৈ যাব নোৱাৰিলে, মুক্তভাৱে পঢ়িব নোৱাৰিলে, ভোট দিব নোৱাৰিলে, আনকি মুক্তভাৱে কথাও ক’ব নোৱাৰিলে। কেৱল ছালৰ ৰঙৰ বাবেই তেওঁলোকৰ অধিকাৰ কাঢ়ি লোৱা হৈছিল। মেণ্ডেলাই উপলব্ধি কৰিলে যে তেওঁৰ লোকসকলে ভয়, দৰিদ্ৰতা আৰু কঠোৰ নিয়ন্ত্ৰণত জীয়াই আছে।
ডেকা অৱস্থাত তেওঁৰ স্বাধীনতাৰ ধাৰণা পুনৰ সলনি হ’ল। প্ৰথমতে তেওঁ মাত্ৰ সৰু সৰু ব্যক্তিগত স্বাধীনতা বিচাৰিছিল — যেনে ৰাতি ওলাই যোৱা, ভাল লগা কিতাপ পঢ়া, ভাল কামত কাম কৰা। কিন্তু পিছত তেওঁ দেখিলে যে এই সাধাৰণ বস্তুবোৰো বহু কৃষ্ণাংগ দক্ষিণ আফ্ৰিকান লোকৰ বাবে উপলব্ধ নহয়। সেইটোৱে তেওঁক কেৱল নিজৰ কথাই নহয়, আনৰ কথা ভাবিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল।
লাহে লাহে তেওঁৰ ব্যক্তিগত স্বাধীনতাৰ ক্ষুধা এটা গভীৰ আকাংক্ষাত পৰিণত হ’ল — তেওঁৰ জনসাধাৰণৰ স্বাধীনতা। তেওঁ বিচাৰিছিল যে তেওঁৰ সমাজখনে শান্তিৰে জীয়াই থকা, গৌৰৱেৰে উপাৰ্জন কৰা, ভয় নকৰাকৈ জীয়াই থকা আৰু সমান সুযোগ লাভ কৰা। তেওঁৰ মতে প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ জীৱনত নিজৰ নিজৰ বাছনি কৰাৰ অধিকাৰ থাকিব লাগে।
তেওঁ অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা এটাও ক’লে — যে স্বাধীনতা অবিভাজ্য। অৰ্থাৎ এজন ব্যক্তিও যদি মুক্ত নহয়, তেন্তে কোনোৱেই প্ৰকৃততে মুক্ত নহয়। ভাই-ভনীসকলে এতিয়াও দুখভোগ কৰি থকাৰ সময়ত তেওঁ অনুভৱ কৰিছিল যে তেওঁ নিজৰ সীমিত স্বাধীনতা উপভোগ কৰিব নোৱাৰে। এই অনুভৱে তেওঁক বৰ্ণবৈষম্যৰ বিৰুদ্ধে যুঁজি আফ্ৰিকান নেচনেল কংগ্ৰেছত যোগদান কৰিবলৈ ঠেলি দিছিল।
শেষত মেণ্ডেলাই বিশ্বাস কৰিছিল যে প্ৰকৃত স্বাধীনতা মানে কেৱল অত্যাচাৰৰ পৰাই নহয়, ঘৃণা আৰু ভয়ৰ পৰাও মুক্তি। আনকি তেওঁ কৈছিল যে অত্যাচাৰীজনকো মুক্ত কৰাটো প্ৰয়োজন — কাৰণ আনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰা মানুহবোৰ নিজেই ঘৃণাৰ বন্দী হৈ পৰে।
শৈশৱৰ পৰা প্ৰাপ্তবয়স্কলৈকে মেণ্ডেলাৰ যাত্ৰাটোও আছিল স্বাধীনতাৰ প্ৰকৃত অৰ্থ কি সেয়া বুজি পোৱাৰ যাত্ৰা। কেৱল পথাৰত দৌৰিবলৈ মুক্ত হোৱাই নহয়, প্ৰতিজন পুৰুষ-মহিলাই যাতে মৰ্যাদা, মৰম, সমতাৰে জীয়াই থাকিব পাৰে, সেইটো নিশ্চিত কৰাটোৱেই আছিল।
- Explain Mandela’s thoughts on courage. How did the struggle teach him the real meaning of bravery?
Answer: Nelson Mandela had a very meaningful view on courage. According to him, courage was not the absence of fear, but the victory over it. This means that brave people also feel fear, but they do not let that fear stop them from doing what is right.
Mandela did not always feel brave. Like any normal human, he too felt fear — fear of being caught, fear of losing his family, fear of failure. But he learned from others during the long struggle for freedom. He saw many men and women who suffered, went to jail, and even gave up their lives — all for the sake of justice and equality. These people inspired Mandela and showed him what true courage looked like.
For example, some of his fellow fighters were tortured but still never gave up any information. Some stayed strong in prison for years. Mandela saw their pain, but also their strength. They stood like rocks, even when everything was against them. They were afraid, but they did not run away. That, for Mandela, was real bravery.
During his 27 years in prison, Mandela had to face many mental and physical challenges. But he did not break. He kept his mind strong. Even when he felt hopeless, he did not stop believing in freedom. He said that every time he saw even a small act of kindness or humanity, it gave him new courage.
He also believed that courage could grow inside a person. No one is born extremely brave, but people can become brave when they stand for what is right. He believed that ordinary people can do extraordinary things when they believe in a cause.
Mandela’s own life is a perfect example of courage. He started as a young man with small dreams, but when he saw injustice, he stood against it — even when it cost him everything. He became a lawyer, but then he was called a criminal. He loved his family, but had to live away from them. He loved his country, but had to fight its government.
In the end, he came out of jail not with hate, but with peace. That is also a kind of courage — the courage to forgive. Many people would have taken revenge, but Mandela chose healing. He built a new South Africa with his message of peace, unity, and hope.
So, for Mandela, courage was about standing tall even when scared. It was about doing the right thing, even when it’s hard. It was about changing fear into strength — and pain into power.
৩/ সাহসৰ ওপৰত মেণ্ডেলাৰ চিন্তাধাৰা বুজাই দিয়া। সংগ্ৰামখনে তেওঁক কেনেকৈ শিকাইছিল সাহসৰ প্ৰকৃত অৰ্থ?
উত্তৰঃ নেলচন মেণ্ডেলাৰ সাহসৰ প্ৰতি অতি অৰ্থপূৰ্ণ দৃষ্টিভংগী আছিল। তেওঁৰ মতে সাহস আছিল ভয়ৰ অভাৱ নহয়, তাৰ ওপৰত জয়। অৰ্থাৎ সাহসী মানুহেও ভয় অনুভৱ কৰে, কিন্তু সেই ভয়ে তেওঁলোকক উচিত কামত বাধা দিবলৈ নিদিয়ে।
মেণ্ডেলাই সদায় সাহসী অনুভৱ কৰা নাছিল। যিকোনো স্বাভাৱিক মানুহৰ দৰে তেওঁও ভয় অনুভৱ কৰিছিল — ধৰা পৰাৰ ভয়, পৰিয়াল হেৰুৱাৰ ভয়, বিফলতাৰ ভয়। কিন্তু স্বাধীনতাৰ দীৰ্ঘদিনীয়া সংগ্ৰামৰ সময়ত তেওঁ আনৰ পৰা শিকিছিল। তেওঁ বহুতো পুৰুষ-মহিলা দেখিছিল যিয়ে কষ্ট পাইছিল, জেললৈ গৈছিল, আনকি নিজৰ জীৱনও ত্যাগ কৰিছিল — এই সকলোবোৰ ন্যায় আৰু সমতাৰ স্বাৰ্থত। এই লোকসকলে মেণ্ডেলাক অনুপ্ৰাণিত কৰি দেখুৱাইছিল যে প্ৰকৃত সাহস কেনেকুৱা হয়।
উদাহৰণস্বৰূপে তেওঁৰ সহযোগী যোদ্ধা কিছুমানক অত্যাচাৰ কৰা হৈছিল যদিও তথাপিও কেতিয়াও কোনো তথ্য এৰি দিয়া নাছিল। কিছুমানে বছৰ বছৰ ধৰি কাৰাগাৰত শক্তিশালী হৈ থাকিল। মেণ্ডেলাই তেওঁলোকৰ যন্ত্ৰণা দেখিছিল, কিন্তু তেওঁলোকৰ শক্তিও দেখিছিল। শিলৰ দৰে থিয় হৈ আছিল, আনকি সকলো তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে থকাৰ সময়তো। তেওঁলোকে ভয় খাইছিল যদিও পলাই যোৱা নাছিল। সেইটো আছিল মেণ্ডেলাৰ বাবে প্ৰকৃত সাহস।
২৭ বছৰীয়া কাৰাবাসৰ সময়ছোৱাত মেণ্ডেলাই বহুতো মানসিক আৰু শাৰীৰিক প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছিল। কিন্তু তেওঁ ভাঙি যোৱা নাছিল। মনটোক সবল কৰি ৰাখিলে। আশাহীন অনুভৱ কৰিলেও তেওঁ স্বাধীনতাত বিশ্বাস কৰাটো বন্ধ কৰা নাছিল। তেওঁ কয় যে প্ৰতিবাৰেই তেওঁ সৰু সৰু দয়া বা মানৱতাৰ কাম এটাও দেখিলেই তেওঁক নতুন সাহস দিছিল।
মানুহৰ ভিতৰত সাহস বাঢ়িব পাৰে বুলিও তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল। কোনোৱেই জন্মতে অত্যন্ত সাহসী নহয়, কিন্তু মানুহ সাহসী হ’ব পাৰে যেতিয়া তেওঁলোকে সঠিক কামৰ বাবে থিয় দিয়ে। তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে সাধাৰণ মানুহে কোনো কাৰণত বিশ্বাস কৰিলে অসাধাৰণ কাম কৰিব পাৰে।
মেণ্ডেলাৰ নিজৰ জীৱনটোৱেই সাহসৰ এক নিখুঁত উদাহৰণ। সৰু সৰু সপোনেৰে ডেকা হিচাপে আৰম্ভ কৰিছিল যদিও অন্যায় দেখিলে তাৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিছিল — আনকি যেতিয়া ইয়াৰ বাবে তেওঁৰ সকলো খৰচ হৈছিল। তেওঁ উকীল হ’ল, কিন্তু তাৰ পিছত তেওঁক অপৰাধী বুলি কোৱা হ’ল। পৰিয়ালটোক ভাল পাইছিল যদিও পৰিয়ালটোৰ পৰা আঁতৰি থাকিব লগা হৈছিল। তেওঁ নিজৰ দেশখনক ভাল পাইছিল, কিন্তু তাৰ চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলগীয়া হৈছিল।
শেষত জেলৰ পৰা ওলাই আহিল ঘৃণাৰে নহয়, শান্তিৰে। সেইটোও এক প্ৰকাৰৰ সাহস — ক্ষমা কৰাৰ সাহস। বহুতে প্ৰতিশোধ ল’লেহেঁতেন, কিন্তু মেণ্ডেলাই নিৰাময় বাছি লৈছিল। তেওঁ শান্তি, ঐক্য আৰু আশাৰ বাৰ্তাৰে এখন নতুন দক্ষিণ আফ্ৰিকা গঢ়ি তুলিছিল।
গতিকে, মেণ্ডেলাৰ বাবে সাহস আছিল ভয় খালেও ওখকৈ থিয় হোৱা। কঠিন কাম হ’লেও সঠিক কামটো কৰাৰ কথা আছিল। ভয়ক শক্তিলৈ সলনি কৰাৰ কথা আছিল — আৰু যন্ত্ৰণাক ক্ষমতালৈ সলনি কৰাৰ কথা। - What was apartheid, and how did it affect the people of South Africa according to Nelson Mandela?
Answer: According to Nelson Mandela, apartheid was a cruel and unfair system of government in South Africa that gave full rights to white people and treated Black people very badly. It was based on racial discrimination — that means people were treated differently just because of their skin colour.
Mandela called apartheid an “extraordinary human disaster.” Under this system, Black South Africans had no proper rights. They could not vote, could not live where they wanted, could not go to good schools or hospitals, and were even stopped from sitting in certain places or using certain toilets. The law was completely against them.
This system did not only control the lives of Black people but also created deep wounds in their hearts. It made them feel small, weak, and unwanted in their own country. They lived in poverty, fear, and sadness for many years.
Mandela explained how the white rulers, after the Anglo-Boer war, joined hands to build a government that gave all power to white people. They made rules and structures to keep Black people down. For many decades, this continued, and South Africa became one of the harshest and most inhuman societies in the world.
People who tried to speak against apartheid were punished. Some were beaten, arrested, tortured, or even killed. Many brave leaders gave their lives to fight against this system. Mandela himself was sent to jail for 27 years just because he wanted equal rights for his people.
But Mandela also said something very special — that from this dark time, something good also came. The cruelty of apartheid gave rise to great leaders like Oliver Tambo, Chief Luthuli, Walter Sisulu, and others. These people were full of courage, wisdom, and kindness. They stood strong like mountains and inspired others to never give up.
Even though apartheid caused great pain, it also helped people understand the importance of unity, freedom, and love. Mandela believed that maybe only deep oppression can create such high character.
He also shared that apartheid did not only hurt the victims — the oppressed — but also harmed the oppressors. Those who ruled with hate became prisoners of their own hate. They could not love freely, they could not feel peace, and they were locked behind the walls of prejudice.
Mandela wanted to heal all this pain. He did not want only revenge. He wanted both the oppressed and the oppressors to be free — free from fear, from hate, and from guilt. He dreamed of a new South Africa, where no one would be judged by skin colour, and everyone would live with respect.
In short, apartheid was like a poison that tried to divide people. It created suffering for generations. But because of brave people like Mandela and others, this system ended. Mandela’s whole life was a fight to remove apartheid and build a country where justice, peace, and love would rule.
৪/ বৰ্ণবৈষম্য কি আছিল, আৰু নেলছন মেণ্ডেলাৰ মতে দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ জনসাধাৰণত ইয়াৰ প্ৰভাৱ কেনেকুৱা হৈছিল?
উত্তৰ: নেলছন মেণ্ডেলাৰ মতে দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ বৰ্ণবৈষম্য আছিল এক নিষ্ঠুৰ আৰু অন্যায় শাসন ব্যৱস্থা যিয়ে বগা মানুহক সম্পূৰ্ণ অধিকাৰ দিছিল আৰু কৃষ্ণাংগ লোকৰ লগত অতি বেয়া ব্যৱহাৰ কৰিছিল। ইয়াৰ ভিত্তি আছিল বৰ্ণ বৈষম্য — অৰ্থাৎ কেৱল ছালৰ ৰঙৰ বাবেই মানুহৰ লগত বেলেগ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল।
মেণ্ডেলাই বৰ্ণবৈষম্যক “অসাধাৰণ মানৱ দুৰ্যোগ” বুলি অভিহিত কৰে। এই ব্যৱস্থাৰ অধীনত কৃষ্ণাংগ দক্ষিণ আফ্ৰিকানসকলৰ কোনো উপযুক্ত অধিকাৰ নাছিল। ভোট দিব নোৱাৰিলে, ইচ্ছা ঠাইত থাকিব নোৱাৰিলে, ভাল স্কুল বা চিকিৎসালয়লৈ যাব নোৱাৰিলে, আনকি কিছুমান ঠাইত বহিবলৈ বা কিছুমান বিশেষ শৌচাগাৰ ব্যৱহাৰ কৰিবলৈও বাধা দিয়া হ’ল। আইনখন তেওঁলোকৰ সম্পূৰ্ণ বিৰোধী আছিল।
এই ব্যৱস্থাই কেৱল কৃষ্ণাংগ লোকৰ জীৱন নিয়ন্ত্ৰণ কৰাই নহয়, তেওঁলোকৰ হৃদয়ত গভীৰ ঘাঁও সৃষ্টি কৰিছিল। ই তেওঁলোকক নিজৰ দেশত সৰু, দুৰ্বল আৰু অবাঞ্চিত অনুভৱ কৰাইছিল। তেওঁলোকে বহু বছৰ ধৰি দৰিদ্ৰতা, ভয় আৰু দুখৰ মাজত জীয়াই আছিল।
মেণ্ডেলাই বুজাই দিলে যে কেনেকৈ বগা শাসকসকলে, এংলো-বোৱাৰ যুদ্ধৰ পিছত, হাত মিলাই এখন চৰকাৰ গঢ়ি তুলিছিল যিয়ে বগা মানুহক সকলো ক্ষমতা দিছিল। কৃষ্ণাংগ লোকক তললৈ নমাই ৰাখিবলৈ তেওঁলোকে নিয়ম আৰু গাঁথনি তৈয়াৰ কৰিছিল। বহু দশক ধৰি এইদৰেই চলি থাকিল আৰু দক্ষিণ আফ্ৰিকা বিশ্বৰ অন্যতম কঠোৰ আৰু অমানৱীয় সমাজত পৰিণত হ’ল।
বৰ্ণবৈষম্যৰ বিৰুদ্ধে কথা ক’বলৈ চেষ্টা কৰা লোকসকলক শাস্তি দিয়া হৈছিল। কিছুমানক প্ৰহাৰ কৰা হৈছিল, গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হৈছিল, অত্যাচাৰ কৰা হৈছিল, আনকি হত্যা কৰা হৈছিল। বহু সাহসী নেতাই এই ব্যৱস্থাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ প্ৰাণ আহুতি দিছিল। কেৱল নিজৰ জনসাধাৰণৰ বাবে সম অধিকাৰ বিচৰাৰ বাবেই মেণ্ডেলাক নিজেই ২৭ বছৰৰ কাৰাদণ্ডলৈ প্ৰেৰণ কৰা হৈছিল।
কিন্তু মেণ্ডেলাই অতি বিশেষ কথা এটাও ক’লে — যে এই অন্ধকাৰ সময়ৰ পৰাই ভাল কিবা এটাও আহিল৷ বৰ্ণবৈষম্যৰ নিষ্ঠুৰতাই অলিভাৰ টাম্বো, মুখ্য লুথুলি, ৱালটাৰ চিছুলু আদি মহান নেতাৰ জন্ম দিছিল। এই লোকসকল সাহস, জ্ঞান আৰু দয়াৰে পৰিপূৰ্ণ আছিল। পাহাৰৰ দৰে মজবুতভাৱে থিয় হৈ আনকো কেতিয়াও হাৰ নামানিবৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল।
বৰ্ণবৈষম্যই যদিও বহুত কষ্ট দিছিল, তথাপিও ই মানুহক ঐক্য, স্বাধীনতা আৰু প্ৰেমৰ গুৰুত্ব বুজিবলৈ সহায় কৰিছিল। মেণ্ডেলাৰ বিশ্বাস আছিল যে হয়তো গভীৰ অত্যাচাৰেহে ইমান উচ্চ চৰিত্ৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।
তেওঁ লগতে শ্বেয়াৰ কৰিছিল যে বৰ্ণবৈষম্যই কেৱল ভুক্তভোগীসকলক — নিপীড়িতসকলক — আঘাত কৰাই নহয়, নিপীড়িতসকলকো ক্ষতি কৰিছিল। ঘৃণাৰে শাসন কৰা সকল নিজৰ ঘৃণাৰ বন্দী হৈ পৰিল। তেওঁলোকে মুক্তভাৱে প্ৰেম কৰিব নোৱাৰিলে, শান্তি অনুভৱ কৰিব নোৱাৰিলে আৰু পক্ষপাতিত্বৰ দেৱালৰ আঁৰত আবদ্ধ হৈ পৰিল।
এই সকলোবোৰ যন্ত্ৰণা ভাল কৰিব বিচাৰিছিল মেণ্ডেলাই। তেওঁ কেৱল প্ৰতিশোধ বিচৰা নাছিল। তেওঁ বিচাৰিছিল যে নিপীড়িত আৰু অত্যাচাৰী দুয়োজনেই মুক্ত হওক — ভয়ৰ পৰা, ঘৃণাৰ পৰা আৰু অপৰাধবোধৰ পৰা মুক্ত হওক। তেওঁ নতুন দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ সপোন দেখিছিল, য’ত কাকো ছালৰ ৰং চাই বিচাৰ কৰা নহ’ব, আৰু সকলোৱে সন্মানেৰে জীয়াই থাকিব।
মুঠতে বৰ্ণবৈষম্য আছিল এক বিষৰ দৰে যিয়ে মানুহক বিভাজিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। ই প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্ম ধৰি দুখ-কষ্টৰ সৃষ্টি কৰিছিল। কিন্তু মেণ্ডেলা আদিৰ দৰে সাহসী মানুহৰ বাবেই এই ব্যৱস্থাৰ অন্ত পৰিল। মেণ্ডেলাৰ গোটেই জীৱনটো আছিল বৰ্ণবৈষম্য আঁতৰাই এনে এখন দেশ গঢ়ি তোলাৰ যুঁজ য’ত ন্যায়, শান্তি আৰু প্ৰেমে শাসন কৰিব।
- How did Mandela describe the role of love and humanity in his journey? What message does he give about human nature?
Answer: Nelson Mandela’s life was full of struggle, sacrifice, and pain — but through it all, he believed in the power of love and humanity. Even though he spent 27 years in prison, even though he saw hatred and cruelty around him, he never gave up hope in people’s goodness.
Mandela believed that no one is born hating another person. He said that people learn to hate because of what they are taught. But if people can learn to hate, they can also learn to love. That is because love comes more naturally to the human heart than hate.
He gave an example from his time in prison. Even in the worst moments, when he and his friends were treated badly by the guards, sometimes he would see a small spark of kindness in one of them. Maybe it was just a few kind words or a softer tone — but even that small act gave Mandela hope. It reminded him that humanity can never be destroyed. He said, “Man’s goodness is a flame that can be hidden but never extinguished.”
Mandela believed that human nature is good at its core. Hatred and cruelty are not natural; they are taught. But love, respect, and kindness are natural feelings. That is why, after becoming President, he did not choose the path of revenge. He chose forgiveness and unity. He believed that peace could heal a broken nation more than punishment.
He also believed that freedom is not only about removing chains from the body, but also from the mind and heart. A free person should be free from hatred, fear, and anger. Mandela knew that if he kept anger in his heart, he would still be a prisoner — even outside the jail. So, he forgave those who hurt him and tried to bring all people together.
Mandela’s message was very clear: we must not let hate win. We must believe in the goodness of people and help them come back to love. He showed through his actions that even the biggest enemy can become a friend when treated with respect and dignity.
In his journey from a village boy to a national hero, Mandela saw the worst of human behavior — but he also saw the best. His life teaches us that humanity is stronger than cruelty, and love is more powerful than hate.
Mandela’s message to the world is simple but strong: “Let freedom reign. God bless Africa!” Freedom, according to him, means not just political rights, but also the freedom to love, to forgive, and to live with peace in one’s heart.
৫) মেণ্ডেলাই তেওঁৰ যাত্ৰাত প্ৰেম আৰু মানৱতাৰ ভূমিকা কেনেদৰে বৰ্ণনা কৰিছিল? মানুহৰ স্বভাৱৰ বিষয়ে তেওঁ কি বাৰ্তা দিয়ে?
উত্তৰ: নেলছন মেণ্ডেলাৰ জীৱনটো আছিল সংগ্ৰাম, ত্যাগ আৰু যন্ত্ৰণাৰে ভৰি থকা — কিন্তু এই সকলোবোৰৰ মাজেৰে তেওঁ প্ৰেম আৰু মানৱতাৰ শক্তিত বিশ্বাস কৰিছিল। ২৭ বছৰ কাৰাগাৰত কটালেও তেওঁৰ চাৰিওফালে ঘৃণা আৰু নিষ্ঠুৰতা দেখিও তেওঁ কেতিয়াও মানুহৰ মংগলৰ আশা এৰি দিয়া নাছিল।
মেণ্ডেলাৰ বিশ্বাস আছিল যে কোনোৱেই জন্মতে আন এজনক ঘৃণা কৰি নাথাকে। তেওঁ কয় যে মানুহে যি শিকোৱা হয় তাৰ বাবেই ঘৃণা কৰিবলৈ শিকে। কিন্তু মানুহে যদি ঘৃণা কৰিবলৈ শিকিব পাৰে তেন্তে প্ৰেম কৰিবলৈও শিকিব পাৰে। কাৰণ ঘৃণাতকৈ প্ৰেম মানুহৰ হৃদয়লৈ অধিক স্বাভাৱিকভাৱে আহে।
তেওঁ কাৰাগাৰত থকা সময়ৰ পৰা এটা উদাহৰণ দিলে। আনকি আটাইতকৈ বেয়া মুহূৰ্ততো যেতিয়া তেওঁ আৰু তেওঁৰ বন্ধুসকলৰ লগত চকীদাৰসকলে বেয়া ব্যৱহাৰ কৰিছিল, তেতিয়াও কেতিয়াবা তেওঁৰ এজনৰ মাজত দয়াৰ সৰু স্ফুলিংগ এটা দেখা পাইছিল। হয়তো মাত্ৰ কেইটামান মৰমলগা শব্দ বা কোমল সুৰ আছিল — কিন্তু সেই সৰু কামটোৱেও মেণ্ডেলাক আশা দিছিল। ই তেওঁক সোঁৱৰাই দিলে যে মানৱতাক কেতিয়াও ধ্বংস কৰিব নোৱাৰি। তেওঁ ক’লে, “মানুহৰ মঙ্গল হৈছে এনে এক শিখা যিটো লুকুৱাব পাৰি কিন্তু কেতিয়াও নুমুৱাব নোৱাৰি।”
মেণ্ডেলাই বিশ্বাস কৰিছিল যে মানুহৰ স্বভাৱ ইয়াৰ মূলতে ভাল। ঘৃণা আৰু নিষ্ঠুৰতা স্বাভাৱিক নহয়; তেওঁলোকক শিকোৱা হয়। কিন্তু প্ৰেম, সন্মান আৰু দয়া স্বাভাৱিক অনুভূতি। সেইবাবেই ৰাষ্ট্ৰপতি হোৱাৰ পিছত তেওঁ প্ৰতিশোধৰ পথ বাছি লোৱা নাছিল। তেওঁ ক্ষমা আৰু ঐক্য বাছি লৈছিল। তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে শান্তিয়ে শাস্তিতকৈও ভগ্ন জাতিটোক সুস্থ কৰি তুলিব পাৰে।
তেওঁ লগতে বিশ্বাস কৰিছিল যে স্বাধীনতা কেৱল শৰীৰৰ পৰা শিকলি আঁতৰোৱাই নহয়, মন আৰু হৃদয়ৰ পৰাও আঁতৰাই পেলোৱা। এজন মুক্ত ব্যক্তি ঘৃণা, ভয়, খঙৰ পৰা মুক্ত হ’ব লাগে। মেণ্ডেলাই জানিছিল যে যদি তেওঁ খং হৃদয়ত ৰাখে, তেতিয়াও তেওঁ বন্দী হৈ থাকিব — আনকি জেলৰ বাহিৰতো। গতিকে, তেওঁক আঘাত দিয়াসকলক ক্ষমা কৰি সকলো মানুহক একত্ৰিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল।
মেণ্ডেলাৰ বাৰ্তা আছিল অতি স্পষ্ট যে আমি ঘৃণাক জয়ী হ’বলৈ দিব নালাগে। আমি মানুহৰ মংগলৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখিব লাগিব আৰু তেওঁলোকক প্ৰেমলৈ ঘূৰি অহাত সহায় কৰিব লাগিব। তেওঁ নিজৰ কৰ্মৰ জৰিয়তে দেখুৱাই দিলে যে ডাঙৰ শত্ৰুকো সন্মান আৰু মৰ্যাদাৰ ব্যৱহাৰ কৰিলে বন্ধু হ’ব পাৰে।
গাঁৱৰ ল’ৰাৰ পৰা জাতীয় নায়কলৈ যোৱা যাত্ৰাত মেণ্ডেলাই মানুহৰ আটাইতকৈ বেয়া আচৰণ দেখিছিল — কিন্তু তেওঁ শ্ৰেষ্ঠও দেখিছিল। তেওঁৰ জীৱনে আমাক শিকাইছে যে নিষ্ঠুৰতাতকৈ মানৱতা শক্তিশালী, আৰু ঘৃণাতকৈ প্ৰেম অধিক শক্তিশালী।
বিশ্বৰ প্ৰতি মেণ্ডেলাৰ বাৰ্তা সহজ যদিও শক্তিশালী: “স্বাধীনতাই ৰাজত্ব কৰক।ভগৱানে আফ্ৰিকাক আশীৰ্বাদ কৰক!” তেওঁৰ মতে স্বাধীনতাৰ অৰ্থ কেৱল ৰাজনৈতিক অধিকাৰ নহয়, প্ৰেম, ক্ষমা আৰু হৃদয়ত শান্তিৰে জীয়াই থকাৰ স্বাধীনতাও।
