পাঠৰ ব্যাখ্যা
ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন আৰু অসমত জাতীয় জাগৰণ
১৮২৬ চনৰ য়াণ্ডাবু সন্ধিৰ পিছত অসম ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানিৰ অধীনলৈ আহে। ইয়াৰ লগে লগে অসমৰ সামাজিক, ৰাজনৈতিক আৰু আৰ্থিক ক্ষেত্ৰত এক নতুন পৰিৱর্তনৰ আৰম্ভ হয়। ইংৰাজে প্ৰৱৰ্তন কৰা পশ্চিমীয়া শিক্ষা ব্যৱস্থাই সমাজত দুটা দিশৰ বিকাশ ঘটায় — এটি দিশে পুৰণি পৰম্পৰাৰ সমালোচনাৰ চেতনা জাগে, আন এটা দিশে জাতীয়তাবাদী চিন্তা গঢ়ি উঠে।
এই জাতীয় চেতনা আৰু সমাজ সচেতনতাই অসমত বিভিন্ন সংগঠন আৰু আন্দোলনৰ জন্ম দিয়ে। আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকনে অসমীয়া ভাষাৰ স্বতন্ত্র্য ৰক্ষাৰ বাবে আন্দোলন কৰে, আৰু ইয়াৰ ফলস্বৰূপে গঠিত হয় অসমীয়া ভাষা উন্নতি সাধিনী সভা (১৮৮৮)। এই সভাই সাহিত্য, ভাষা, সংস্কৃতি, ইতিহাস আদি ক্ষেত্ৰত বিশাল ভূমিকা পালন কৰে। তাৰ লগতে “জোনাকী” নামৰ আলোচনী প্রকাশ হয় যিয়ে অসমীয়া সাহিত্যখনক নবজাগৰণৰ দিশে লৈ যায়।
১৯১৬ চনত অসম ছাত্র সম্মিলন গঠন হয়, যাৰ জৰিয়তে অসমীয়া ভাষা, শিক্ষা, জাতীয়তা আৰু সমাজিক সংহতিৰ বিকাশ হয়। তৎকালীন কৃষকসকলৰ সমস্যা সমাধানৰ উদ্দেশ্যে গঠন হয় ৰায়ত সভা আৰু সদৌ অসম ৰায়ত সভা। ৰায়ত সভাই মাটিৰ খাজনা হ্ৰাস, বঙালী প্ৰব্ৰজন ৰোধ আদি দাবী উত্থাপন কৰিছিল।
আহোম সভা আহোমসকলৰ সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক অধিকাৰৰ বাবে কাম কৰিছিল, যিয়ে আহোমসকলৰ সংখ্যালঘু স্বীকৃতি আৰু বিধানসভাত আসন সংৰক্ষণৰ দাবী আগবঢ়াইছিল।
যোৰহাট সার্বজনিক সভা, আছাম এছ’চিয়েছন, আদি সংগঠনসমূহে অসমৰ ৰাইজৰ সমস্যা চৰকাৰৰ ওচৰত উত্থাপন কৰাৰ লগতে শিক্ষা, ভাষা, সংস্কৃতি, শুল্ক, ভূমি নীতি আদিৰ ক্ষেত্ৰত মত দিছিল।
অসম প্রদেশ কংগ্ৰেছ কমিটি (১৯২১) গঠনৰ লগে লগে অসমত জাতীয় কংগ্ৰেছৰ নেতৃত্বত আন্দোলন আৰম্ভ হয়। মহাত্মা গান্ধীৰ অহিংস আন্দোলনৰ অংশ হিচাপে অসমেও অসহযোগ, আইন অমান্য আৰু ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত সক্ৰিয় ভাৱে অংশ লয়।
স্বদেশী আন্দোলনত অসমত বিদেশী বস্তু বর্জন, দেশীয় সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ, বিপ্লবী নাটক আদি মাধ্যমে আন্দোলন চলিছিল। অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰী, নবীনচন্দ্ৰ বৰদলৈ, বিষ্ণুৰাম মেধি আদি নেতাসকলে নেতৃত্ব দিছিল।
১৯৪৬ চনত গোপীনাথ বৰদলৈৰ নেতৃত্বত কংগ্ৰেছ মন্ত্রীসভা গঠিত হয়। দেশ বিভাজনৰ সময়ত উত্তৰ-পূব ভাৰত জটিল ভৌগোলিক আৰু আৰ্থিক সমস্যাৰ সন্মুখীন হয়। বৰদলৈ মন্ত্রীসভাই আন্তঃগাঁথনি নিৰ্মাণ, শিক্ষাৰ উন্নয়ন, মানৱ সম্পদ উন্নয়ন ইত্যাদিত গুৰুত্ব দিয়ে। ফলস্বৰূপে অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়, গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়, অসম চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় আদি শিক্ষানুষ্ঠান স্থাপিত হয়।
এই সমগ্ৰ অধ্যায়টোত দেখুৱাই দিয়া হৈছে যে— অসমে কেৱল সাহিত্য-সংস্কৃতিৰ জাগৰণেই নহয়, ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনতো সক্ৰিয়ভাৱে অংশ লৈ এক গৌৰৱজনক ভূমিকা পালন কৰিছিল।
অতি চমু উত্তৰৰ প্ৰশ্নোত্তৰ
১। য়াণ্ডাবু সন্ধি কেতিয়া হৈছিল?
উত্তৰ: ১৮২৬ চনৰ ২৪ ফেব্ৰুৱাৰী।
২। কোম্পানিৰ আমোল বুলিলে কোনটো সময়ক বুজোৱা হয়?
উত্তৰ: ১৮২৬ চনৰ পৰা ১৮৫৮ চনলৈ সময়ছোৱা।
৩। অসমত বাংলা ভাষাৰ প্ৰচলন কেতিয়া হৈছিল?
উত্তৰ: ১৮৩৬ চনত।
৪। বাংলা ভাষাৰ ঠাইত অসমত অসমীয়া ভাষাৰ পুনৰ প্ৰচলন কেতিয়া হৈছিল?
উত্তৰ: ১৮৭৩ চনত।
৫। অসম ছাত্র সম্মিলনৰ মুখপত্ৰখন কি আছিল?
উত্তৰ: মিলন।
৬। ৰায়ত সভাসমূহৰ মুখ্য উদ্দেশ্য কি আছিল?
উত্তৰ: মাটিৰ খাজনা হ্ৰাস, গ্ৰেজিং কৰ বন্ধ কৰা আৰু প্ৰব্ৰজন ৰোধ কৰা।
৭। সদৌ অসম ৰায়ত সভাৰ গঠন কেতিয়া হৈছিল?
উত্তৰ: ১৯৩৩ চনত।
৮। আহোম সভাৰ সম্পাদক কোন আছিল?
উত্তৰ: পদ্মনাথ গোহাঁইবৰুৱা।
৯। যোৰহাট সার্বজনিক সভা কেতিয়া আৰু কাৰ নেতৃত্বত গঠন হৈছিল?
উত্তৰ: ১৮৮৪ চনত জগন্নাথ বৰুৱাৰ নেতৃত্বত।
১০। অসম প্রদেশ কংগ্ৰেছ কমিটিৰ প্ৰথম সভাপতি আৰু সম্পাদক কোন আছিল?
উত্তৰ: সভাপতি – কুলধৰ চলিহা, সম্পাদক – নবীন চন্দ্ৰ বৰদলৈ।
১১। অসম প্রদেশ কংগ্ৰেছ কমিটিৰ আনুষ্ঠানিকভাবে নির্বাচিত প্রথমজন সভাপতি কোন আছিল?
উত্তৰ: বিষ্ণুৰাম মেধি।
১২। অসমৰ প্ৰথম প্রধানমন্ত্রী কোন আৰু কেতিয়া নির্বাচিত হৈছিল?
উত্তৰ: গোপীনাথ বৰদলৈ, ১৯৪৬ চনত।
১৩। কুশল কোঁৱৰক কি অপৰাধত ফাঁচী দিয়া হৈছিল?
উত্তৰ: ৰেল বগৰোৱাৰ অভিযোগত।
১৪। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয় কেতিয়া স্থাপিত হৈছিল?
উত্তৰ: ১৯৪৮ চনৰ ২৬ জানুৱাৰীত।
১৫। অসম চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় আনুষ্ঠানিকভাবে কেতিয়া নামাংকিত হয়?
উত্তৰ: ১৯৪৭ চনৰ ৩ নৱেম্বৰত।
১৬। গুৱাহাটী চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় কেতিয়া আনুষ্ঠানিকভাৱে আৰম্ভ হয়?
উত্তৰ: ১৯৬০ চনৰ ২০ ছেপ্টেম্বৰত।
চমু উত্তৰৰ প্ৰশ্নোত্তৰ
১। ‘অসমীয়া লিটাৰেৰী ছ’চাইটী’ৰ বিষয়ে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰ: ‘অসমীয়া লিটাৰেৰী ছ’চাইটী’ আছিল অসমীয়া ভাষা আৰু সাহিত্যৰ উন্নয়নৰ ক্ষেত্ৰত গঠন কৰা প্ৰথম সংগঠিত সাহিত্যিক সংস্থা। ১৮৭২ চনত দেৱীচৰণ বৰুৱা আৰু গুণগোৱিন্দ ফুকনৰ নেতৃত্বত এই ছ’চাইটীখন গঠন কৰা হয়। ইয়াৰ মুখ্য কাৰ্যস্থলী আছিল কলিকাতা, যি সময়ত বহুত অসমীয়া বিদ্যার্থী আৰু পুৰণি ভাষা-সংগ্ৰাহক সেই ঠাইত আছিল।
এই সংগঠনটোৰ মুখ্য উদ্দেশ্য আছিল অসমীয়া সাহিত্যৰ উৎকৰ্ষ সাধন, মাতৃভাষাৰ বিকাশ আৰু সাহিত্যচর্চাৰ জৰিয়তে জাতীয় চেতনা জগোৱা। সাহিত্যসভাৰ অধীনত অসমীয়া কবিতা, গদ্য, অনুবাদ আদিৰ চর্চা চলিছিল। এই ছ’চাইটীখনৰ জৰিয়তে বহুবিধ সাহিত্য-প্ৰৱন্ধ লিখা হৈছিল আৰু অসমীয়া শিক্ষাৰ্থীৰ মাজত সাহিত্যৰ প্ৰতি উৎসাহ বৃদ্ধি পায়।
১৮৮৫ চনলৈ এই সংগঠন সক্ৰিয় হৈ আছিল। তাৰ পিছত ‘অসম সাহিত্য সভা’ আদিৰ দৰে সংগঠন জন্ম লৈ বৃহৎ পৰিসৰত সাহিত্য-চেতনা গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। তথাপি, ‘অসমীয়া লিটাৰেৰী ছ’চাইটী’ই আছিল অসমীয়া সাহিত্যৰ আধুনিক যুগৰ এটি গৰ্ভবতী পদক্ষেপ, যিয়ে পৰৱৰ্তী সাহিত্যিক জাগৰণৰ বীজ সিঁচি গৈছিল।
২। জোনাকী যুগৰ উল্লেখযোগ্য জাতীয়তাবাদী উত্তৰণৰ এটা চমু আভাষ দিয়া।
উত্তৰ: জোনাকী যুগ অসমীয়া সাহিত্যৰ ইতিহাসত এক স্বৰ্ণযুগ হিচাপে বিবেচিত। ১৮৮৯ চনত চন্দ্ৰ কুমাৰ আগৰৱালাৰ সম্পাদনাত ‘জোনাকী’ আলোচনীৰ প্ৰথম সংখ্যা প্ৰকাশ পায়। এই আলোচনীৰ জৰিয়তে নতুন চিন্তাধাৰা, বিজ্ঞানবোধ, সমাজসংস্কাৰৰ ধাৰা আৰু জাতীয় চেতনা সৃষ্টিৰে সাহিত্যিক জাগৰণ আৰম্ভ হয়।
লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা, হেমচন্দ্ৰ গোস্বামী, কনকলাল বৰুৱা আদি লেখকে সাহিত্যৰ মাজেৰে অসমীয়া জাতিৰ আত্মমৰ্যাদা, ভাষাৰ অধিকাৰ আৰু দেশপ্ৰেমৰ ভাব জাগ্ৰত কৰিছিল। জোনাকী যুগৰ সাহিত্যত মুখ্যকৈ জাতীয় স্বাভিমান, ইংৰাজ শাসনৰ সমালোচনা, দেশীয় ভাষাৰ হক আদায়ৰ তীব্ৰ ধ্বনি শুনা গৈছিল।
সঁচাকৈয়ে, জোনাকী যুগ আছিল কেৱল সাহিত্যিক নয় — ই আছিল এক জাতীয় উত্তৰণৰ যুগ, যিয়ে অসমীয়া জাতিক আত্মবিশ্বাস, চিন্তাশীলতা আৰু সাহসিকতাৰে দেশপ্ৰেমৰ পথত আগবঢ়াইছিল।
৩। আহোম সভাৰ ৰাজনৈতিক দাবী সম্পর্কে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰ: আহোম সভা হৈছে আহোম জনজাতিৰ সামাজিক-সাংস্কৃতিক সংগঠন, যিয়ে ১৯৩০-৪০ দশকত নিজস্ব পৰিচয় আৰু অধিকাৰৰ বাবে ৰাজনৈতিক দাবী উত্থাপন কৰে। মূলতঃ তেওঁলোকে অসমৰ সমাজত নিজস্ব অস্তিত্বৰ স্বীকৃতি বিচাৰিছিল।
এই দাবিসমূহৰ ভিতৰত —
১) আহোমসকলক সংখ্যালঘু গোষ্ঠী হিচাপে স্বীকৃতি দিয়া,
২) অসম বিধানসভাত আসন সংৰক্ষণ কৰা,
৩) আহোমসকলৰ বাবে এটা পৃথক সমষ্টি (electorate) গঠন কৰা — এইবোৰ আছিল মুখ্য উদ্দেশ্য।
এই দাবীসমূহ সেই সময়ত ইংৰাজ শাসকক আগবঢ়োৱা হৈছিল, যাৰ জৰিয়তে আহোমসকলে নিজৰ জাতিগত অধিকাৰ, ৰাজনৈতিক অংশগ্ৰহণ আৰু সাংস্কৃতিক পৰিচয় ৰক্ষা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। এই দাবীসমূহ অসমৰ ৰাজনৈতিক ইতিহাসত আহোম জনজাতিৰ নিজস্ব স্থান ৰক্ষাৰ প্রয়াসৰূপে পৰিগণিত হয়।
৪। আছাম এছ’চিয়েছনে ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ ওচৰত উত্থাপন কৰা বিষয়সমূহ কি আছিল?
উত্তৰ: আছাম এছ’চিয়েছন (Assam Association) আছিল অসমৰ প্ৰথম গঠনমূলক ৰাজনৈতিক সংগঠন, যিয়ে ১৯০৩ চনত স্থাপিত হোৱাৰ পৰাই অসমীয়া জাতিৰ বিভিন্ন সমস্যাক লৈ ইংৰাজ চৰকাৰৰ ওচৰত দাবী উত্থাপন কৰিছিল।
এই দাবিসমূহ আছিল —
(১) স্থানীয় সমিতিসমূহ গণতান্ত্ৰিক কৰা, যেন স্থানীয় লোকে চৰকাৰী সিদ্ধান্তত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰে।
(২) অসমত শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ উন্নয়ন — বিশেষকৈ গাঁওাঞ্চলত বিদ্যালয় স্থাপন আৰু পাঠ্যপুথি সহজলভ্য কৰাৰ দাবী।
(৩) অসমত বিশ্ববিদ্যালয় স্থাপন, যাতে শিক্ষাৰ গুণগত মান বৃদ্ধি পায় আৰু ছাত্ৰসকলে বাহিৰলৈ যোৱাৰ প্ৰয়োজন নপৰে।
(৪) শিক্ষকৰ নিযুক্তি প্ৰক্ৰিয়া পৰিস্কাৰ কৰি অঞ্চলিকভাৱে লোক নিয়োগ কৰাৰ দাবী।
(৫) বর্ধিত খাজনা আৰু কানিৰ (forced labour) প্ৰথাৰ প্ৰতি তীব্ৰ আপত্তি, যিয়ে গরিব কৃষকসকলৰ ওপৰত শোষণমূলক প্ৰভাৱ পেলাইছিল।
আছাম এছ’চিয়েছনে এই দাবিসমূহ ব্ৰিটিছ চৰকাৰলৈ দলিল আকারে আগবঢ়াই অসমৰ জাতীয় চেতনাৰ প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল।
৫। অসমত অসহযোগ আন্দোলনত নেতৃত্ব দিয়া অসমীয়া নেতাসকলৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰা।
উত্তৰ: অসমত অসহযোগ আন্দোলন ১৯২০ চনৰ পৰা আৰম্ভ হয় আৰু এই আন্দোলন কেন্দ্ৰীয় কংগ্ৰেছৰ আহ্বানত ৰাজ্যজুৰি বিস্তৃত হৈছিল। এই আন্দোলনত বহুতো অসমীয়া নেতা সক্ৰিয়ভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰি শ্ৰেণীবদ্ধভাৱে নেতৃত্ব দিছিল।
তেনে কেইবাজন মান্যগণ্য নেতাৰ ভিতৰত উল্লেখযোগ্য —
- কুলধৰ চলিহা — অসম প্রদেশ কংগ্ৰেছ কমিটিৰ অন্যতম গঠক, অসহযোগ আন্দোলনৰ মূল মুখ।
- নবীনচন্দ্ৰ বৰদলৈ — নেতৃত্বমূলক বক্তৃতা আৰু সংগঠনৰ দিশে অৱদান আগবঢ়াইছিল।
- চন্দ্ৰনাথ শর্মা — সাহসী বক্তৃতা আৰু সমাজসচেতনতাৰ বাবে প্ৰসিদ্ধ।
- হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা, অমিয় কুমাৰ দাস, মুহিবুদ্দিন আহমেদ আদি — যি সকলে প্ৰতিবাদ, মিছা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ নেতৃত্ব লৈছিল।
এইসকল নেতাই অসমত স্বাধীনতা আন্দোলনৰ বীজ বপন কৰাৰ লগতে ৰাজনৈতিক চিন্তাধাৰাৰ এক নতুন যুগ আৰম্ভ কৰিছিল।
৬। কানিংহাম চাকুলাৰৰ বিষয়ে লিখা।
উত্তৰ: “কানিংহাম চাকুলাৰ” আছিল ইংৰাজ শাসনৰ অধীনত শিক্ষা বিভাগৰ এক আদেশ। এই আদেশ অনুসৰি, বিদ্যালয়ত অধ্যয়ন কৰা ছাত্ৰসকল আৰু তেখেতলোকৰ অভিভাৱকসকলে লিখিতভাৱে ঘোষণা দিব লাগিছিল যে — তেওঁলোকে ৰাজনৈতিক আন্দোলন, মিছা, বা প্ৰতিবাদত অংশ নল’ব।
চাকুলা প্ৰদান নকৰিলে —
- বিদ্যালয়ৰ পৰা বিতাড়ন,
- জৰিমনা,
- স্কলাৰশ্বিপ বাতিল — এইসকল শাস্তিৰ ভয় দেখুওৱা হৈছিল।
এই নীতিক অসমীয়া ছাত্ৰসকলে “স্বাধীন মতামত আৰু শিক্ষাৰ অধিকাৰৰ ওপৰত আক্ৰমণ” বুলি গণ্য কৰি তীব্ৰভাৱে প্ৰতিবাদ কৰিছিল। এই প্ৰতিবাদেই “ছাত্ৰ আন্দোলন”ৰ সূচনা কৰে আৰু অসমীয়া জাতীয় আন্দোলনৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ অধ্যায়ৰ জন্ম দিয়ে।
৭। গোপীনাথ বৰদলৈ মন্ত্রীসভাই স্বাধীনতাৰ পিছত মুখামুখি হোৱা সমস্যা সম্পর্কে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰ: ১৯৪৭ চনত স্বাধীনতাৰ পিছত গোপীনাথ বৰদলৈৰ নেতৃত্বত গঠিত অসমৰ মন্ত্রীসভাই বহু গুৰুত্বপূর্ণ সমস্যা সমাধানৰ দায়িত্ব লয়। স্বাধীনতাৰ লগে লগে বাংলাদেশ সীমান্তৰ পৰা ব্যাপক অনুপ্ৰৱেশ আৰম্ভ হয়, যিয়ে জনসংখ্যাগত সমস্যা আৰু সাম্প্ৰদায়িক উত্তেজনা সৃষ্টি কৰে।
আনহাতে, অসমৰ আৰ্থিক অৱস্থা অতিশয় অনগ্ৰসৰ আছিল; উদ্যোগ, শিক্ষা, আৰু স্বাস্থ্য ক্ষেত্ৰত উন্নয়ন প্ৰায় শূন্যই আছিল। যোগাযোগ ব্যৱস্থাও জুৰুলা হৈ আছিল — ৰাস্তা, ৰে’লপথ, আৰু দ্ৰুতসংযোগৰ অভাৱ আছিল।
তদুপৰি, সীমান্ত অঞ্চলসমূহত নিৰাপত্তা ব্যবস্থা নাছিল, বিশেষকৈ নেফা (NEFA) অঞ্চলত। এই সকলো সমস্যাৰ সমাধানৰ বাবে গোপীনাথ বৰদলৈৰ নেতৃত্বত ৰাজ্য চৰকাৰে বহুমুখী পদক্ষেপ লয়।
৮। অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয় প্ৰতিষ্ঠাৰ চমু ইতিহাস লিখা।
উত্তৰ: অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয় অসমৰ কৃষিক্ষেত্ৰৰ উন্নয়নৰ বাবে এক ঐতিহাসিক পদক্ষেপ আছিল। ১৯৬৯ চনত এই বিশ্ববিদ্যালয় স্থাপন কৰা হয়। ইয়াৰ মূল উদ্দেশ্য আছিল — অসমৰ কৃষি শিক্ষা, গৱেষণা আৰু প্ৰশিক্ষণৰ উন্নতি সাধন।
এই বিশ্ববিদ্যালয় স্থাপন কৰাৰ সময়ত নগাঁও আৰু যোৰহাটৰ কৃষি মহাবিদ্যালয় সমূহক একত্ৰিত কৰা হয়। যোৰহাটৰ কহোৰাভেতি অঞ্চলত বিশ্ববিদ্যালয়খনৰ মুখ্য আৱাসস্থল স্থাপন কৰা হয়।
অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়ে আজিও কৃষি বিজ্ঞান, পশু চিকিৎসা, মৎস্যচাষ, উদ্যানপালন আদি ক্ষেত্ৰত উল্লেখযোগ্য গৱেষণা আৰু প্ৰশিক্ষণ আগবঢ়াইছে।
৯। অসম চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় প্ৰতিষ্ঠাৰ চমু ইতিহাস লিখা।
উত্তৰ: অসম চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়ৰ মূলপাঠ ১৯০০ চনত ডিব্ৰুগড়ত স্থাপিত বেৰী হোৱাইট মেডিকেল স্কুলৰ পৰা আৰম্ভ হয়। এই স্কুলৰ প্ৰধান উদ্দেশ্য আছিল — স্থানীয় লোকক চিকিৎসা শাস্ত্ৰত প্ৰশিক্ষণ প্ৰদান কৰা।
স্বাধীনতাৰ পিছত, ১৯৪৭ চনত এই চিকিৎসা স্কুলটোক উন্নীত কৰি ‘অসম চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়’ নামকৰণ কৰা হয়। এই মহাবিদ্যালয়ে চিকিৎসা শিক্ষা আৰু গৱেষণাৰ ক্ষেত্ৰত অসমৰ ভিতৰত প্ৰথম প্ৰতিষ্ঠান হিচাপে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে।
আজিও ই ডিব্ৰুগড়স্থিত অসম চিকিৎসা বিজ্ঞান বিশ্ববিদ্যালয়ৰ অধীনস্থ এটা মুখ্য চিকিৎসা শিক্ষা প্রতিষ্ঠান হিচাপে পৰিচিত।
৫০টা MCQ প্ৰশ্নোত্তৰ
- য়াণ্ডাবু সন্ধি কেতিয়া হৈছিল?
A) 1824 চন B) 1826 চন C) 1830 চন D) 1857 চন ✔️B - কোম্পানিৰ দিন কিমান সময়কাল ধৰি চলিছিল?
A) 1826-1858 B) 1836-1856 C) 1857-1900 D) 1800-1850 ✔️A - অসমত বাংলা ভাষা কেতিয়া প্ৰচলন কৰা হয়?
A) 1830 B) 1836 C) 1857 D) 1873 ✔️B - অসমীয়া ভাষা পুনৰ মাধ্যম হিচাপে কেতিয়া প্রতিষ্ঠা হয়?
A) 1836 B) 1857 C) 1873 D) 1885 ✔️C - আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকন কোন সভাৰ সৈতে জড়িত?
A) আহোম সভা B) জ্ঞান প্রদায়িনী সভা C) ছাত্র সম্মিলন D) ৰায়ত সভা ✔️B - অসমীয়া ভাষা উন্নতি সাধিনী সভা কেতিয়া গঠিত হয়?
A) 1857 B) 1866 C) 1873 D) 1888 ✔️D - ‘জোনাকী’ আলোচনী কোন সভাৰ দ্বাৰা প্ৰকাশিত হৈছিল?
A) ছাত্র সম্মিলন B) অঃ ভাঃ উঃ সাঃ C) ৰায়ত সভা D) আহোম সভা ✔️B - ‘জোনাকী’ৰ প্ৰথম সম্পাদক কোন আছিল?
A) লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা B) চন্দ্ৰ কুমাৰ আগৰৱালা C) কনকলাল বৰুৱা D) হেমচন্দ্ৰ গোস্বামী ✔️B - অসমীয়া সাহিত্যখনত নতুন যুগৰ আৰম্ভণি কৰিছিল—
A) অৰুণোদই B) হেমকোষ C) জোনাকী D) মিলন ✔️C - অসম ছাত্র সম্মিলন কেতিয়া গঠন হয়?
A) 1905 B) 1910 C) 1916 D) 1921 ✔️C - ছাত্র সম্মিলনৰ প্ৰথম অধিৱেশনত সভাপতি কোন আছিল?
A) পদ্মনাথ গোহাঁই B) নবীন বৰদলৈ C) লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা D) হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা ✔️C - ছাত্র সম্মিলনৰ মুখপত্ৰ কি আছিল?
A) জোনাকী B) অৰুণোদই C) মিলন D) প্রভাত ✔️C - ৰায়ত সভাৰ উদ্দেশ্য আছিল—
A) শিক্ষা বিকাশ B) খাজনা হ্ৰাস C) সাহিত্যচর্চা D) ভোটাধিকাৰ ✔️B - সদৌ অসম ৰায়ত সভা কেতিয়া গঠন হয়?
A) 1921 B) 1930 C) 1933 D) 1936 ✔️C - আহোম সভা কেতিয়া গঠন হয়?
A) 1893 B) 1885 C) 1900 D) 1910 ✔️A - পদ্মনাথ গোহাঁই বৰুৱা কিহৰ সম্পাদক আছিল?
A) ছাত্র সম্মিলন B) আহোম সভা C) যোৰহাট সভা D) হেমকোষ ✔️B - যোৰহাট সার্বজনিক সভা গঠন হয়—
A) 1884 B) 1890 C) 1903 D) 1910 ✔️A - যোৰহাট সভাৰ প্ৰতিষ্ঠাপক সম্পাদক কোন আছিল?
A) মানিক বৰুৱা B) জগন্নাথ বৰুৱা C) পদ্মনাথ গোহাঁই D) হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা ✔️B - আছাম এছ’চিয়েছন কেতিয়া গঠন হয়?
A) 1895 B) 1903 C) 1916 D) 1920 ✔️B - গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয় কেতিয়া স্থাপিত হয়?
A) 1946 B) 1947 C) 1948 D) 1950 ✔️C - অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয় কেতিয়া গঠন হয়?
A) 1960 B) 1965 C) 1969 D) 1970 ✔️C - অসম চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় কেতিয়া নামাংকিত হয়?
A) 1945 B) 1946 C) 1947 D) 1948 ✔️C - গুৱাহাটী চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় কেতিয়া আৰম্ভ হয়?
A) 1959 B) 1960 C) 1962 D) 1965 ✔️B - কংগ্ৰেছৰ প্ৰথম অসমীয় সভাপতি কোন আছিল?
A) লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা B) নবীন বৰদলৈ C) কুলধৰ চলিহা D) বিষ্ণুৰাম মেধি ✔️C - অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰীৰ নাটকখনৰ নাম—
A) বীৰজয় B) বন্দিনী ভাৰত C) দেশৰ ডাঙৰীয়া D) অশান্ত দেশ ✔️B - কংগ্ৰেছৰ পূৰ্ণ স্বরাজৰ আহ্বান কেতিয়া হয়?
A) 1928 B) 1929 C) 1930 D) 1935 ✔️B - অসমত প্ৰথম স্বদেশী বিপ্লৱী সংঘ গঠন কৰে—
A) অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰী B) গোপীনাথ বৰদলৈ C) চন্দ্ৰনাথ শর্মা D) তৈয়বুল্লা ✔️A - ‘বন্দিনী ভাৰত’ নাটকটোৰ বিষয়বস্তু কি আছিল?
A) সামাজিক সংস্কাৰ B) জাতীয় মুক্তি C) কৃষক আন্দোলন D) শিক্ষাৰ বিকাশ ✔️B - ১৯৩০ চনৰ আইন অমান্য আন্দোলনৰ সময়ত কেইজন ছাত্ৰে বিদ্যালয় ত্যাগ কৰিছিল?
A) 2000 B) 2800 C) 3117 D) 3500 ✔️C - ‘চাকুলাৰ’ৰ অধীনত কি কৰাৰ নিৰ্দেশ দিয়া হৈছিল?
A) আন্দোলন B) ৰাজনীতি পৰা আঁতৰি থাকিবলৈ লিখিত প্ৰতিশ্ৰুতি C) কৰ প্রদান D) খাদী বন্টন ✔️B - অসমৰ মুখ্যমন্ত্রী ৰূপে গোপীনাথ বৰদলৈ নিৰ্বাচিত হয়—
A) 1946 B) 1947 C) 1948 D) 1950 ✔️A - অসমীয়া ভাষা পুনঃ স্থাপনৰ পিছত কোনটো আলোচনী প্ৰকাশিত হয়?
A) অৰুণোদই B) জোনাকী C) মিলন D) বান্ধৱ ✔️B - আছাম এছ’চিয়েছন কোন বিষয়বস্তুত অধিক গুৰুত্ব দিছিল?
A) সাহিত্য B) চাহ বাগিচা C) ৰাজনৈতিক সজাগতা D) ধৰ্ম ✔️C - অসমত কংগ্ৰেছৰ প্ৰথম নিৰ্বাচিত সভাপতি—
A) কুলধৰ চলিহা B) বিষ্ণুৰাম মেধি C) নবীন বৰদলৈ D) তৈয়বুল্লা ✔️B - স্বাধীনতাৰ পিছত গোপীনাথ বৰদলৈ মুখামুখি হোৱা সমস্যাৰ ভিতৰত অন্যতম আছিল—
A) বেকাৰ সমস্যা B) অনুপ্ৰৱেশ C) চাহ উৎপাদন D) ধৰ্মীয় কোলাহল ✔️B - চাহ খেতিয়কৰ আপত্তিৰ ফলত অসমৰ নামত কি যোগ কৰা হয়?
A) পূববংগ B) পূৰ্ববংগ আৰু অসম C) বৰ্তমান অসম D) অসমীয়া ৰাজ্য ✔️B - “Do or Die” স্ল’গানৰ সময়ত কোন এগৰাকী বিপ্লৱী ফাঁচি খাইছিল?
A) অম্বিকাগিৰী B) তৈয়বুল্লা C) কুশল কোঁৱৰ D) কনকলতা ✔️C - গহপুৰত নিহত হোৱা কনকলতা বৰুৱাৰ বয়স—
A) 13 B) 14 C) 15 D) 16 ✔️B - ডিব্ৰুগড়ৰ মেডিকেল স্কুলৰ নাম আছিল—
A) অসম মেডিকেল কলেজ B) গুৱাহাটী মেডিকেল C) বেৰী হোৱাইট D) কৃষি চিকিৎসালয় ✔️C - গুৱাহাটীৰ চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় কেতিয়া আৰম্ভ হয়?
A) 1959 B) 1960 C) 1965 D) 1970 ✔️B - গুৱাহাটীত জাতীয় কংগ্ৰেছৰ অধিৱেশন কেতিয়া অনুষ্ঠিত হয়?
A) 1921 B) 1926 C) 1930 D) 1942 ✔️B - অসমীয়া ভাষা আন্দোলনৰ আগ্ৰগামী নাট্যকাৰ—
A) অম্বিকাগিৰী B) লক্ষ্মীনাথ C) হেমচন্দ্ৰ D) চন্দ্ৰ কুমাৰ ✔️A - অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয় কোন বছৰত গঠন হয়?
A) 1965 B) 1969 C) 1971 D) 1975 ✔️B - ছাত্রসকলৰ বাবে জাতীয় বিদ্যালয় গঠন হৈছিল—
A) ডিব্ৰুগড় B) গুৱাহাটী C) গোহপুর D) তেজপুৰ ✔️B - স্বাধীনতাৰ পিছত অসমত উন্নয়নমূলক অনুষ্ঠানৰ ভিতৰত এটী আছিল—
A) গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয় B) অসমৰ চাহ পৰীক্ষাগাৰ C) ধেমাজি মহাবিদ্যালয় D) অসম হাইকোৰ্ট ✔️A - ‘জোনাকী যুগ’ত সাহিত্যিক চিন্তা-চেতনাৰ সৈতে সংগতি থকা বিষয়—
A) জাতীয়তা B) ধৰ্ম C) ইতিহাস D) বিজ্ঞান ✔️A - যোৰহাট সার্বজনিক সভাই খাজনা বৃদ্ধি প্ৰতিবাদ কৰিছিল—
A) 1892-93 B) 1901 C) 1888 D) 1895 ✔️A - যোৰহাট সভাই ৰাজকীয় কানি আয়োগক স্মাৰক পত্ৰ দিয়াৰ বছৰ—
A) 1890 B) 1892 C) 1893 D) 1895 ✔️C - ‘হেমকোষ’ অভিধান সম্পাদনাৰ সহায় কৰিছিল—
A) কনকলাল B) হেমচন্দ্ৰ গোস্বামী C) অসমীয়া ভাষা উন্নতি সভা D) বেজবৰুৱা ✔️C - শিক্ষানুষ্ঠানত ৰাজনীতি নিষিদ্ধ কৰা নিয়মটো কোনে জাৰি কৰিছিল?
A) গোপীনাথ B) কানিংহাম C) তৈয়বুল্লা D) হেমচন্দ্ৰ ✔️B
Logical (Reasoning-based) প্রশ্ন-উত্তৰ
1. প্রশ্ন: যদি 1836 চনত অসমত বাংলা ভাষা প্ৰচলন নকৰা হ‘লহেঁতেন, তেন্তে অসমীয়া সাহিত্যৰ গতি কোন দিশে গৈ থাকিব?
উত্তৰ: যদি ১৮৩৬ চনত বাংলা ভাষা অসমত চৰকাৰী ভাষা হিচাপে প্ৰচলন নকৰা হ’লহেঁতেন, তেন্তে অসমীয়া ভাষাৰ ওপৰত শাসনযন্ত্ৰৰ বলপূৰ্বক দমন নাহিলেহেঁতেন। ফলস্বৰূপে, অসমীয়া ভাষাৰ স্বাভাৱিক বিকাশ অব্যাহত থাকিলেহেঁতেন। তেতিয়া ভাষা আন্দোলন, সাহিত্যিক প্ৰতিবাদ বা “অসমীয়া ভাষা উন্নতি সাধিনী সভা”ৰ অৱতাৰণৰ প্ৰয়োজন নহলে হয়। সাহিত্যিক জাগৰণ আগতে আৰম্ভ হ’লেহেঁতেন আৰু “জোনাকী যুগ” যেনে পুনৰুথানমূলক যুগৰ কাৰ্য আংশিক হ’লেহেঁতেন। এই ব্যৱস্থাই অসমীয়া সাহিত্যক বহু আগতে সংগঠিত, প্ৰগাঢ় আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় পৰিসৰত প্ৰতিষ্ঠিত কৰাৰ সুযোগ দিব পাৰিলেহেঁতেন।
2. প্রশ্ন: যদি গোপীনাথ বৰদলৈয়ে গোট C-ৰ পৰা অসমক আঁতৰাবলৈ কঠোৰ চেষ্টা নকৰিলেহেঁতেন, কি হ’ব পাৰিলেহেঁতেন?
উত্তৰ: গোট C আছিল ভাৰতৰ পূবাঞ্চলৰ ভাৰত-বহিৰ্ভূত অংশ হিচাপে পাকিস্তানভুক্ত হোৱাৰ সম্ভাবনাযুক্ত গোট। যদি গোপীনাথ বৰদলৈয়ে ইয়াৰ পৰা অসমক আঁতৰাবলৈ কূটনৈতিক আৰু সাংবিধানিকভাৱে সক্ৰিয় ভূমিকা গ্ৰহণ নকৰিলেহেঁতেন, তেন্তে অসম পাকিস্তানত অন্তৰ্ভুক্ত হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছিল। এনে পৰিস্থিতিত অসমীয়া জাতিৰ ভাষাগত, ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক পৰিচয় সংকটৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰিলেহেঁতেন। জাতীয় আন্দোলনৰ পূৰ্ণ অর্জন অসমে হেৰুৱাব লাগিলেহেঁতেন আৰু অসমীয়া জনতাক বিদেশী ৰাজনৈতিক কাঠামোৰ অধীনত বাস কৰিব লগা হ’ব লাগিলেহেঁতেন। এই কাৰণেই গোপীনাথ বৰদলৈৰ কাৰ্য অসমক ভাৰতৰ অখণ্ডতাৰ অংশ হিচাপে ৰক্ষা কৰাত অমূল্য ভূমিকা আছিল।
3. প্রশ্ন: স্বদেশী আন্দোলনত নাটক, আলোচনী, গান আদিৰ জৰিয়তে আন্দোলন কিয় আগবঢ়োৱা হৈছিল?
উত্তৰ: স্বদেশী আন্দোলনৰ মূল লক্ষ্য আছিল ভাৰতীয় চিন্তা, উৎপাদন, সংস্কৃতি আৰু আত্মবিশ্বাসক পুনঃউন্নয়ন কৰা। নাটক, আলোচনী, গান আদিৰ দৰে সাহিত্যিক মাধ্যমসমূহে জনসাধাৰণৰ মাজত দেশপ্ৰেম, আত্মবলিদান আৰু স্বাধীনতাৰ মূল্য বুজাবলৈ সক্ষম হৈছিল। এইসমূহে ৰাজনৈতিক ভাষণৰ তুলনাত বহু গুণে অধিক হৃদয়স্পৰ্শী আৰু স্থায়ী প্ৰভাৱ সৃষ্টি কৰিছিল। বিশেষকৈ গাঁও অঞ্চলত সাধাৰণ মানুহক প্ৰভাৱিত কৰিবৰ বাবে নাটক, কাব্য, আৰু সংগীতক মাধ্যম হিচাপে বেছিকৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। এগৰাকী লেখকে যি কথা ক’ব পাৰে, বহুজন বক্তাই একেলগে ক’ব নোৱাৰে — এই বিশ্বাসত সাহিত্যিক আন্দোলনে এক গঢ়-গম্ভীৰ ভূমিকা পালন কৰিছিল।
4. প্রশ্ন: ছাত্ৰসকলে “চাকুলাৰ” লিখিবলৈ অস্বীকাৰ কৰাৰ দৃষ্টান্ত কেনেকৈ গণচেতনা প্ৰতিফলিত কৰে?
উত্তৰ: “চাকুলাৰ” আছিল ব্রিটিছ চৰকাৰৰ এক লিখিত শর্ত, য’ত ছাত্ৰসকলে প্ৰতিজ্ঞা কৰিব লগা হৈছিল যে তেওঁলোকে ৰাজনৈতিক আন্দোলনত অংশ নল’ব। এই নীতিক ছাত্ৰসকলে গণভাৱে প্ৰতিবাদ কৰাৰ মানে আছিল — তেওঁলোকে নিজৰ মত, বিশ্বাস আৰু দেশপ্ৰেমৰ বিষয়ে সচেতন আছিল। এই প্ৰতিবাদেই দেখুৱাইছিল যে স্বাধীনতা কেৱল বয়স্ক নেতৃত্বৰ আন্দোলন নহয়, ই ছাত্ৰসমাজৰ অন্তৰ আত্মাৰ পৰা ওলোৱা ধ্বনি। এই অস্বীকাৰৰ জৰিয়তে গণচেতনা, মতপ্ৰকাশৰ অধিকাৰ আৰু দেশৰ প্ৰতি দায়িত্ববোধৰ এক অৱিকল্প দৃষ্টান্ত স্থাপন হৈছিল।
5. প্রশ্ন: জোনাকী আলোচনীৰ প্ৰথম সংখ্যা ১৮৮৯ চনত প্ৰকাশ পোৱা এটা কাকত বুলি ধৰা হ’লেও, ইয়াক সাহিত্যিক বিপ্লৱ বুলি কিয় কোৱা হয়?
উত্তৰ: ‘জোনাকী’ আলোচনীক কেৱল এটা কাকত বুলি সীমাবদ্ধ কৰা এক প্ৰচণ্ড ভুল হ’ব। এই আলোচনী আছিল সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰত অসমীয়াৰ আত্মবিকাশৰ এক জ্বলন্ত দিশা। ই অসমীয়া সাহিত্যত নতুন চিন্তাধাৰা, বিজ্ঞানচেতনা, সমাজপ্ৰেম, জাতীয়তা আৰু আত্মসমালোচনাৰ সূচনা কৰিছিল। লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ দৰে সাহিত্যিকৰ কবিতা, ব্যংগ আৰু প্রবন্ধে অসমীয়া জাতিক নিজৰ ভাষা, কৃষ্টি, সমাজ আৰু জাতিৰ প্ৰতি গৰ্ব বোধ কৰাবলৈ উৎসাহিত কৰিছিল। এই আলোচনীৰ সৃষ্টি এজন জাতিক সাৱটি ধৰাৰ মানসিক অৱস্থাৰ পৰা সাহসিকতাৰ দিশে ধৰি অনা হৈছিল।
6. প্রশ্ন: যদি কনকলতা বৰুৱাৰ বলিদান নঘটিলেহেঁতেন, গহপুৰ কিমান দৃষ্টান্তমূলক হৈ থাকিল?
উত্তৰ: কনকলতা বৰুৱাৰ বলিদানৰ ফলত গহপুৰ ইতিহাসৰ পৃষ্ঠাত “স্বাধীনতাৰ পবিত্ৰ ভূমি” হিচাপে সন্মানিত হ’ল। যদি এই আত্মবলিদান নঘটিলেহেঁতেন, তেন্তে গহপুৰ এখন সাধাৰণ গাঁও হিচাপে পৰিচিত হৈ থাকিলেহেতেন। কনকলতাই ত্ৰিৰঙ্গা লৈ আৰক্ষী থানালৈ আগবাঢ়ি গৈ মৃত্যুবৰণ কৰাৰ ঘটনাই এনে এটি গৌৰৱজনক দৃষ্টান্ত স্থাপন কৰিলে, যিয়ে এই স্থানক আজীৱন চিৰস্মৰণীয় কৰি ৰাখে। ই নতুন প্ৰজন্মলৈ দেশপ্ৰেমৰ শক্তিশালী বার্তা প্ৰেৰণ কৰে।
7. প্রশ্ন: অসমীয়া ভাষা উন্নতি সাধিনী সভা গঠন নহ’লহেঁতেন, ভাষা আন্দোলনৰ গতি কেনেকুৱা হ’ব পাৰিলেহেঁতেন?
উত্তৰ: অসমীয়া ভাষা উন্নতি সাধিনী সভাই ১৯ শতকৰ অন্তত ভাষা আন্দোলনক সুসংগঠিত ৰূপ দিছিল। যদি এই সভা গঠন নহ’লহেঁতেন, তেন্তে আন্দোলন বিক্ষিপ্ত আৰু দিশাহীন হৈ পৰাৰ সম্ভাৱনা আছিল। সাহিত্যে একত্ৰতা নাথাকিলেহেঁতেন, চেতনা জন্মাবলৈ বহু সময় লাগিলেহেঁতেন। সাহিত্যিক যোদ্ধাসকল এক মঞ্চ নাপালেহেঁতেন, আৰু ভাষাৰ অধিকাৰ দীৰ্ঘদিন পাহৰি থাকিলেহেঁতেন। এই সভাই অসমীয়া জাতিক ভাষাগত আত্মমৰ্যাদা ৰক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত মাটিত থিয় হোৱাৰ সাহস দিছিল।
8. প্রশ্ন: নাটক, কাব্য আৰু আলোচনীৰ জৰিয়তে আন্দোলন আগবঢ়োৱা অসামৰিক পথ কিয় অধিক সফল বুলি গণ্য?
উত্তৰ: অসামৰিক আন্দোলন বুলিলে — সহিংসতা বর্জন কৰি মানসিক আৰু সামাজিক পৰিৱর্তনৰ পথ। নাটক, কাব্য আৰু আলোচনীৰ দৰে সাহিত্যিক মাধ্যমৰ জৰিয়তে এনে পথ অধিক সফল হয়, কাৰণ এইবোৰে জনসাধাৰণৰ অন্তৰ মনত জ্বলন্ত ভাবনা সৃষ্টি কৰে। এই মাধ্যমবোৰ সহজ ভাষাত, দৃশ্য আৰু ধ্বনিত অনুধাৱনযোগ্য কৰি, সমাজৰ সকলো স্তৰত দেশপ্ৰেম, স্বাধীনতা আৰু অধিকাৰৰ মূল্য বুজাব পাৰে। সহিংস প্ৰতিবাদৰ সলনি সাহিত্য, সংস্কৃতি আৰু কণ্ঠই বিপ্লৱৰ সুৰ তোলে।
9. প্রশ্ন: অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰীৰ নাটকৰ জৰিয়তে আন্দোলন কিয় সমাজত বহল ৰূপত গ্ৰহণ কৰা হৈছিল?
উত্তৰ: অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰীৰ নাটকসমূহত দেশভক্তি, শৃংখলমুক্তি আৰু আত্মবলিদানৰ বিষয়বস্তু আছিল। এই নাটকসমূহ সহজ ভাষা আৰু নাট্যপ্ৰয়োগেৰে গাঁও-শহৰ সকলো লোকে উপলব্ধি কৰিব পৰা অৱস্থাত উপস্থাপন কৰা হৈছিল। তেওঁ নাটকক সাধাৰণ সাহিত্যৰ ৰূপত ৰাখি বিপ্লবী চেতনা সজীৱ কৰিছিল, যাৰ ফলত আন্দোলন সাধাৰণ মানুহৰ হৃদয়ত বীজ সিঁচিছিল। নাটকৰ জৰিয়তে তেওঁ ৰাজনীতি, সমাজ আৰু জাতিৰ মাজত এক নতুন আলোড়ন সৃষ্টি কৰিছিল।
10. প্রশ্ন: আইন অমান্য আন্দোলনত খাজনা হ্ৰাসৰ দাবী কৰাটো একমাত্ৰ কৃষকসকলৰ দাবী নোহোৱা কাৰণ কি?
উত্তৰ: আইন অমান্য আন্দোলনত খাজনা হ্ৰাসৰ দাবী আছিল মাথোঁ কৃষকসকলৰ অৰ্থনৈতিক সুৰক্ষাৰ বিষয় নহয়, ই আছিল এক বৃহৎ ৰাজনৈতিক আৰু সামাজিক অধিকাৰৰ দাবী। এই দাবীৰ মাধ্যমেৰে কৃষকসকলে ইংৰাজ শাসনৰ শোষণবিৰোধিতা কৰিছিল। তেওঁলোকে নিজৰ অধিকাৰৰ বিষয়ে সচেতন হৈ, এক জাতীয় গৰিমাৰ আন্দোলনত অংশ লৈছিল। খাজনা হ্ৰাসৰ দাবী আছিল—সামাজিক ন্যায়, আৰ্থিক স্বাধীনতা, আৰু ৰাজনৈতিক সচেতনতাৰ এক মিলিত বহিঃপ্ৰকাশ।
✦ ৩০টা অতিৰিক্ত আৰু আতি গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰশ্নোত্তৰ
- আছাম এছ’চিয়েছন কিয় গঠন কৰা হৈছিল?
👉 অসমীয়া জনসাধাৰণৰ আশা-আকাংক্ষা চৰকাৰলৈ পঠিয়াবলৈ আৰু অসমবাসীৰ উন্নতিৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰভাৱ পেলাবলৈ। - অসমীয়া ভাষাৰ ওপৰত বাংলা ভাষা কেনেকৈ চাপ দিয়া হৈছিল?
👉 1836 চনত ব্ৰিটিছ চৰকাৰে অসমীয়া ভাষাক বাদ দি বাংলা ভাষা চৰকাৰী মাধ্যম হিচাপে প্ৰচলন কৰে। - হেমচন্দ্ৰ গোস্বামীয়ে কোন আলোচনীৰ সম্পাদক হিচাপে কাম কৰিছিল?
👉 জোনাকী। - “জোনাকী যুগ” বুলি কাক কোৱা হয়?
👉 ১৮৮৯-১৯০৩ সময়ছোৱাক, যিয়ে অসমীয়া সাহিত্যৰ নবজাগৰণ সূচন কৰিছিল। - অসমত ‘বায়ত সভা’ কেনেকৈ গঠন হৈছিল?
👉 ভূমি খাজনা, ৰাজহ বৃদ্ধি, চৰকাৰী অত্যাচাৰৰ বিৰুদ্ধে কৃষকে সংঘবদ্ধ হৈ ৰায়ত সভাসমূহ গঠন কৰিছিল। - অসমত ‘স্বদেশী আন্দোলন’ৰ সময়ত কি ধৰণৰ কাৰ্য চলিছিল?
👉 বিদেশী বস্ত্ৰ বর্জন, দেশীয় সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ, বিপ্লবী নাটক লিখা, শপত লোৱা আদি। - ‘বন্দিনী ভাৰত’ নাটকটোৰ উদ্দেশ্য কি আছিল?
👉 দেশপ্ৰেম জাগ্ৰত কৰা আৰু জাতীয় মুক্তিৰ ভাবধাৰা প্ৰচাৰ কৰা। - অসমত অহসহযোগ আন্দোলনত কোনে নেতৃত্ব দিছিল?
👉 গোপীনাথ বৰদলৈ, তৈয়বুল্লা, কুলধৰ চলিহা আদি। - চাৰিজন ছাত্ৰ মুক্তি দাবী ক’ত উদ্ভৱ হৈছিল?
👉 আইন অমান্য আন্দোলনৰ সময়ত, চাকুলাৰৰ প্ৰতিবাদত। - অসমৰ ইতিহাসত ‘চাকুলাৰ’ শব্দটোৰ অৰ্থ কি?
👉 এক ধৰণৰ লিখিত প্ৰতিশ্ৰুতি য’ত ছাত্ৰসকলে ৰাজনীতিৰ পৰা আঁতৰি থাকিব বুলি কৈছিল। - অসমত ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত কোনখন ঠাই বিশেষ হৈ পৰিছিল?
👉 গহপুৰ, কনকলতা বৰুৱাৰ শহিদ হোৱা ঘটনাৰ বাবে। - ‘কুশল কোঁৱৰ’ কোন আছিল?
👉 এগৰাকী স্বাধীনতা সংগ্ৰামী যাক ৰেলপথ ধ্বংস কৰাৰ অভিযোগত ফাঁচি দিয়া হয়। - অসম ছাত্র সম্মিলনৰ মুখ্য উদ্দেশ্য কি আছিল?
👉 অসমীয়া ছাত্ৰসকলৰ মাজত জাতীয় চেতনা, শিক্ষা আৰু একতা সৃষ্টি কৰা। - সদৌ অসম ৰায়ত সভাৰ ১৯৩৩ চনৰ দাবী কি আছিল?
👉 ভূমি খাজনা ৫০% হ্ৰাস কৰা। - আছাম এছ’চিয়েছনে বিশ্ববিদ্যালয় স্থাপন দাবী কেতিয়া কৰে?
👉 ১৯২০ চনত। - অসমীয়া সাহিত্যক ‘জোনাকী যুগ’ কিহৰ বাবে বিশেষ মানা হয়?
👉 নতুন চিন্তাধাৰা, জাতীয় চেতনা, সাহিত্যিক সৃজনশীলতা জাগ্ৰত হোৱাৰ বাবে। - ‘হেমকোষ’ কোনে সম্পাদনা কৰিছিল আৰু কোনে মুদ্রণ সহায় কৰিছিল?
👉 হেমচন্দ্ৰ গোস্বামীয়ে, অসমীয়া ভাষা উন্নতি সভাৰ সহায়ত। - গহপুৰত কনকলতা বৰুৱা কেতিয়া গুলিকৃত হৈছিল?
👉 ১৯৪২ চনত। - আইন অমান্য আন্দোলনত ছাত্ৰ আন্দোলনৰ প্ৰতি চৰকাৰে কেনেকৈ প্ৰতিক্ৰিয়া জনায়?
👉 চাকুলাৰ লিখাবলৈ বাধ্য কৰে, পুলিচত নিয়োগ বন্ধ কৰে। - ‘সেৱা সংঘ’ নামৰ গোপন বিপ্লবী সংগঠন কোনে স্থাপন কৰিছিল?
👉 অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰীয়ে। - ‘মিলন’ আলোচনী কোনে প্ৰকাশ কৰিছিল?
👉 অসম ছাত্র সম্মিলনে। - আছাম এছ’চিয়েছনে পূব বংগৰ পৰা অসমক পৃথক কৰাৰ দাবী কেতিয়া তোলে?
👉 ১৯০৭ চনত। - অসম প্রদেশ কংগ্ৰেছ কমিটিৰ প্ৰথম সম্পাদক কোন আছিল?
👉 নবীন চন্দ্ৰ বৰদলৈ। - ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত গহপুৰ কিয় বিখ্যাত?
👉 কনকলতা বৰুৱাৰ বলিদানৰ বাবে। - অসমত ডান্ডি অভিযানৰ প্ৰভাৱ কেনেকৈ পৰিছিল?
👉 বনুৱাসকল আৰু খেতিয়কে ব্যাপকভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। - ‘Do or Die’ আন্দোলন কোনে আৰম্ভ কৰিছিল?
👉 মহাত্মা গান্ধীয়ে। - তিলক সোঁৱৰণী বিদ্যালয় কিহৰ ফল?
👉 অসহযোগ আন্দোলনত বয়কটৰ বাবে গঠন কৰা জাতীয় বিদ্যালয়। - আইন অমান্য আন্দোলনৰ সময়ত শিক্ষানুষ্ঠান এৰাৰ সংখ্যা কিমান আছিল?
👉 ৩১১৭ জন ছাত্ৰে বিদ্যালয় এৰে। - স্বাধীনতা আন্দোলনত সাহিত্য কেনেকৈ সহায় কৰিছিল?
👉 নাটক, কবিতা, আলোচনীৰ জৰিয়তে জনসাধাৰণক জাগ্ৰত কৰিছিল। - অসমীয়া ভাষা উন্নতি সাধিনী সভাৰ গঠনকাৰীসকলৰ ভিতৰত কোন-কোনজন আছিল?
👉 হেমচন্দ্ৰ গোস্বামী, লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা, চন্দ্ৰ কুমাৰ আগৰৱালা, কনকলাল বৰুৱা।
✦ ১০টা আতি গুৰুত্বপূৰ্ণ দীঘল প্ৰশ্ন উত্তৰ
1. আছাম এছ‘চিয়েছনে অসমীয়া সমাজ আৰু ৰাজনীতিৰ ওপৰত কি প্ৰভাৱ পেলাইছিল?
উত্তৰ: আছাম এছ’চিয়েছন ১৯০৩ চনত মানিক চন্দ্ৰ বৰুৱাৰ নেতৃত্বত গঠন হৈছিল। এই সংগঠনটোৱে অসমবাসীৰ আশা-আকাংক্ষা চৰকাৰলৈ পঠিয়াব, শিক্ষা, ভাষা, খাজনা আদিত জনস্বাৰ্থৰ কথা উঠাবলৈ আগবঢ়াইছিল। ছাহ খেতিয়কৰ আধিপত্যৰ বিৰুদ্ধে, কানি প্ৰথাৰ বিরুদ্ধে, বিশ্ববিদ্যালয় স্থাপন আৰু গুৱাহাটীলৈ অসমীয়া শিক্ষক নিযুক্তিৰ দাবী আদি এই সংগঠনে আগবঢ়াইছিল। ১৯২১ চনত এই সংগঠনটোৱে কংগ্ৰেছত একত্ৰিত হৈ বৃহত্তৰ ৰাজনৈতিক ধাৰাত সামিল হয়। সেয়ে এই অনুষ্ঠান অসমত জাতীয় জাগৰণৰ আধাৰ হিচাপে বিবেচিত।
2. অসমীয়া ভাষাৰ অৱনতিৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত “জোনাকী যুগ”ৰ অৱদান আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: ১৮৩৬ চনত বাংলা ভাষাক চৰকাৰী ভাষা হিচাপে প্ৰচলন কৰাৰ ফলত অসমীয়া ভাষা ক্ষতিগ্রস্ত হয়। তাৰপিছত ভাষা পুনৰ স্থাপনৰ পিছত জোনাকী যুগে এক নতুন সাহিত্যিক চিন্তাধাৰাৰ উদয় ঘটায়। ১৮৮৯ চনত প্ৰকাশ পোৱা “জোনাকী” আলোচনী (অঃভাঃউঃসাঃ-এ প্ৰকাশিত) লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা, হেমচন্দ্ৰ গোস্বামী, চন্দ্ৰ কুমাৰ আগৰৱালা আদি সাহিত্যিকসকলে জাতীয় চেতনা, সমাজ চিন্তা, বিজ্ঞান বোধ আৰু আত্মবিশ্বাস জাগ্ৰত কৰাৰ চেষ্টা কৰিছিল। এই আলোচনীই অসমীয়া সাহিত্যৰ “নবজাগৰণ”ৰ আৰম্ভণি কৰিছিল।
3. অসমত স্বদেশী আন্দোলনৰ প্ৰভাৱ আৰু বিশেষ ঘটনাসমূহ লিখা।
উত্তৰ: ১৯০৫ চনৰ বংগ-ভংগৰ প্ৰতিবাদৰ বাবে দেশজুৰি স্বদেশী আন্দোলন আৰম্ভ হয়। অসমতো এই আন্দোলনে প্ৰভাৱ পেলায়। অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰীয়ে বন্দিনী ভাৰত নাটক লিখে, বিদেশী সামগ্ৰী বর্জন আৰু দেশীয় সামগ্ৰী ব্যৱহাৰৰ প্ৰচাৰ চলে। ‘সেৱা সংঘ’ নামৰ গোপন বিপ্লবী সংগঠন গঠন হয়। ফুলাৰক হত্যা কৰাৰ ষড়যন্ত্ৰ ৰচা হয়। যদিও ব্যাপকভাৱে সফল নহ’ল, তথাপিও এই আন্দোলনে অসমীয়াৰ জাতিগত সত্তা জাগাই তুলিবলৈ সহায় কৰিছিল।
4. অসম প্রদেশ কংগ্ৰেছ কমিটিৰ গঠন আৰু ইয়াৰ ৰাজ্যিক আন্দোলনসমূহত ভূমিকা বৰ্ণনা কৰা।
উত্তৰ: ১৯২১ চনত যোৰহাটত অনুষ্ঠিত অধিৱেশনত ছবিলাল উপাধ্যায়ৰ নেতৃত্বত অসম প্রদেশ কংগ্ৰেছ কমিটি গঠন হয়। সভাপতি হয় কুলধৰ চলিহা, সম্পাদক নবীন বৰদলৈ। ইয়াৰ জৰিয়তে অহসহযোগ, আইন অমান্য, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনসমূহত অসম অংশ লয়। ১৯২৬ চনত গুৱাহাটী কংগ্ৰেছ অধিৱেশন আয়োজন কৰে। গোপীনাথ বৰদলৈৰ নেতৃত্বত অসমক গোট C ৰ পৰা বচাবলৈ সফল হয়। এই সংগঠনটোৱে অসমত জাতীয় জাগৰণৰ মূল চালিকাশক্তি হৈ উঠে।
5. অসমত অহসহযোগ আন্দোলনৰ বিস্তাৰ আৰু ফলাফল লিখা।
উত্তৰ: ১৯২০ চনত গান্ধীজীৰ অহিংস আন্দোলনৰ অংশ হিচাপে অহসহযোগ আন্দোলন আৰম্ভ হয়। অসমত কংগ্ৰেছৰ আহ্বানত বিদেশী বস্তু বর্জন, ছাত্ৰ-উকীল-চাকৰিচুক্তিৰ ইস্তফা, খাদী প্ৰচাৰ, জাতীয় বিদ্যালয় প্ৰতিষ্ঠা, বনুৱাসকলৰ আন্দোলন ইত্যাদি দেখা যায়। ৮০০০ বনুৱাই ১৩টা চাহ বাগিচাত প্ৰতিক্ৰিয়া দেখুৱায়। কানিৰ প্ৰথা হ্ৰাস পায়, ১৯ লাখ টকাকৈ ৰাজহ হ্ৰাস ঘটে। এই আন্দোলনে অসমত আত্মবিশ্বাস, জাতীয়তা আৰু নেতৃত্বৰ ভিত্তি তৈয়াৰ কৰে।
6. আইন অমান্য আন্দোলনত অসমীয়াৰ অংশগ্ৰহণ আৰু চৰকাৰী দমননীতি আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: ১৯৩০-৩৪ চনৰ আইন অমান্য আন্দোলন গান্ধীজীৰ ডান্ডি অভিযানৰ লগত সংযুক্ত। অসমত হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা, তৈয়বুল্লা, বিষ্ণুৰাম মেধি আদি নেতৃত্ব দিয়ে। ছাত্ৰসকলে 3117 গৰাকী বিদ্যালয় ত্যাগ কৰে। চাকুলাৰৰ সহায়ত পুলিচ ছাত্ৰক ৰাজনীতিৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখে। খেতিয়কে ৫০% খাজনা হ্ৰাসৰ দাবী তোলে। চৰকাৰে হিংসাত্মক দমননীতি গ্ৰহণ কৰে। তথাপি অসমত গণচেতনা আৰু প্ৰচণ্ড আত্মবিশ্বাস সৃষ্টি হয়।
7. ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত অসমৰ প্ৰতিবাদ আৰু বলিদানৰ ইতিহাস লিখা।
উত্তৰ: ১৯৪২ চনত গান্ধীজীয়ে “Do or Die” শ্লোগানৰে আন্দোলন আৰম্ভ কৰে। অসমত কংগ্ৰেছ কমিটি অবৈধ ঘোষণা হয়, শোভাযাত্রা-হরতাল নিষিদ্ধ হয়। কনকলতা বৰুৱা গহপুৰত নিহত হয়, কুশল কোঁৱৰ ফাঁচি খায়। পুলিচ গুলিচালনায় বহু হতাহত হয়। শংকৰচন্দ্ৰ বৰুৱা, জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালা আত্মগোপনে কাম চলায়। বজালী, গোহপুৰ আদি ঠাইত স্বাধীন চৰকাৰৰ দৰে গাঁও পঞ্চায়ত চলাইছিল। এই বলিদানে অসমত স্বাধীনতা আন্দোলনক দীপ্তিৰে পূৰ্ণ কৰিছিল।
8. ছাত্র আন্দোলনৰ জৰিয়তে অসমত জাতীয় জাগৰণ কেনেকৈ ঘটিল?
উত্তৰ: ছাত্ৰসকলে ভাষা আন্দোলনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি স্বদেশী, অহসহযোগ, আইন অমান্য আন্দোলন, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত সাহসেৰে অংশ লয়। ছাত্র সম্মিলনৰ জৰিয়তে জাতীয় বিদ্যালয় গঠন, আন্দোলনত আগভাগ, চাকুলাৰৰ প্ৰতিবাদ আদি কৰাৰ ফলত অসমত গণচেতনাৰ জোলোঙা উঠে। ছাত্রসকলকেই জাতীয় সংগ্ৰামৰ মূল শক্তি হিচাপে বিবেচনা কৰা হয়।
9. অসমত গঠিত সামাজিক সংস্কাৰমূলক সংগঠনসমূহৰ তালিকা আৰু উদ্দেশ্য লিখা।
উত্তৰ:
(১) অসমীয়া ভাষা উন্নতি সাধিনী সভা – ভাষা, সাহিত্য উন্নয়ন
(২) অসম ছাত্র সম্মিলন – জাতীয় চেতনা, ছাত্র ঐক্য
(৩) ৰায়ত সভা – খাজনা হ্ৰাস, কৃষক অধিকাৰ
(৪) যোৰহাট সার্বজনিক সভা – ৰাজনৈতিক দাবী
(৫) আহোম সভা – সাংস্কৃতিক গৌৰৱ সংৰক্ষণ
এই সকলো সংগঠনে জাতি, ভাষা, সমাজ আৰু ৰাজনীতিত এক সুস্থ আত্মচেতনাৰ সৃষ্টি কৰিছিল।
10. গোপীনাথ বৰদলৈৰ নেতৃত্বত অসম কিদৰে ভাৰতৰ লগত সংযুক্ত থাকিবলৈ সক্ষম হয়?
উত্তৰ: ব্ৰিটিছ চৰকাৰে কেবিনেট মিছনৰ পৰিকল্পনা মতে অসমৰ স্থান গোট C ত ৰাখিব বিচাৰিছিল য’ত পূব বংগ আৰু মুসলিম সংখ্যাগৰিষ্ঠ অঞ্চলসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত হ’ব। গোপীনাথ বৰদলৈয়ে এই প্ৰস্তাৱৰ তীব্ৰ বিৰোধিতা কৰে, অসমক এক স্বতন্ত্ৰ ৰাজনৈতিক ইউনিট হিচাপে দাবী কৰে। চাৰ্চিলৰ এক মিটিঙত ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছৰ সহায়ৰে এই প্ৰচেষ্টা ব্যৰ্থ হয়। তাৰ ফলত স্বাধীন ভাৰতত অসম স্বাভিমানৰে অন্তৰ্ভুক্ত হয়।
Narrative Type Expanded Answer
প্ৰশ্ন: “অসমীয়া ভাষা কিদৰে বিপদৰ সন্মুখীন হ’ল আৰু ইয়াৰ পুনৰুদ্ধাৰৰ যাত্ৰাটো কিমান কঠিন আছিল?” — বৰ্ণনা কৰা।
উত্তৰ: অসমীয়া ভাষাৰ যাত্ৰা এক ডাঙৰ যুদ্ধৰ কাহিনী। ১৮৩৬ চনত ব্ৰিটিছ চৰকাৰে অসমত বাংলা ভাষা চৰকাৰী ভাষা হিচাপে প্ৰচলন কৰে। অসমৰ বিদ্যালয়, আদালত, কৰ্তৃত্ববাহী ক্ষেত্ৰসমূহত অসমীয়া ভাষাক একেবাৰে বাদ দিয়া হয়। এই সিদ্ধান্তত অসমীয়া জাতি মাতৃহীন হোৱা এটি জাতিৰ দৰে বেচাৰা অৱস্থালৈ নামি গ’ল। শেহতীয়াকৈ ভাষাগত দাসত্বৰ সূচনা হ’ল।
এই অন্ধকাৰ সময়ত হেমচন্দ্ৰ গোস্বামী, চন্দ্ৰ কুমাৰ আগৰৱালা, কনকলাল বৰুৱা আদিয়ে এক ভাষাৰ জেউতি জ্বলাবলৈ ‘অসমীয়া ভাষা উন্নতি সাধিনী সভা’ গঠন কৰিলে। তেওঁলোকে সাহিত্যৰ মাজেৰে মাতৃভাষাৰ হক বিচাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। ১৮৮৯ চনত ‘জোনাকী’ আলোচনী প্ৰকাশ পায় — যেন এটি সাহিত্যিক বিপ্লৱৰ ঘণ্টা। লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ বিদ্রোহী কবিতাবোৰে জাতিৰ আত্মবিশ্বাস পুনৰ জগাই তুলিলে।
ভাষা আন্দোলনৰ ফলস্বৰূপে ১৮৭৩ চনত অসমীয়া ভাষা পুনৰ চৰকাৰী ভাষা ৰূপে স্বীকৃতি পায়। এই জীৱন্ত যাত্ৰাটোৱেই আমাৰ মাতৃভাষাক মৃত্যু-পথৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰে। এই আন্দোলন আছিল কেৱল ভাষাৰ নহয়, জাতি, আত্মবিশ্বাস আৰু সাংস্কৃতিক অস্তিত্বৰ বাবে এক দৃঢ় প্ৰতিজ্ঞা।
প্ৰশ্ন: “কনকলতা বৰুৱাৰ বলিদানৰ কাহিনী জনোৱা। ই অসমত কিয় এক বিশেষ স্থানত ৰখা হয়?”
উত্তৰ: স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ ইতিহাসৰ পৃষ্ঠাত গহপুৰত এক অগ্নিস্মৃতি খোদিত আছে — কনকলতা বৰুৱাৰ বলিদান। ১৯৪২ চনৰ ‘Do or Die’ আন্দোলন চলি আছিল। দেশজুৰি ব্ৰিটিছৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিবাদৰ আগুন জ্বলিছিল। সেই সময়ত ১৪ বছৰীয়া এটি সাহসী ছাত্ৰী — কনকলতা — ত্ৰিৰঙা পতাকা লৈ এগনি পিন্ধি গহপুৰ আৰক্ষী থানালৈ আগবাঢ়ি যায়।
তেওঁৰ মাত আছিল: “ভাৰত মাক স্বাধীন কৰা নহ’লে মোৰ পতাকা নামি নাহে।”
অপেক্ষালগ্ন আছিল মৃত্যু। আৰক্ষীয়ে গুলিচালনা কৰে। পতাকা ভাঁজ খাই পৰে, কিন্তু কনকলতাই পতাকাখন আঁতৰাবলৈ দিয়া নাছিল। ৰক্তেৰে ৰঞ্জিত পৱিত্ৰ ত্ৰিৰঙাৰ তলত তেওঁৰ প্ৰাণ যায় — কিন্তু পতাকা নামি নাহে।
তেওঁৰ এই আত্মবলিদানে অসমত স্বাধীনতা আন্দোলনৰ এক প্ৰতীক স্বৰূপে স্থান লাভ কৰে। গহপুৰ আজি “শহিদ ভূমি”। কনকলতা এক নাম নহয়, এটি অনুভৱ, এটি সাহস, এটি শিখা — যিয়ে অসমীয়া জাতিক বলিদানৰ সৰ্বোচ্চ পৰ্যায় দেখুৱাইছে।
প্ৰশ্ন: “গোপীনাথ বৰদলৈৰ নেতৃত্বত অসমৰ স্বাধীনতাৰ ইতিহাস — এখন গল্পৰ দৰে বৰ্ণনা কৰা।”
উত্তৰ: গোপীনাথ বৰদলৈ — অসমীয়া জাতিৰ প্ৰতিনিধি, যিয়ে কূটনীতি, সাহস আৰু বুদ্ধিৰে অসমক ভাৰতৰ অন্তৰ্ভুক্ত কৰাৰ ইতিহাস গঢ়ি গ’ল। ১৯৪৬ চনত তেওঁ অসমৰ মুখ্যমন্ত্রী ৰূপে দায়িত্ব লয়। ব্ৰিটিছ চৰকাৰে কেবিনেট মিছনৰ জৰিয়তে অসমক গোট ‘C’ ত অন্তৰ্ভুক্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে, য’ত পূব বংগ আৰু পাকিস্তানভুক্ত অঞ্চলসমূহ থাকিব।
এই সিদ্ধান্তত গোপীনাথ বৰদলৈয়ে প্ৰচণ্ড বিৰোধিতা কৰে। তেওঁ দিল্লীত গান্ধীজীক সাক্ষাৎ কৰে, কংগ্ৰেছৰ নেতৃত্বক ধাৰাস্বরে অসমৰ অস্তিত্বৰ সংকটৰ কথা কয়। তেওঁৰ যুক্তি আছিল — “অসম এক জাতি, এক ভাষা, এক সাংস্কৃতিক পৰিচয়; ই অচিৰেই বিলীন হ’ব যদি পূৰ্ববংগৰ সৈতে মিলোৱা হয়।”
চিন্তাশীল, ধৈৰ্য্যশীল আৰু ৰাজনৈতিকভাবে সতর্ক গোপীনাথ বৰদলৈয়ে ৰাজনৈতিক অভিযানত সফল হয়। ১৯৪৭ চনত স্বাধীনতা লাভৰ লগে লগে অসম স্বাভিমানৰে ভাৰতৰ পূৰ্ণাঙ্গ ৰাজ্য ৰূপে অন্তৰ্ভুক্ত হয়। আজিও, তেওঁক অসমীয়া জাতিয়ে ‘ৰাষ্ট্ৰনায়ক’ হিচাপে স্মৰণ কৰে — যিজনে অসমক দেশৰ মানচিত্ৰত সন্মানজনক স্থানত ৰখা হৈছিল।
প্ৰশ্ন: “অসমত স্বদেশী আন্দোলনৰ সময়ত সাহিত্য কেনেকৈ গণচেতনা জাগ্ৰত কৰিছিল?” — এটি বৰ্ণনামূলক আখ্যায়িকা লিখা।
উত্তৰ: স্বদেশী আন্দোলনৰ সময়ত অসমৰ সাহিত্যই যেন এক মৰুভূমিত পানীৰে ভিজোৱা বৰষুণ হৈ পৰিছিল। ১৯০৫ চনৰ বংগভংগৰ প্ৰতিবাদৰ সময়ত অসমীয়া সমাজ ব্যতিব্যস্ত আছিল — বিদেশী বস্তুৰ বর্জন, দেশীয় সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ, আৰু স্বাধীনতাৰ দাবীত নতুন শক্তি বিচাৰি ফুৰিছিল।
এই সময়তে সাহিত্যিক অম্বিকাগিৰী ৰায়চৌধুৰীয়ে “বন্দিনী ভাৰত” নামৰ নাটক লিখি, দেশবাসীৰ মাজত জাতীয় চেতনাৰ উল্কি আকিছিল। নাটকখনত শৃংখলিত ভাৰতমাক মুক্ত কৰাৰ বাবে বিপ্লবীৰ আত্মবলিদানৰ কাহিনী আছিল। তেওঁ “সেৱা সংঘ” নামৰ গোপন বিপ্লবী সংগঠন গঠন কৰিছিল যিয়ে নাট্যদল ৰূপে অসমৰ গাঁৱে গাঁৱে এই নাটক প্রদর্শন কৰিছিল।
লোকসাহিত্য, গান, কবিতা, আলোচনীৰ জৰিয়তে এই আন্দোলনে মানসিক বিপ্লৱৰ জন্ম দিলে। বিদেশী বস্তু বর্জনৰ সলনি দেশীয় হস্তশিল্প প্ৰচলন পালে। এই সাহিত্যিক যুঁজ ছিল হিংসাবিহীন কিন্তু বৈপ্লৱিক। এই সময়টোৰ সাহিত্য হ’ল জাতিৰ আত্মিক সজাগতা আৰু সাহসিক সিদ্ধান্তৰ দলিল।
প্ৰশ্ন: “আইন অমান্য আন্দোলনৰ সময়ত ‘চাকুলাৰ’ প্ৰথা কেনেকৈ এক ছাত্র–আন্দোলনৰ আগ্নিস্ফুলিঙ্গ হ’ল?” — এক আখ্যায়িকাৰূপে লিখক।
উত্তৰ: ১৯৩০-৩৪ চনৰ আইন অমান্য আন্দোলনে অসমত এক নবজাগৰণৰ বতাহ বৈছিল। ছাত্ৰসকলে বিদ্যালয় আৰু কলেজ ত্যাগ কৰি জাতীয় আন্দোলনত অংশ ল’বলৈ ওলাই আহে। চৰকাৰ ভয় খায় — এই ছাত্ৰসকলৰ চিন্তা ধাৰাই যদি সমাজক সলনি কৰি দিয়ে? সেই বাবে তেওঁলোকে এটা ভয়ংকৰ নীতি লয় — চাকুলাৰ।
চাকুলাৰ আছিল এক লিখিত প্ৰতিশ্ৰুতি — য’ত ছাত্ৰে কৈছিল, “মই ৰাজনীতি বা স্বাধীনতা আন্দোলনত জড়িত নহ’ম।” এই চাকুলাৰ এচনে সমগ্র ছাত্র সমাজক দুখৰ পাত্ৰলৈ ঠেলি দিয়ে।
অনেকেই চাকুলাৰ লিখিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে। বিদ্যালয়ৰ পৰা নিৰ্বাসিত হয়। পুলিচে ধমকি দিয়ে, পিতৃ-মাতৃৰ স্বপ্ন ভাঙি পৰে। কিন্তু ছাত্ৰসকলে মাথোঁ ক’ব জানিছিল — “দেশপ্ৰেম চাকুলাৰ নহয়, ই হৃদয়ৰ অগ্নি।” এই প্ৰতিবাদ অসমত নতুন ছাত্র-আন্দোলনৰ পৃষ্ঠা মেলি দিয়ে।
প্ৰশ্ন: “অসম প্রদেশ কংগ্ৰেছ কমিটিৰ গঠন কেনেকৈ জাতীয় আন্দোলনক দৃঢ়তা দিলে?” — এখন বৰ্ণনামূলক কাহিনী লিখা।
উত্তৰ: ১৯২০ চনৰ অহসহযোগ আন্দোলনৰ সময়ত অসমীয়া ৰাজনীতিত এটা নতুন সূৰ্য উঠি আহে — অসম প্রদেশ কংগ্ৰেছ কমিটি (APCC)। সেই সময়ত ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ দেশজুৰি সংগঠিত আন্দোলনৰ বাবে প্ৰাদেশিক শাখা গঠন কৰিছিল। যোৰহাটত অনুষ্ঠিত এক অধিৱেশনত ছবিলাল উপাধ্যায়ৰ নেতৃত্বত এই কমিটি গঠন হয়। সভাপতি হয় কুলধৰ চলিহা, সম্পাদক হয় নবীন বৰদলৈ।
এই কমিটিয়ে অহসহযোগ, আইন অমান্য, আৰু ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত অসমবাসীক একত্ৰিত কৰে। ছাত্ৰ আন্দোলন, কৃষক আন্দোলন, খাদী আন্দোলন সকলোকে সংগঠিত ৰূপত পথ দেখুৱায়। গহপুৰ, বজালী, শোণিতপুৰ আদি ঠাইত APCC ৰ নেতাৰ নেতৃত্বত জনচেতনা জাগে।
এই সংগঠনটোৱে অসমত কংগ্ৰেছৰ মূল শাখাৰ প্ৰতিনিধি ৰূপে আন্দোলনৰ চালিকা শক্তি হৈ উঠে — যেন এটা হৃদয়ৰ শিৰা-উপশিৰা জোৰা, জাতীয় জাগৰণৰ ৰক্তচাপৰ উৎস।
প্ৰশ্ন: “জোনাকী যুগে অসমীয়া সাহিত্য আৰু জাতিক কেনেকৈ জগালে?” — আখ্যানমূলক ভাৱে লিখা।
উত্তৰ: অসমীয়া ভাষা ১৮৩৬ চনত ৰাজকাৰ্যৰ পৰা বিতাড়িত হৈছিল। যেতিয়া ভাষাই হেৰুৱালে নিজৰ স্থান, সেয়া আছিল জাতিৰ আত্মবিস্মৃতিৰ সময়। সেই সময়তে এটা জোনাকী পোৱালি যেন অন্ধকাৰ ভেদ কৰি আহিল — “জোনাকী যুগ”।
১৮৮৯ চনত ‘জোনাকী’ আলোচনী প্ৰথম প্ৰকাশ পায়। সম্পাদক আছিল চন্দ্ৰ কুমাৰ আগৰৱালা, লেখক আছিল লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা, হেমচন্দ্ৰ গোস্বামী, আৰু কনকলাল বৰুৱা। ই নতুন চিন্তাধাৰা, দেশপ্ৰেম, সমাজ সংস্কাৰ, বিজ্ঞান বোধ, শিল্প আৰু সাহিত্যৰ এক যুগান্তকাৰী পৰিৱৰ্তন আনে।
“মোৰ দেশ, মোৰ ভাষা, মোৰ আত্মবিশ্বাস”— এই তিনিটা অক্ষৰ যেন এই যুগৰ মূৰ্ছনা। সাহিত্যৰ মাজেৰে অসমীয়াই নিজৰ অস্তিত্ব পুনৰ খুজিবলৈ শিকিলে। জোনাকী যুগ আছিল মাথোঁ সাহিত্যৰ নহয় — ই আছিল এটি জাতিৰ পুনর্জন্মৰ কাহিনী।
প্ৰশ্ন: “কুশল কোঁৱৰ আৰু তেওঁৰ আত্মবলিদানৰ বৰ্ণনা দিয়া।” — বৰ্ণনামূলক ৰূপত লিখা।
উত্তৰ: স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ সাহসী সেনানী কুশল কোঁৱৰ আছিল অসমৰ এক জ্বলন্ত পোহৰ। তেওঁ এজন কবি, বিপ্লবী আৰু নিৰৱ সংগ্ৰামী আছিল। ১৯৪২ চনৰ ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত তেওঁ গোপনে ৰেল ধ্বংসৰ ষড়যন্ত্ৰত জড়িত থকা অভিযোগত গ্ৰেপ্তাৰ হয়। যদিও কোনো প্ৰমাণ নাছিল, তথাপিও তেওঁক দোষী ঘোষণা কৰা হয়।
কুশল কোঁৱৰৰ বিচাৰ চলিলে, কিন্তু বিচাৰ নহ’ল — হ’ল এক সিদ্ধান্ত! তেওঁক মৃত্যুদণ্ড দিয়া হয়। মৃত্যুৰ আগৰ দিনা তেওঁৰ লিখা চিঠি — দেশৰ প্ৰতি তেওঁৰ নিষ্কলুষ প্ৰেম আৰু সাহসৰ এক দলিল। তেওঁ কলে, “মই ভাৰত মাতৃৰ বাবে প্ৰাণ দিছোঁ, মোৰ মৃত্যুৰ ভয় নাই।”
১৯৪৩ চনত তেওঁৰ ফাঁচি দিয়া হয়। তেওঁৰ তেজত ৰঙা হৈছিল স্বাধীনতাৰ ভূমি। কুশল কোঁৱৰ নহয় মাথোঁ এজন ব্যক্তি — তেওঁ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ এক জীৱন্ত প্ৰতীক।
