Main Text PDF
A Letter To God – Translation
A Letter to God
THE house — the only one in the entire valley — sat on the crest of a low hill. From this height one could see the river and the field of ripe corn dotted with the flowers that always promised a good harvest. The only thing the earth needed was a downpour or at least a shower. Throughout the morning Lencho — who knew his fields intimately — had done nothing else but see the sky towards the north-east.
ঘৰটো — সমগ্ৰ উপত্যকাটোৰ একমাত্ৰ ঘৰ — এটি তলতীয়া পাহাৰৰ চূঁড়াত আছিল। সেই উচ্চতাৰ পৰা নদীখন আৰু ফুলেৰে বিন্দু বিন্দুভাৱে ভৰা পকা কঁহুৱাৰ পথাৰ দেখা পোৱা গৈছিল, যিবোৰ ফুলে সদায় ভাল ফলন হব বুলি বতৰা দিয়ে।। পৃথিৱীখনৰ কেৱল এটা বস্তুৰ প্ৰয়োজন আছিল — এক মৰমৰ বৰষুণ বা অন্তত এবাৰ বৰষুণ। গোটেই ৰাতিপুৱাটো লেঞ্চোৱে — যিয়ে নিজৰ পথাৰবোৰক ভালদৰে চিনে — উত্তৰ-পূব দিশৰ আকাশখনেহে চাই আছিল।
“Now we’re really going to get some water, woman.” The woman who was preparing supper, replied, “Yes, God willing”. The older boys were working in the field, while the smaller ones were playing near the house until the woman called to them all, “Come for dinner”. It was during the meal that, just as Lencho had predicted, big drops of rain began to fall. In the north-east huge mountains of clouds could be seen approaching. The air was fresh and sweet. The man went out for no other reason than to have the pleasure of feeling the rain on his body, and when he returned he exclaimed, ‘‘These aren’t raindrops falling from the sky, they are new coins. The big drops are ten cent pieces and the little ones are fives.’’
“এতিয়া আমি সঁচাকৈয়ে পানী ল’ম, মহিলা।” ৰাতিৰ আহাৰ প্ৰস্তুত কৰি থকা মহিলাগৰাকীয়ে উত্তৰ দিলে, “হয়, ভগৱানে ইচ্ছা কৰিলে”। ডাঙৰ ল’ৰাবোৰে পথাৰত কাম কৰি আছিল, সৰু ল’ৰাবোৰে ঘৰৰ ওচৰতে খেলি আছিল যেতিয়ালৈকে মহিলাগৰাকীয়ে সকলোকে “ৰাতিৰ আহাৰ খাবলৈ আহক” বুলি মাতি নিদিলে। আহাৰ খোৱাৰ সময়তে লেঞ্চোৱে ভৱিষ্যদ্বাণী কৰা মতে বৰষুণৰ ডাঙৰ ডাঙৰ টোপালবোৰ পৰিবলৈ ধৰিলে। উত্তৰ-পূবত ডাৱৰৰ বিশাল পাহাৰবোৰ ওচৰ চাপি অহা দেখা গৈছিল। বতাহ সতেজ আৰু মিঠা আছিল। মানুহজনে নিজৰ শৰীৰত বৰষুণ অনুভৱ কৰাৰ সুখ পোৱাৰ বাহিৰে আন কোনো কাৰণ নোহোৱাকৈ ওলাই গ’ল, আৰু উভতি আহোঁতে তেওঁ চিঞৰি উঠিল, ‘‘এইবোৰ আকাশৰ পৰা সৰি পৰা বৰষুণৰ টোপাল নহয়, নতুন মুদ্ৰাহে। ডাঙৰ টোপালবোৰ দহ চেণ্টৰ টুকুৰা আৰু সৰুবোৰ পাঁচটা।’’
With a satisfied expression he regarded the field of ripe corn with its flowers, draped in a curtain of rain. But suddenly a strong wind began to blow and along with the rain very large hailstones began to fall. These truly did resemble new silver coins. The boys, exposing themselves to the rain, ran out to collect the frozen pearls.
সন্তুষ্ট মুখৰ ভাব এটাৰে সি বৰষুণৰ পৰ্দাৰে আবৃত ফুলৰ সৈতে পকা কুঁহিয়াৰৰ পথাৰখনলৈ চালে। কিন্তু হঠাৎ প্ৰচণ্ড বতাহ বলিবলৈ ধৰিলে আৰু বৰষুণৰ লগতে অতি বৃহৎ শিলাবৃষ্টিও পৰিবলৈ ধৰিলে। এইবোৰ সঁচাকৈয়ে নতুন ৰূপৰ মুদ্ৰাৰ সৈতে মিল আছিল। বৰষুণৰ সন্মুখীন হৈ ল’ৰাকেইটাই নিথৰ মুকুতাবোৰ সংগ্ৰহ কৰিবলৈ দৌৰি ওলাই আহিল।
‘‘It’s really getting bad now,’’ exclaimed the man. “I hope it passes quickly.” It did not pass quickly. For an hour the hail rained on the house, the garden, the hillside, the cornfield, on the whole valley. The field was white, as if covered with salt.
‘‘এতিয়া সঁচাকৈয়ে বেয়া হৈ আহিছে,’’ মানুহজনে উচ্চাৰণ কৰিলে। “আশাকৰোঁ সোনকালে পাৰ হৈ যাব।” সোনকালে পাৰ নহ’ল। এঘণ্টা ধৰি শিলাবৃষ্টিৰ বৰষুণে ঘৰ, বাৰী, পাহাৰৰ ঢাল, কুঁহিয়াৰৰ পথাৰ, গোটেই উপত্যকাত বৰষুণ দিলে। পথাৰখন বগা, যেন নিমখেৰে ঢাকি থোৱা আছিল।
Not a leaf remained on the trees. The corn was totally destroyed. The flowers were gone from the plants. Lencho’s soul was filled with sadness. When the storm had passed, he stood in the middle of the field and said to his sons, “A plague of locusts would have left more than this. The hail has left nothing. This year we will have no corn.’’
গছবোৰৰ ওপৰত এপাতো পাত নাথাকিল। কুঁহিয়াৰ সম্পূৰ্ণৰূপে ধ্বংস হৈ গ’ল। গছ-গছনিৰ পৰা ফুলবোৰ নোহোৱা হৈ গ’ল। লেঞ্চোৰ আত্মাটো দুখেৰে ভৰি পৰিল। যেতিয়া ধুমুহা পাৰ হৈ গ’ল, তেতিয়া তেওঁ পথাৰখনৰ মাজত থিয় হৈ পুত্ৰসকলক ক’লে, “ফৰিঙাৰ মহামাৰীয়ে ইয়াতকৈ বেছি এৰি গ’লহেঁতেন। শিলাবৃষ্টিয়ে একো নেৰাখিলে। এইবাৰ আমাৰ কুঁহিয়াৰ নাথাকিব।”
That night was a sorrowful one. “All our work, for nothing.” ‘‘There’s no one who can help us.” “We’ll all go hungry this year.”
সেই নিশাটো আছিল দুখজনক। “আমাৰ সকলো কাম, একোৱেই নহয়।” ‘‘আমাক সহায় কৰিব পৰা কোনো নাই।” “এই বছৰ আমি সকলোৱে ভোকত থাকিম।”
But in the hearts of all who lived in that solitary house in the middle of the valley, there was a single hope: help from God.
কিন্তু উপত্যকাৰ মাজৰ সেই নিৰ্জন ঘৰটোত বাস কৰা সকলোৰে হৃদয়ত এটাই আশা আছিল: ঈশ্বৰৰ পৰা সহায়।
“Don’t be so upset, even though this seems like a total loss. Remember, no one dies of hunger.”
“ইমান বিচলিত নহ’ব, যদিও এইটো সম্পূৰ্ণ ক্ষতি যেন লাগে। মনত ৰাখিব, কোনোৱেই ভোকত মৰি নাযায়।”
“That’s what they say: no one dies of hunger.”
All through the night, Lencho thought only of his one hope: the help of God, whose eyes, as he had been instructed, see everything, even what is deep in one’s conscience. Lencho was an ox of a man, working like an animal in the fields, but still he knew how to write. The following Sunday, at daybreak, he began to write a letter which he himself would carry to town and place in the mail. It was nothing less than a letter to God.
“সেইটোৱেই কয়: কোনোৱেই ভোকত মৰি নাযায়।”
গোটেই ৰাতিটো লেঞ্চোৱে কেৱল নিজৰ এটা আশাৰ কথা ভাবিলে: ঈশ্বৰৰ সহায়, যাৰ চকুৱে তেওঁক নিৰ্দেশ দিয়াৰ দৰে সকলো দেখে, আনকি মানুহৰ বিবেকৰ গভীৰতাও। লেঞ্চো আছিল মানুহৰ ম’হ, পথাৰত জন্তুৰ দৰে কাম কৰিছিল, কিন্তু তথাপিও তেওঁ লিখিব জানিছিল। পিছদিনা দেওবাৰে দিনৰ ভাগত তেওঁ এখন চিঠি লিখিবলৈ ধৰিলে যিখন তেওঁ নিজেই চহৰলৈ লৈ যাব আৰু ডাকত থৈ দিব। ভগৱানলৈ লিখা এখন চিঠিতকৈও কম নাছিল।
“God,” he wrote, “if you don’t help me, my family and I will go hungry this year. I need a hundred pesos in order to sow my field again and to live until the crop comes, because the hailstorm… .”
He wrote ‘To God’ on the envelope, put the letter inside and, still troubled, went to town. At the post office, he placed a stamp on the letter and dropped it into the mailbox.
“ভগৱান,” তেওঁ লিখিছে, “আপুনি যদি মোক সহায় নকৰে, তেন্তে এই বছৰ মোৰ পৰিয়াল আৰু মই ভোকত থাকিম।মোৰ পথাৰখন আকৌ সিঁচিবলৈ আৰু শস্য অহালৈকে জীয়াই থাকিবলৈ মোক এশ পেছ’ৰ প্ৰয়োজন, কাৰণ শিলাবৃষ্টিৰ ধুমুহা… .”
খামটোত ‘ভগৱানলৈ’ লিখি চিঠিখন ভিতৰলৈ থৈ তেতিয়াও অশান্তি হৈ চহৰলৈ গ’ল। ডাকঘৰত চিঠিখনত ডাকটিকট লগাই মেইল বক্সত পেলাই দিলে।
One of the employees, who was a postman and also helped at the post office, went to his boss laughing heartily and showed him the letter to God. Never in his career as a postman had he known that address. The postmaster — a fat, amiable fellow — also broke out laughing, but almost immediately he turned serious and, tapping the letter on his desk, commented, “What faith! I wish I had the faith of the man who wrote this letter. Starting up a correspondence with God!”
ডাকঘৰৰ কাম কৰা আৰু ডাকঘৰতো সহায় কৰা এজন কৰ্মচাৰীয়ে আন্তৰিকতাৰে হাঁহি হাঁহি বছৰ ওচৰলৈ গৈ ভগৱানক চিঠিখন দেখুৱাই দিলে। ডাকঘৰৰ কেৰিয়াৰত তেওঁ সেই ঠিকনাটো কেতিয়াও জনা নাছিল। ডাকঘৰৰ মাষ্টৰজন — এজন মোটা, মৰমলগা মানুহজনো — হাঁহি হাঁহি বিৰিঙি উঠিল, কিন্তু প্ৰায় লগে লগে তেওঁ গুৰুতৰ হৈ পৰিল আৰু ডেস্কত থকা চিঠিখন টিপি মন্তব্য কৰিলে, “কি বিশ্বাস! এই চিঠিখন লিখা মানুহজনৰ বিশ্বাস মোৰ হ’লে ভাল আছিল। ঈশ্বৰৰ সৈতে চিঠিপত্ৰ আৰম্ভ কৰা!”
So, in order not to shake the writer’s faith in God, the postmaster came up with an idea: answer the letter. But when he opened it, it was evident that to answer it he needed something more than goodwill, ink and paper. But he stuck to his resolution: he asked for money from his employees, he himself gave part of his salary, and several friends of his were obliged to give something ‘for an act of charity’.
গতিকে, লেখকৰ ঈশ্বৰৰ প্ৰতি থকা বিশ্বাসক জোকাৰি নিদিয়াৰ বাবে ডাকঘৰৰ মাষ্টাৰজনে এটা ধাৰণা লৈছিল: চিঠিখনৰ উত্তৰ দিয়ক। কিন্তু যেতিয়া তেওঁ খুলিলে, তেতিয়া স্পষ্ট হৈ পৰিল যে ইয়াৰ উত্তৰ দিবলৈ তেওঁক সদিচ্ছা, চিয়াঁহী আৰু কাগজতকৈও বেছি কিবা এটাৰ প্ৰয়োজন। কিন্তু তেওঁ নিজৰ সংকল্পত আবদ্ধ হৈ থাকিল: তেওঁ নিজৰ কৰ্মচাৰীসকলৰ পৰা ধন বিচাৰিছিল, তেওঁ নিজেই নিজৰ দৰমহাৰ এটা অংশ দিছিল, আৰু তেওঁৰ কেইবাজনো বন্ধুৱে ‘দানৰ কামৰ বাবে’ কিবা এটা দিবলৈ বাধ্য হৈছিল।
It was impossible for him to gather together the hundred pesos, so he was able to send the farmer only a little more than half. He put the money in an envelope addressed to Lencho and with it a letter containing only a single word as a signature: God.
এশ পেছ’ গোটাব পৰাটো তেওঁৰ বাবে অসম্ভৱ আছিল, সেয়েহে তেওঁ কৃষকজনক আধাতকৈ অলপ বেছিকৈহে পঠিয়াব পাৰিছিল। তেওঁ টকাখিনি লেঞ্চোক উদ্দেশ্যি লিখা খাম এটাত ভৰাই দিলে আৰু তাৰ লগত স্বাক্ষৰ হিচাপে মাত্ৰ এটা শব্দহে লিখা চিঠি এখন ভৰাই দিলে: ঈশ্বৰ।
The following Sunday Lencho came a bit earlier than usual to ask if there was a letter for him.
It was the postman himself who handed the letter to him while the postmaster, experiencing the contentment of a man who has performed a good deed, looked on from his office.
পিছৰ দেওবাৰে লেঞ্চোৱে সাধাৰণতকৈ অলপ আগতে আহি সুধিলে যে তেওঁৰ বাবে চিঠি আছে নেকি?
ডাকঘৰৰ মানুহজনে নিজেই চিঠিখন তেওঁৰ হাতত তুলি দিছিল আৰু ডাকঘৰৰ মালিকে ভাল কাম কৰা মানুহৰ সন্তুষ্টি অনুভৱ কৰি নিজৰ অফিচৰ পৰা চাই আছিল।
Lencho showed not the slightest surprise on seeing the money; such was his confidence — but he became angry when he counted the money. God could not have made a mistake, nor could he have denied Lencho what he had requested.
লেঞ্চোৱে টকাখিনি দেখি অলপো আচৰিত হোৱা নাছিল; এনেকুৱাই আছিল তেওঁৰ আত্মবিশ্বাস — কিন্তু টকা গণিলে তেওঁৰ খং উঠিল। ভগৱানে ভুল কৰিব নোৱাৰিলেহেঁতেন, লেনচোৱে বিচৰাখিনিও অস্বীকাৰ কৰিব নোৱাৰিলেহেঁতেন।
Immediately, Lencho went up to the window to ask for paper and ink. On the public writing-table, he started to write, with much wrinkling of his brow, caused by the effort he had to make to express his ideas. When he finished, he went to the window to buy a stamp which he licked and then affixed to the envelope with a blow of his fist. The moment the letter fell into the mailbox the postmaster went to open it. It said:
লগে লগে লেঞ্চোৱে কাগজ আৰু চিয়াঁহী বিচাৰি খিৰিকীখনৰ ওচৰলৈ উঠি গ’ল। ৰাজহুৱা লিখা-মেজত তেওঁ লিখিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, ভ্ৰূৰ বহুত বলিৰেখাৰে, যিটো তেওঁৰ ধাৰণা প্ৰকাশ কৰিবলৈ কৰিবলগীয়া প্ৰচেষ্টাৰ ফলত। শেষ হ’লেই খিৰিকীখনৰ ওচৰলৈ গৈ ডাকটিকট এটা কিনিলে যিটো চেলেকি চেলেকি তাৰ পিছত মুঠিৰ আঘাতেৰে খামটোত লগাই দিলে। চিঠিখন মেইলবক্সত পৰাৰ লগে লগে ডাকঘৰৰ মাষ্টৰে খুলিবলৈ গ’ল। ইয়াত লিখা আছিল:
“God: Of the money that I asked for, only seventy pesos reached me. Send me the rest, since I need it very much. But don’t send it to me through the mail because the post office employees are a bunch of crooks.
Lencho.”
“ভগৱান: মই বিচৰা ধনৰ ভিতৰত মাত্ৰ সত্তৰ পেছ’হে মোৰ ওচৰ পালেগৈ। বাকীখিনি মোলৈ পঠাওক, যিহেতু মোক বহুত লাগে।কিন্তু মেইলৰ জৰিয়তে মোলৈ পঠিয়াব নালাগে কাৰণ ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীসকল এজাক ঠগ।
লেঞ্চো।”
Summary of “A Letter to God”
Lencho was a poor farmer. He lived in a small house on a hill, in the middle of a valley. He worked hard in his fields and was waiting for rain so his crops could grow well. One day, it finally started raining, and Lencho was very happy. He said the raindrops were like coins from God.
But very soon, the rain changed to hailstorm. Big ice stones fell from the sky and destroyed all his crops. Everything was ruined. Lencho and his family were very sad. They knew they would have no food or money that year.
Still, Lencho had strong faith in God. He believed God would help him. So, he decided to write a letter to God. In the letter, he asked for 100 pesos to buy seeds and support his family till the next crop.
He went to the post office and dropped the letter in the mailbox. A postman saw the letter and laughed, but the postmaster, who was a kind man, was surprised by Lencho’s faith. He wanted to help. So, he collected money from his employees and friends. They could only collect 70 pesos, not 100. The postmaster put the money in an envelope and signed it “God”.
Next Sunday, Lencho came to the post office and received the letter. He was not surprised because he truly believed that God would reply. But when he counted the money, he became angry. He thought God had sent the full money, but the post office employees had stolen the rest.
So, Lencho wrote another letter to God. In it, he said:
“God, only 70 pesos reached me. Please send the rest. But don’t send it by post because the post office workers are a bunch of crooks.”
“ঈশ্বৰলৈ এখন চিঠি”ৰ সাৰাংশ (সৰল ভাৰতীয় ইংৰাজীত)
লেঞ্চো আছিল এজন দুখীয়া কৃষক। পাহাৰৰ ওপৰত, উপত্যকাৰ মাজত থকা সৰু ঘৰ এটাত তেওঁ বাস কৰিছিল। খেতি পথাৰত কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰি বৰষুণৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছিল যাতে তেওঁৰ শস্য ভালকৈ গজিব পাৰে। এদিন অৱশেষত বৰষুণ দিবলৈ ধৰিলে আৰু লেঞ্চো বৰ সুখী হ’ল। তেওঁ কয় যে বৰষুণৰ টোপালবোৰ ঈশ্বৰৰ পৰা অহা মুদ্ৰাৰ দৰে।
কিন্তু অতি সোনকালে বৰষুণ শিলাবৃষ্টিলৈ সলনি হ’ল। আকাশৰ পৰা বৰফৰ ডাঙৰ ডাঙৰ শিল বাগৰি তেওঁৰ সকলো শস্য নষ্ট কৰি পেলালে। সকলো নষ্ট হৈ গ’ল। লেঞ্চো আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালটো বৰ দুখ পাইছিল। তেওঁলোকে জানিছিল যে সেই বছৰ তেওঁলোকৰ হাতত খাদ্য বা ধন নাথাকিব।
তথাপিও লেঞ্চোৰ ঈশ্বৰৰ ওপৰত দৃঢ় বিশ্বাস আছিল। তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে ঈশ্বৰে তেওঁক সহায় কৰিব। গতিকে, তেওঁ ভগৱানলৈ এখন চিঠি লিখাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। চিঠিখনত তেওঁ বীজ কিনি পৰৱৰ্তী শস্যলৈকে পৰিয়াল পোহপাল দিবলৈ ১০০ পেছ’ বিচাৰিছিল।
ডাকঘৰলৈ গৈ চিঠিখন মেইল বক্সত পেলাই দিলে। এজন ডাকঘৰৰ মানুহজনে চিঠিখন দেখি হাঁহিলে যদিও লেঞ্চোৰ বিশ্বাসত আচৰিত হ’ল এজন দয়ালু মানুহ ডাকঘৰৰ মালিকজন। তেওঁ সহায় কৰিব বিচাৰিছিল। গতিকে, তেওঁ নিজৰ কৰ্মচাৰী আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ পৰা ধন সংগ্ৰহ কৰিছিল। তেওঁলোকে ১০০ নহয়, মাত্ৰ ৭০ পেছ’হে সংগ্ৰহ কৰিব পাৰিছিল।ডাকঘৰৰ মালিকে টকাখিনি খাম এটাত ভৰাই “ঈশ্বৰ” বুলি চহী কৰিলে।
পিছৰ দেওবাৰে লেঞ্চো ডাকঘৰলৈ আহি চিঠিখন পালে। তেওঁ আচৰিত হোৱা নাছিল কাৰণ তেওঁ সঁচাকৈয়ে বিশ্বাস কৰিছিল যে ঈশ্বৰে উত্তৰ দিব। কিন্তু টকা গণিলে তাৰ খং উঠিল। ভগৱানে সম্পূৰ্ণ টকা পঠিয়াইছে বুলি ভাবিছিল, কিন্তু বাকীখিনি ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীয়ে চুৰি কৰি লৈ গৈছিল।
গতিকে, লেঞ্চোৱে ঈশ্বৰলৈ আন এখন চিঠি লিখিলে। তাত তেওঁ কৈছে:
“ভগৱান, মোৰ ওচৰলৈ মাত্ৰ ৭০ পেচোহে আহিল। বাকীখিনি পঠাওক। কিন্তু ডাকযোগে পঠিয়াব নালাগে কাৰণ ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীসকল এজাক ঠগবাজ।”
Oral Comprehension Check
Q1. What did Lencho hope for?
Answer: Lencho hoped for rain. His crops needed water to grow well.
প্ৰশ্ন ১. লেঞ্চোৱে কি আশা কৰিছিল?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৱে বৰষুণৰ আশা কৰিছিল। তেওঁৰ শস্যবোৰ ভালদৰে গজিবলৈ পানীৰ প্ৰয়োজন হৈছিল।
Q2. Why did Lencho say the raindrops were like ‘new coins’?
Answer: Lencho was happy to see rain. He thought rain would bring a good harvest, and a good harvest means money. So, he said the raindrops were like new coins.
প্ৰশ্ন ২। লেঞ্চোৱে কিয় ক’লে যে বৰষুণৰ টোপালবোৰ ‘নতুন মুদ্ৰা’ৰ দৰে?
উত্তৰঃ লেঞ্চো বৰষুণ দেখি ভাল লাগিল। তেওঁ ভাবিছিল বৰষুণে ভাল ফচল আনিব, আৰু ভাল ফচল মানে টকা। গতিকে, বৰষুণৰ টোপালবোৰ নতুন মুদ্ৰাৰ দৰে বুলি ক’লে।
Q3. How did the rain change? What happened to Lencho’s fields?
Answer: The rain changed into a hailstorm. Large ice stones fell for a long time and destroyed all the crops in Lencho’s field.
প্ৰশ্ন ৩। বৰষুণৰ পৰিৱৰ্তন কেনেকৈ হ’ল? লেঞ্চোৰ পথাৰবোৰৰ কি হ’ল?
উত্তৰঃ বৰষুণটো শিলাবৃষ্টিৰ ধুমুহালৈ সলনি হ’ল। বহু সময় ধৰি বৰফৰ ডাঙৰ ডাঙৰ শিল পৰি লেঞ্চোৰ পথাৰত থকা সকলো শস্য ধ্বংস কৰি পেলালে।
Q4. What were Lencho’s feelings when the hail stopped?
Answer: Lencho was very sad. He saw that everything was ruined. He thought his family would go hungry.
প্ৰশ্ন ৪। শিলাবৃষ্টি বন্ধ হ’লে লেঞ্চোৰ কি অনুভৱ হৈছিল?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৰ বৰ দুখ লাগিল। তেওঁ দেখিলে যে সকলো নষ্ট হৈ গৈছে। সি ভাবিছিল তাৰ পৰিয়ালটো ভোকত থাকিব।
Q5. Who or what did Lencho have faith in? What did he do?
Answer: Lencho had strong faith in God. He believed God would help him. So, he wrote a letter to God asking for 100 pesos.
প্ৰশ্ন ৫। লেঞ্চোৰ কাক বা কিহৰ ওপৰত বিশ্বাস আছিল? কি কৰিলে তেওঁ?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৰ ঈশ্বৰৰ ওপৰত দৃঢ় বিশ্বাস আছিল। তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে ঈশ্বৰে তেওঁক সহায় কৰিব। গতিকে, তেওঁ ঈশ্বৰলৈ এখন চিঠি লিখি ১০০ পেছ’ বিচাৰিলে।
Q6. Who read the letter?
Answer: A postman read the letter first. Then he showed it to the postmaster, who also read it.
প্ৰশ্ন ৬। চিঠিখন কোনে পঢ়িলে?
উত্তৰঃ ডাকঘৰৰ মানুহ এজনে প্ৰথমে চিঠিখন পঢ়িলে। তাৰ পাছত ডাক মাষ্টৰক দেখুৱাই দিলে, তেওঁও পঢ়িলে।
Q7. What did the postmaster do then?
Answer: The postmaster was surprised by Lencho’s faith. He wanted to help, so he collected money from his workers and friends. He sent Lencho 70 pesos and signed the letter as “God”.
প্ৰশ্ন ৭। তেতিয়া ডাকঘৰৰ মালিকে কি কৰিলে?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৰ বিশ্বাসত ডাকঘৰৰ মাষ্টৰজন আচৰিত হৈ পৰিল। তেওঁ সহায় কৰিব বিচাৰিছিল, সেয়েহে তেওঁ নিজৰ শ্ৰমিক আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ পৰা ধন সংগ্ৰহ কৰিছিল। তেওঁ লেঞ্চোক ৭০ পেচো পঠিয়াইছিল আৰু চিঠিখনত “ঈশ্বৰ” বুলি স্বাক্ষৰ কৰিছিল।
Q8. Was Lencho surprised to find a letter for him with money in it?
Answer: No, Lencho was not surprised. He truly believed that God would send him help.
প্ৰশ্ন ৮। লেঞ্চোৱে তেওঁৰ বাবে টকা থকা চিঠি এখন পাই আচৰিত হৈছিল নেকি?
উত্তৰঃ নাই, লেঞ্চো আচৰিত হোৱা নাছিল। তেওঁ সঁচাকৈয়ে বিশ্বাস কৰিছিল যে ঈশ্বৰে তেওঁক সহায় পঠাব।
Q9. What made him angry?
Answer: Lencho became angry because he got only 70 pesos. He had asked for 100. He thought the post office people had stolen the rest of the money.
প্ৰশ্ন ৯। কিহৰ বাবে তেওঁৰ খং উঠিছিল?
উত্তৰঃ মাত্ৰ ৭০ পেচো পোৱাৰ বাবে লেঞ্চো খং উঠিল। তেওঁ ১০০ টা বিচাৰিছিল।তেওঁ ভাবিছিল ডাকঘৰৰ মানুহে বাকী টকা চুৰি কৰি লৈ গৈছে।
Thinking About the Text
Q10. Who does Lencho have complete faith in? Which sentences in the story show this?
Answer: Lencho had full faith in God.
Some sentences from the story are:
– “In the hearts of all who lived in that solitary house… there was a single hope: help from God.”
– “God: if you don’t help me, my family and I will go hungry this year.”
– “It was during the meal that, just as Lencho had predicted…”
প্ৰশ্ন ১০। লেঞ্চোৰ কাৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস? কাহিনীটোৰ কোনবোৰ বাক্যই এই কথা দেখুৱাইছে?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৰ ঈশ্বৰৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস আছিল।
কাহিনীটোৰ পৰা কিছুমান বাক্য হ’ল-
– “সেই অকলশৰীয়া ঘৰখনত বাস কৰা সকলোৰে হৃদয়ত… এটাই আশা আছিল: ঈশ্বৰৰ পৰা সহায়।”
– “ভগৱান: তুমি মোক সহায় নকৰিলে এই বছৰ মোৰ পৰিয়াল আৰু মই ভোকত থাকিম।”
– “খাদ্যৰ সময়তহে, লেঞ্চোৱে ভৱিষ্যদ্বাণী কৰা ধৰণে…”
Q11. Why does the postmaster send money to Lencho? Why does he sign the letter ‘God’?
Answer: The postmaster sends the money to help Lencho because he was touched by Lencho’s strong faith. He did not want to break that faith. He signed the letter as ‘God’ to make Lencho believe that it really came from God.
প্ৰশ্ন ১১। ডাকঘৰৰ মালিকে লেঞ্চোলৈ কিয় পইচা পঠায়? তেওঁ কিয় ‘ঈশ্বৰ’ আখৰখনত চহী কৰে?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৰ দৃঢ় বিশ্বাসে তেওঁক চুই যোৱা বাবে ডাকঘৰৰ মাষ্টৰে লেঞ্চোক সহায় কৰিবলৈ টকা পঠিয়াই দিয়ে। তেওঁ সেই বিশ্বাস ভংগ কৰিব বিচৰা নাছিল। তেওঁ চিঠিখনত ‘ঈশ্বৰ’ বুলি স্বাক্ষৰ কৰিছিল যাতে লেঞ্চোক বিশ্বাস কৰাব পাৰে যে সেইখন সঁচাকৈয়ে ঈশ্বৰৰ পৰা আহিছে।
Q12. Did Lencho try to find out who had sent the money to him? Why or why not?
Answer: No, Lencho didn’t try to find out. He was sure that God had sent it. His faith was so strong that he didn’t think any person could help him.
প্ৰশ্ন ১২। লেঞ্চোৱে জানিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল নেকি যে তেওঁৰ ওচৰলৈ টকা কোনে পঠিয়াইছে? কিয় বা কিয় নহয়?
উত্তৰঃ নাই, লেঞ্চোৱে জানিবলৈ চেষ্টা কৰা নাছিল। তেওঁ নিশ্চিত আছিল যে ঈশ্বৰে পঠিয়াইছে। তেওঁৰ বিশ্বাস ইমানেই দৃঢ় আছিল যে তেওঁ ভবা নাছিল যে কোনো ব্যক্তিয়ে তেওঁক সহায় কৰিব পাৰিব।
Q13. Who does Lencho think has taken the rest of the money? What is the irony here?
Answer: Lencho thought the post office employees had stolen the 30 pesos.
The irony is that the same people he blames are the ones who helped him by collecting the money.
প্ৰশ্ন ১৩। বাকী টকা কোনে লৈছে বুলি লেঞ্চোৱে ভাবে? ইয়াত কি বিদ্ৰুপ?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৱে ভাবিছিল যে ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীয়ে ৩০ পেছ’ চুৰি কৰি লৈ গৈছে।
বিড়ম্বনাৰ কথাটো হ’ল যে তেওঁ দোষাৰোপ কৰা মানুহখিনিয়েই তেওঁক টকা সংগ্ৰহ কৰি সহায় কৰিছিল।
Q14. Are there people like Lencho in real life? What kind of person is he?
Answer: Yes, some people still have such strong faith. Lencho is a simple, honest, and hardworking man. But he is also very innocent and does not understand that people can help out of kindness.
প্ৰশ্ন ১৪। বাস্তৱ জীৱনত লেঞ্চোৰ দৰে মানুহ আছেনে? কেনেকুৱা মানুহ তেওঁ?
উত্তৰঃ হয়, কিছুমান মানুহৰ এতিয়াও ইমান দৃঢ় বিশ্বাস আছে। লেঞ্চো এজন সহজ-সৰল, সৎ আৰু কঠোৰ পৰিশ্ৰমী মানুহ। কিন্তু তেওঁও অতি নিৰ্দোষী আৰু বুজি নাপায় যে মানুহে দয়াৰ বাবে সহায় কৰিব পাৰে।
Q15. There are two types of conflict in the story: between man and nature, and between man and man. How are they shown?
Answer: The conflict between man and nature is shown when the hailstorm destroys Lencho’s crops.
The conflict between man and man is shown when Lencho wrongly blames the post office people, who had actually helped him.
প্ৰশ্ন ১৫। মানুহ আৰু প্ৰকৃতিৰ মাজত, মানুহ আৰু মানুহৰ মাজত দুই প্ৰকাৰৰ সংঘাত। সেইবোৰ কেনেকৈ দেখুওৱা হৈছে?
উত্তৰঃ মানুহ আৰু প্ৰকৃতিৰ মাজৰ সংঘাতটো তেতিয়াই দেখা যায় যেতিয়া শিলাবৃষ্টিৰ ধুমুহাই লেঞ্চোৰ শস্য ধ্বংস কৰে।
মানুহ আৰু মানুহৰ মাজৰ সংঘাতটো তেতিয়া দেখা যায় যেতিয়া লেঞ্চোৱে ডাকঘৰৰ মানুহবোৰক ভুলকৈ দোষাৰোপ কৰে, যিসকলে প্ৰকৃততে তেওঁক সহায় কৰিছিল।
MCQs from “A Letter to God”
- Where was Lencho’s house situated?
A. On a mountain top B. In a city C. On the crest of a low hill D. By the sea
Answer: C. On the crest of a low hill - What could one see from Lencho’s house?
A. The whole town B. The ocean C. The river and the field of ripe corn D. A dense forest
Answer: C. The river and the field of ripe corn - What did the flowers in the field always promise?
A. Good weather B. A good harvest C. Heavy rain D. Festival time
Answer: B. A good harvest - What was the only thing the earth needed, according to Lencho?
A. Sunshine B. A downpour or at least a shower C. Fertilizer D. Harvesters
Answer: B. A downpour or at least a shower - What was Lencho doing throughout the morning?
A. Sleeping B. Ploughing the land C. Watching the sky towards the north-east D. Writing a letter
Answer: C. Watching the sky towards the north-east - Who said, “Yes, God willing”?
A. Lencho B. The postmaster C. The woman preparing supper D. A neighbour
Answer: C. The woman preparing supper - What did Lencho call the raindrops?
A. Pearls B. Tears of God C. New coins D. Seeds
Answer: C. New coins - What did the big raindrops represent to Lencho?
A. Five-cent pieces B. Ten-cent pieces C. Gold D. Rainbows
Answer: B. Ten-cent pieces - What happened after the initial rainfall?
A. Sun came out B. Rainbow appeared C. Hailstorm began D. Wind stopped
Answer: C. Hailstorm began - What did the hailstones resemble?
A. Diamonds B. Coins C. Silver coins D. Snowballs
Answer: C. Silver coins - How long did the hailstorm last?
A. Few minutes B. An hour C. Half a day D. Overnight
Answer: B. An hour - What happened to the crops after the storm?
A. They ripened faster B. They were safe C. They were totally destroyed D. They were eaten by locusts
Answer: C. They were totally destroyed - What comparison did Lencho make after seeing the destroyed field?
A. It looked like fire B. It looked like a flood C. It looked like salt D. It looked like snow
Answer: C. It looked like salt - What did Lencho say would have left more than the hailstorm?
A. A plague of rats B. A flood C. A plague of locusts D. A storm
Answer: C. A plague of locusts - What did Lencho and his family feel that night?
A. Excited B. Angry C. Sorrowful D. Relaxed
Answer: C. Sorrowful - What was Lencho’s only hope after the storm?
A. The mayor B. God C. A neighbour D. Rain
Answer: B. God - What did Lencho believe about God?
A. He punishes B. He’s too busy C. He sees everything, even what is deep in one’s conscience D. He is cruel
Answer: C. He sees everything, even what is deep in one’s conscience - What kind of man was Lencho described as?
A. A greedy man B. An ox of a man C. A lazy farmer D. A rich merchant
Answer: B. An ox of a man - On which day did Lencho write the letter to God?
A. Monday B. Sunday C. Friday D. Wednesday
Answer: B. Sunday - What did Lencho ask God for in the letter?
A. A job B. Food C. A new house D. 100 pesos
Answer: D. 100 pesos - Why did Lencho ask for 100 pesos?
A. To buy clothes B. To feed his cattle C. To sow his field again and live until the crop comes D. To travel to town
Answer: C. To sow his field again and live until the crop comes - Where did Lencho go to post the letter?
A. To his neighbour B. To a church C. To the town post office D. To the mayor
Answer: C. To the town post office - Who first saw the letter addressed to God?
A. The postmaster B. A farmer C. A priest D. A post office employee
Answer: D. A post office employee - How did the postman react after seeing the letter?
A. He got scared B. He cried C. He laughed heartily D. He ignored it
Answer: C. He laughed heartily - What did the postmaster think after reading the letter?
A. Lencho was mad B. What faith! C. The man was funny D. He should be arrested
Answer: B. What faith! - What did the postmaster decide to do?
A. Throw the letter B. Write to the mayor C. Answer the letter as God D. Send the letter back
Answer: C. Answer the letter as God - What did the postmaster feel was needed to reply to Lencho’s letter?
A. Ink and paper B. Goodwill only C. More than goodwill, ink, and paper D. God’s help
Answer: C. More than goodwill, ink, and paper - How did the postmaster raise money?
A. Robbed a bank B. Used public fund C. Asked employees and friends for donations D. Sold crops
Answer: C. Asked employees and friends for donations - How much money did the postmaster manage to collect?
A. 100 pesos B. 70 pesos C. 50 pesos D. 90 pesos
Answer: B. 70 pesos - What did the postmaster sign the letter as?
A. The Postmaster B. An Angel C. God D. Your Friend
Answer: C. God - How did Lencho feel after the storm passed?
A. Relieved B. Hopeful C. Sad and hopeless D. Angry at God
Answer: C. Sad and hopeless - What did Lencho say after seeing the destroyed field?
A. “God has tested me” B. “The rain was beautiful” C. “The hail has left nothing” D. “I will sow again tomorrow”
Answer: C. “The hail has left nothing” - What emotion filled Lencho’s soul after the storm?
A. Joy B. Confidence C. Sadness D. Anger
Answer: C. Sadness - What did the family fear after the hailstorm?
A. Loss of home B. Hunger C. Bandits D. Floods
Answer: B. Hunger - What belief did Lencho repeat to comfort his family?
A. “We’ll get help from the mayor” B. “The government will help us” C. “No one dies of hunger” D. “The sun will shine again”
Answer: C. “No one dies of hunger” - How was Lencho described physically?
A. Frail and old B. Short and plump C. An ox of a man D. Tall and thin
Answer: C. An ox of a man - What did Lencho believe about God’s eyes?
A. They are always closed B. They cry during storms C. They see everything, even what’s deep in one’s conscience D. They ignore the poor
Answer: C. They see everything, even what’s deep in one’s conscience - What did Lencho do at daybreak the following Sunday?
A. Went to the field B. Began to write a letter to God C. Went to church D. Went to sleep
Answer: B. Began to write a letter to God - What did Lencho write on the envelope?
A. To the Mayor B. To God C. To Heaven D. To the Bank
Answer: B. To God - What was the postmaster’s first reaction to Lencho’s letter?
A. Sadness B. Anger C. Laughter D. Fear
Answer: C. Laughter - What emotion replaced the postmaster’s laughter?
A. Pity B. Respect C. Curiosity D. Jealousy
Answer: B. Respect - What was the postmaster’s goal in replying to the letter?
A. To prank Lencho B. To destroy the letter C. To not shake Lencho’s faith in God D. To make money
Answer: C. To not shake Lencho’s faith in God - What word was used to sign the letter with money?
A. Anonymous B. God C. Postmaster D. Your friend
Answer: B. God - How much money did Lencho receive?
A. 100 pesos B. 80 pesos C. 70 pesos D. 50 pesos
Answer: C. 70 pesos - What was Lencho’s reaction upon seeing the money?
A. Surprised B. Angry C. Not the slightest surprise D. Thankful
Answer: C. Not the slightest surprise - Why was Lencho angry after receiving the money?
A. It was too much B. He thought some of it was stolen C. He didn’t like coins D. The letter was torn
Answer: B. He thought some of it was stolen - Who did Lencho think had taken the rest of the money?
A. God B. Neighbours C. Post office employees D. His wife
Answer: C. Post office employees - What did Lencho call the post office workers?
A. Fools B. Helpers C. A bunch of crooks D. Honest people
Answer: C. A bunch of crooks - How did Lencho express his need in the second letter?
A. Politely requested B. Begged for more C. Asked not to send through mail D. Asked to double the money
Answer: C. Asked not to send through mail - What is the central irony in the story?
A. God sends the money through strangers B. Lencho blames the very people who helped him C. Rain destroyed crops D. Lencho can’t read
Answer: B. Lencho blames the very people who helped him
Questions with Narrative Answers
- Where was Lencho’s house situated?
Answer: Lencho’s house was situated on the crest of a low hill, from where he could see the river and his field of ripe corn.
১/ লেঞ্চোৰ ঘৰ ক’ত আছিল?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৰ ঘৰটো এটা নিম্ন পাহাৰৰ শিখৰত অৱস্থিত আছিল, য’ৰ পৰা তেওঁ নদীখন আৰু তেওঁৰ পকা কুঁহিয়াৰৰ পথাৰখন দেখা পাইছিল। - What did Lencho hope for?
Answer: Lencho hoped for rain, especially a downpour or at least a shower, so that his crops would grow well.
২/ লেঞ্চোৱে কি আশা কৰিছিল?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৱে আশা কৰিছিল যে বৰষুণ হ’ব, বিশেষকৈ বৰষুণ হ’ব বা অন্ততঃ বৰষুণ হ’ব, যাতে তেওঁৰ শস্যবোৰ ভালদৰে গজিব পাৰে। - Why did Lencho compare the raindrops to coins?
Answer: Lencho compared the raindrops to coins because he believed the rain would bring a good harvest, which meant money.
৩/ লেঞ্চোৱে বৰষুণৰ টোপালবোৰক মুদ্ৰাৰ লগত কিয় তুলনা কৰিছিল?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৱে বৰষুণৰ টোপালবোৰক মুদ্ৰাৰ লগত তুলনা কৰিছিল কাৰণ তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে বৰষুণে ভাল ফচল আনিব, যাৰ অৰ্থ আছিল টকা। - What happened to Lencho’s field after the hailstorm?
Answer: The hailstorm destroyed Lencho’s entire crop, leaving his field white and empty like it was covered with salt.
৪/ শিলাবৃষ্টিৰ পিছত লেঞ্চোৰ পথাৰখনৰ কি হ’ল?
উত্তৰঃ শিলাবৃষ্টিৰ ধুমুহাই লেঞ্চোৰ সমগ্ৰ শস্য ধ্বংস কৰি পেলালে, তেওঁৰ পথাৰখন নিমখেৰে ঢাকি ৰখাৰ দৰে বগা আৰু খালী হৈ পৰিল। - What was Lencho’s only hope after his crops were ruined?
Answer: Lencho’s only hope was help from God, as he believed that God sees everything and never lets the faithful suffer.
৫/ শস্য নষ্ট হোৱাৰ পিছত লেঞ্চোৰ একমাত্ৰ আশা কি আছিল?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৰ একমাত্ৰ আশা আছিল ঈশ্বৰৰ পৰা সহায়, কিয়নো তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে ঈশ্বৰে সকলো দেখে আৰু বিশ্বাসীসকলক কেতিয়াও দুখভোগ কৰিবলৈ নিদিয়ে। - Why did Lencho write a letter to God?
Answer: Lencho wrote a letter to God asking for 100 pesos to sow his field again and survive until the next harvest.
৬) লেঞ্চোৱে কিয় ঈশ্বৰলৈ চিঠি লিখিছিল?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৱে ঈশ্বৰলৈ চিঠি লিখি নিজৰ পথাৰখন পুনৰ সিঁচিবলৈ আৰু পৰৱৰ্তী শস্য চপোৱালৈকে জীয়াই থাকিবলৈ ১০০ পেছ’ বিচাৰিছিল। - How did the postmaster react after seeing the letter addressed to God?
Answer: At first, the postmaster laughed, but then he admired Lencho’s faith and decided to help him by collecting money.
৭) ঈশ্বৰক উদ্দেশ্যি লিখা চিঠিখন দেখি ডাকঘৰৰ মালিকে কেনে প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰিলে?
উত্তৰঃ প্ৰথমতে ডাকঘৰৰ মাষ্টৰে হাঁহিছিল যদিও তাৰ পিছত লেঞ্চোৰ বিশ্বাসক প্ৰশংসা কৰি টকা সংগ্ৰহ কৰি সহায় কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। - How much money did Lencho receive in the letter?
Answer: Lencho received 70 pesos in the letter, which the postmaster and other employees had collected for him.
৮) লেনচোৱে চিঠিখনত কিমান টকা পাইছিল?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৱে চিঠিখনত ৭০ পেছ’ পাইছিল, যিটো ডাকঘৰৰ মালিক আৰু অন্যান্য কৰ্মচাৰীয়ে তেওঁৰ বাবে সংগ্ৰহ কৰিছিল। - Why was Lencho angry after receiving the money?
Answer: Lencho was angry because he believed that someone in the post office had stolen 30 pesos from the money God sent him.
৯/ টকাখিনি পোৱাৰ পিছত লেনচোৱে কিয় খং কৰিছিল?
উত্তৰঃ লেঞ্চো খং কৰিছিল কাৰণ তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে ঈশ্বৰে তেওঁক পঠোৱা ধনৰ পৰা ডাকঘৰৰ কোনোবাই ৩০ পেছ’ চুৰি কৰিছে। - What is ironic about the ending of the story?
Answer: The irony is that Lencho thought the post office workers were crooks, but they were the very people who helped him.
১০) কাহিনীটোৰ শেষত কি বিদ্ৰুপৰ কথা?
উত্তৰঃ বিড়ম্বনাৰ কথাটো হ’ল লেঞ্চোৱে ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীসকলক কুটিল বুলি ভাবিছিল, কিন্তু তেওঁলোকক সহায় কৰা মানুহখিনিয়েই আছিল।
Long Answer Type Questions
- Describe Lencho’s house and the view from there.
Answer: Lencho’s house was the only one in the whole valley. It was on the top of a low hill. From there, one could see the river and a field of ripe corn. There were also flowers in the field. These flowers gave hope of a good harvest. Lencho loved his field and was always watching the sky for signs of rain. His house and field showed that he was a simple farmer, living close to nature and depending on it.
১/ লেঞ্চোৰ ঘৰ আৰু তাৰ পৰা দেখা দৃশ্যৰ বৰ্ণনা কৰা।
উত্তৰঃ গোটেই উপত্যকাটোত লেঞ্চোৰ ঘৰটোৱেই আছিল একমাত্ৰ। এটা নিম্ন পাহাৰৰ ওপৰত আছিল। তাৰ পৰা নদীখন আৰু পকা কুঁহিয়াৰৰ পথাৰ এখন দেখা পোৱা গৈছিল। পথাৰত ফুলো আছিল। এই ফুলবোৰে ভাল শস্যৰ আশা দিছিল। লেঞ্চোৱে নিজৰ পথাৰখন ভাল পাইছিল আৰু বৰষুণৰ লক্ষণৰ বাবে আকাশখন সদায় চাই আছিল। তেওঁৰ ঘৰ আৰু পথাৰখনে দেখুৱাইছিল যে তেওঁ এজন সাধাৰণ কৃষক, প্ৰকৃতিৰ ওচৰত বাস কৰা আৰু তাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। - What did Lencho hope for? Why?
Answer: Lencho hoped for rain. His crops were almost ready, but the earth needed water. He believed that if it rained, there would be a good harvest. This would give him food and money. So, he kept watching the sky. He was sure the rain would come from the north-east. He had full faith in God and in nature. Rain, for Lencho, was like a blessing. It was the only thing needed for his hard work to be successful.
২/ লেঞ্চোৱে কি আশা কৰিছিল? কিয়?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৱে বৰষুণৰ আশা কৰিছিল। তেওঁৰ শস্যবোৰ প্ৰায় সাজু হৈছিল যদিও পৃথিৱীখনক পানীৰ প্ৰয়োজন আছিল। তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে বৰষুণ হ’লে ভাল ফচল হ’ব। ইয়াৰ ফলত তেওঁৰ খাদ্য আৰু ধন আহিব। গতিকে, তেওঁ আকাশখন চাই থাকিল। উত্তৰ-পূবৰ পৰা বৰষুণ আহিব বুলি তেওঁ নিশ্চিত আছিল। ঈশ্বৰ আৰু প্ৰকৃতিৰ ওপৰত তেওঁৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস আছিল। বৰষুণ, লেঞ্চোৰ বাবে, আশীৰ্বাদৰ দৰে আছিল। তেওঁৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম সফল হ’বলৈ একমাত্ৰ প্ৰয়োজন আছিল। - How did the rain turn into a disaster for Lencho?
Answer: At first, Lencho was happy when big raindrops began to fall. He even called them coins from the sky. But soon, a strong wind came, and then hailstones started falling. The hail was very large and heavy. It continued for about an hour. After the storm, everything was destroyed. The corn was gone. The trees had no leaves. The field looked white like it was covered with salt. Lencho’s crops were ruined. He had nothing left to eat or sell.
৩/ লেঞ্চোৰ বাবে বৰষুণ কেনেকৈ দুৰ্যোগলৈ পৰিণত হ’ল?
উত্তৰঃ প্ৰথমতে লেঞ্চো সুখী হৈছিল যেতিয়া ডাঙৰ ডাঙৰ বৰষুণৰ টোপাল পৰিবলৈ ধৰিলে। আনকি আকাশৰ পৰাই সেইবোৰক মুদ্ৰা বুলিও কয়। কিন্তু অলপ পিছতে এটা প্ৰচণ্ড বতাহ আহিল, তাৰ পিছত শিলাবৃষ্টিৰ পাথৰ পৰিবলৈ ধৰিলে। শিলাবৃষ্টি বৰ ডাঙৰ আৰু গধুৰ আছিল। প্ৰায় এঘণ্টামান চলি থাকিল। ধুমুহাৰ পিছত সকলো ধ্বংস হৈ গ’ল। কুঁহিয়াৰ নোহোৱা হৈ গ’ল। গছবোৰৰ কোনো পাত নাছিল। পথাৰখন নিমখেৰে ঢাকি থোৱা যেন বগা যেন লাগিছিল। লেঞ্চোৰ শস্যবোৰ নষ্ট হৈ গ’ল৷ তেওঁৰ খাবলৈ বা বিক্ৰী কৰিবলৈ একো বাকী নাছিল। - Why did Lencho write a letter to God? What did he write?
Answer: After the storm destroyed his crops, Lencho became very sad. His family had no food. He believed only God could help them. So, he decided to write a letter to God. In the letter, he wrote that he needed 100 pesos. He wanted the money to sow his field again and live until the next crop came. He said that if God did not help him, his family would go hungry. He trusted that God would surely help him.
৪/ লেঞ্চোৱে কিয় ঈশ্বৰলৈ চিঠি লিখিছিল? তেওঁ কি লিখিছিল?
উত্তৰঃ ধুমুহাই তেওঁৰ শস্য নষ্ট কৰাৰ পিছত লেঞ্চো বৰ দুখী হৈ পৰিল। তেওঁৰ পৰিয়ালৰ কোনো খাদ্য নাছিল। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে কেৱল ঈশ্বৰেহে তেওঁলোকক সহায় কৰিব পাৰে। গতিকে, তেওঁ ভগৱানলৈ এখন চিঠি লিখাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। চিঠিখনত তেওঁ লিখিছে যে তেওঁক ১০০ পেছ’ৰ প্ৰয়োজন। তেওঁ বিচাৰিছিল যে টকাখিনিয়ে আকৌ নিজৰ পথাৰখন সিঁচি পৰৱৰ্তী শস্য নহালৈকে জীয়াই থাকিব। ভগৱানে সহায় নকৰিলে তেওঁৰ পৰিয়াল ভোকত থাকিব বুলি ক’লে। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে ঈশ্বৰে তেওঁক নিশ্চয় সহায় কৰিব। - How did the postmaster react to Lencho’s letter to God?
Answer: The postman first laughed when he saw the letter addressed to God. He took it to the postmaster. The postmaster also laughed, but then he became serious. He was amazed by Lencho’s faith in God. He did not want to break that faith. So, he decided to collect money and reply to Lencho. He asked other employees and friends for help. He also gave part of his salary. Though he couldn’t collect 100 pesos, he managed to send 70.
৫/ লেঞ্চোৱে ঈশ্বৰলৈ লিখা চিঠিখনৰ প্ৰতি ডাকঘৰৰ মালিকে কেনে প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰিছিল?
উত্তৰঃ ভগৱানক উদ্দেশ্যি লিখা চিঠিখন দেখি ডাকঘৰৰ মানুহজনে প্ৰথমে হাঁহিলে। ডাকঘৰৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল। পোষ্টমাষ্টৰেও হাঁহিলে, কিন্তু তাৰ পিছত সি ছিৰিয়াছ হৈ পৰিল। লেঞ্চোৰ ঈশ্বৰৰ প্ৰতি থকা বিশ্বাস দেখি তেওঁ আচৰিত হৈ পৰিছিল। তেওঁ সেই বিশ্বাস ভংগ কৰিব বিচৰা নাছিল। গতিকে, তেওঁ টকা সংগ্ৰহ কৰি লেঞ্চোক উত্তৰ দিয়াৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। তেওঁ আন কৰ্মচাৰী আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ পৰা সহায় বিচাৰিছিল। দৰমহাৰ এটা অংশও দিলে। যদিও তেওঁ ১০০ পেছ’ সংগ্ৰহ কৰিব নোৱাৰিলে, তথাপিও তেওঁ ৭০ পেছ’ পঠিয়াবলৈ সক্ষম হ’ল। - What did Lencho do after receiving the letter with money?
Answer: Lencho came to the post office early on Sunday. He asked if there was a letter for him. The postman gave him the letter. Lencho was not surprised to see money in it. He had strong faith in God. But when he counted the money, he became angry. It was only 70 pesos. He thought that God had sent 100 pesos, but the rest was stolen by the post office workers. He at once wrote another letter to God.
৬) টকাৰে চিঠিখন পোৱাৰ পিছত লেঞ্চোৱে কি কৰিলে?
উত্তৰঃ লেঞ্চো দেওবাৰে পুৱাই ডাকঘৰলৈ আহিছিল। তেওঁৰ বাবে চিঠি আছে নেকি বুলি সুধিলে। ডাকঘৰৰ মানুহজনে চিঠিখন দিলে। তাত টকা দেখি লেঞ্চো আচৰিত হোৱা নাছিল। ঈশ্বৰৰ ওপৰত তেওঁৰ দৃঢ় বিশ্বাস আছিল। কিন্তু টকা গণিলে তাৰ খং উঠিল। মাত্ৰ ৭০ পেছ’ আছিল। তেওঁ ভাবিছিল যে ভগৱানে ১০০ পেছ’ পঠিয়াইছে, কিন্তু বাকীখিনি ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীয়ে চুৰি কৰি লৈ গ’ল। তেওঁ লগে লগে ঈশ্বৰলৈ আন এখন চিঠি লিখিলে। - What was the content of Lencho’s second letter to God?
Answer: In the second letter, Lencho thanked God but also complained. He said that he had received only 70 pesos out of the 100 he had asked for. He requested God to send the rest of the money soon because he needed it badly. But he also told God not to send the money through the post office again. He called the post office employees a “bunch of crooks” because he believed they had stolen his money. He didn’t know they were the ones who helped him.
৭) লেঞ্চোৰ ঈশ্বৰলৈ লিখা দ্বিতীয়খন পত্ৰৰ বিষয়বস্তু কি আছিল?
উত্তৰঃ দ্বিতীয়খন চিঠিত লেঞ্চোৱে ভগৱানক ধন্যবাদ জনাইছিল যদিও অভিযোগো কৰিছিল। তেওঁ কয় যে তেওঁ বিচৰা ১০০ পেছ’ৰ ভিতৰত মাত্ৰ ৭০ পেছ’হে পাইছে। তেওঁ ভগৱানক অনুৰোধ কৰিলে যে বাকী টকাখিনি সোনকালে পঠিয়াই দিয়ক কাৰণ তেওঁৰ অতি প্ৰয়োজন আছিল। কিন্তু তেওঁ ভগৱানকো ক’লে যে সেই টকাখিনি আৰু ডাকঘৰৰ জৰিয়তে পঠিয়াব নালাগে। তেওঁ ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীসকলক “গোটেই ঠগবাজ” বুলি অভিহিত কৰে কাৰণ তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে তেওঁলোকে তেওঁৰ ধন চুৰি কৰি লৈ গৈছে। তেওঁ নাজানিছিল যে তেওঁলোকেই তেওঁক সহায় কৰিছিল৷ - What kind of a man was Lencho? Describe his character.
Answer: Lencho was a simple and hardworking farmer. He had great faith in God. He worked like an ox in the fields. He was hopeful, honest, and innocent. Even though he had very little education, he knew how to write. His belief in God was so strong that he wrote a letter asking for help. But he was also very naive. He could not understand that the post office people had helped him. He thought they were thieves and blamed them.
৮/ লেঞ্চো কেনেকুৱা মানুহ আছিল? তেওঁৰ চৰিত্ৰৰ বৰ্ণনা কৰা।
উত্তৰঃ লেঞ্চো আছিল এজন সহজ-সৰল আৰু কঠোৰ পৰিশ্ৰমী কৃষক। ঈশ্বৰৰ ওপৰত তেওঁৰ বৰ বিশ্বাস আছিল। পথাৰত ম’হৰ দৰে কাম কৰিছিল। তেওঁ আছিল আশাবাদী, সৎ আৰু নিৰ্দোষী। শিক্ষা-দীক্ষা খুব কম হ’লেও লিখিব জানিছিল। ঈশ্বৰৰ ওপৰত তেওঁৰ বিশ্বাস ইমানেই দৃঢ় আছিল যে তেওঁ সহায় বিচাৰি চিঠি লিখিছিল। কিন্তু তেওঁ বৰ বোকাও আছিল। তেওঁ বুজিব পৰা নাছিল যে ডাকঘৰৰ মানুহবোৰে তেওঁক সহায় কৰিছে। তেওঁ সিহঁতক চোৰ বুলি ভাবি দোষ দিছিল। - What is the irony in the story “A Letter to God”?
Answer: The irony in the story is that Lencho, who had strong faith in God, got help from the post office people — but he did not know it. He thought they had stolen his money. He believed only God helped him. So, when he received only 70 pesos, he blamed the very people who helped him. He called them “crooks.” This is ironic because the people he distrusted were actually kind and honest. The story shows how blind faith can also lead to misunderstanding.
৯/ “ঈশ্বৰলৈ এখন চিঠি” কাহিনীটোত কি বিদ্ৰুপ আছে?
উত্তৰঃ কাহিনীটোৰ বিড়ম্বনাটো হ’ল ভগৱানৰ ওপৰত দৃঢ় বিশ্বাস থকা লেঞ্চোৱে ডাকঘৰৰ মানুহৰ পৰা সহায় পাইছিল — কিন্তু তেওঁ সেই কথা নাজানিছিল। সি ভাবিছিল যে সিহঁতে তাৰ টকা চুৰি কৰি লৈ গৈছে। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে কেৱল ঈশ্বৰেহে তেওঁক সহায় কৰিছিল। গতিকে, যেতিয়া তেওঁ মাত্ৰ ৭০ পেছ’হে পাইছিল, তেতিয়া তেওঁ তেওঁক সহায় কৰা মানুহখিনিকে দোষাৰোপ কৰিছিল। তেওঁ তেওঁলোকক “ক্ৰুক” বুলি কৈছিল। এইটো বিড়ম্বনাৰ কাৰণ তেওঁ অবিশ্বাস কৰা মানুহবোৰ আচলতে দয়ালু আৰু সৎ আছিল। কাহিনীটোৱে দেখুৱাইছে যে অন্ধ বিশ্বাসেও কেনেকৈ ভুল বুজাবুজিৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। - What message does the story “A Letter to God” give us?
Answer: The story gives us many messages. It shows how strong faith can move people. Lencho’s letter made the postmaster and others show kindness. It also shows how simple and innocent some people can be. Lencho did not thank the post office people but blamed them. The story also tells us that nature can be both helpful and harmful. Above all, it teaches us that sometimes help comes from humans, not miracles. We should be thankful and not judge without knowing the truth.
১০) “ঈশ্বৰলৈ এখন চিঠি” কাহিনীয়ে আমাক কি বাৰ্তা দিয়ে?
উত্তৰঃ কাহিনীটোৱে আমাক বহু বাৰ্তা দিয়ে। ই দেখুৱাইছে যে দৃঢ় বিশ্বাসে মানুহক কিমান আকৰ্ষিত কৰিব পাৰে। লেঞ্চোৰ চিঠিখনে ডাকঘৰৰ মালিক আৰু আনসকলে দয়া দেখুৱাবলৈ বাধ্য কৰালে। কিছুমান মানুহ কিমান সহজ-সৰল আৰু নিৰ্দোষী হ’ব পাৰে সেয়াও ইয়াৰ পৰাই বুজা যায়। লেঞ্চোৱে ডাকঘৰৰ লোকসকলক ধন্যবাদ নিদি দোষাৰোপ কৰে। কাহিনীটোৱে আমাক এইটোও কয় যে প্ৰকৃতি সহায়ক আৰু ক্ষতিকাৰক দুয়োটা হ’ব পাৰে। সৰ্বোপৰি ই আমাক শিকাইছে যে কেতিয়াবা সহায় মানুহৰ পৰাই আহে, অলৌকিকতাৰ পৰা নহয়। আমি ধন্যবাদী হোৱা উচিত আৰু সত্য নজনাকৈ বিচাৰ কৰা উচিত নহয়।
Very Long Answer Type Questions
- Describe how Lencho’s hopes turned into sorrow after the hailstorm. How did he react?
Answer: Lencho was a simple farmer. His house was on a low hill and from there, he could see his field full of ripe corn. He was very happy because he expected a good harvest. The only thing needed was some rain. One day, he saw clouds in the sky and told his wife that rain was coming. At first, it started raining, and he was very happy. He even said the drops were like coins from the sky. But soon, big hailstones began to fall. The hailstorm lasted for an hour and destroyed all his crops. The leaves fell off trees, flowers were gone, and the field looked white like salt. After the storm, Lencho became very sad. His only hope was gone. That night, he and his family were worried and said, “We’ll all go hungry this year.” Still, deep in his heart, he had hope in God.
১/ শিলাবৃষ্টিৰ পিছত লেঞ্চোৰ আশা কেনেকৈ দুখলৈ পৰিণত হ’ল বৰ্ণনা কৰা। তেওঁ কেনে প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰিলে?
উত্তৰঃ লেঞ্চো আছিল এজন সাধাৰণ খেতিয়ক। তেওঁৰ ঘৰটো এটা নিম্ন পাহাৰৰ ওপৰত আছিল আৰু তাৰ পৰাই পকা কুঁহিয়াৰেৰে ভৰি থকা তেওঁৰ পথাৰখন দেখা পাইছিল। ভাল শস্যৰ আশা কৰিছিল বাবে তেওঁ বৰ সুখী হৈছিল। প্ৰয়োজন আছিল মাথোঁ কিছু বৰষুণ। এদিন আকাশত ডাৱৰ দেখি পত্নীক ক’লে যে বৰষুণ আহি আছে। প্ৰথমতে বৰষুণ দিবলৈ ধৰিলে, আৰু তেওঁ বৰ সুখী হ’ল। আনকি তেওঁ কয় যে টোপালবোৰ আকাশৰ পৰা অহা মুদ্ৰাৰ দৰে। কিন্তু অলপ পিছতে ডাঙৰ ডাঙৰ শিলাবৃষ্টি কৰিবলৈ ধৰিলে। এঘণ্টা ধৰি শিলাবৃষ্টিৰ ধুমুহাই তেওঁৰ সকলো শস্য নষ্ট কৰি পেলালে। গছৰ পৰা পাত সৰি গ’ল, ফুল নোহোৱা হৈ গ’ল, পথাৰখন নিমখৰ দৰে বগা যেন লাগিল। ধুমুহাৰ পিছত লেঞ্চো বৰ দুখী হৈ পৰিল। তাৰ একমাত্ৰ আশা নোহোৱা হৈ গ’ল। সেই নিশা তেওঁ আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালটোৱে চিন্তিত হৈ ক’লে, “এই বছৰ আমি সকলোৱে ভোকত থাকিম।” তথাপিও অন্তৰৰ গভীৰত তেওঁৰ ঈশ্বৰৰ ওপৰত আশা আছিল। - Explain why Lencho wrote a letter to God. What did he write and what did it show about his character?
Answer: After the hailstorm, Lencho’s crops were fully destroyed. His field had nothing left. There was no food for his family. He felt helpless but didn’t give up. He had great faith in God. He believed that God helps those who believe in Him. So, he decided to write a letter to God. He wrote that if God did not help him, his family would go hungry. He asked for 100 pesos to sow his field again and to live until the next crop came. He believed that only God could save him. He wrote “To God” on the envelope and dropped it at the post office. This letter shows Lencho’s strong belief in God. He was poor, uneducated, and innocent, but he had hope. His heart was full of trust and honesty. He believed in divine help more than human help.
২) লেঞ্চোৱে কিয় ঈশ্বৰলৈ চিঠি লিখিছিল বুজাই দিয়া। তেওঁ কি লিখিছিল আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা তেওঁৰ চৰিত্ৰৰ বিষয়ে কি প্ৰকাশ পাইছিল?
উত্তৰঃ শিলাবৃষ্টিৰ পিছত লেঞ্চোৰ শস্য সম্পূৰ্ণৰূপে ধ্বংস হৈ গ’ল। তেওঁৰ পথাৰত একো বাকী নাছিল। ঘৰৰ বাবে খাদ্যৰ অভাৱ নাছিল। তেওঁ নিজকে অসহায় অনুভৱ কৰিছিল যদিও হাৰ নামানিল। ঈশ্বৰৰ ওপৰত তেওঁৰ বৰ বিশ্বাস আছিল। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে ঈশ্বৰে তেওঁক বিশ্বাস কৰাসকলক সহায় কৰে। গতিকে, তেওঁ ভগৱানলৈ এখন চিঠি লিখাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। তেওঁ লিখিছিল যে যদি ঈশ্বৰে তেওঁক সহায় নকৰে তেন্তে তেওঁৰ পৰিয়ালটো ভোকত থাকিব। তেওঁ নিজৰ পথাৰখন আকৌ সিঁচিবলৈ আৰু পৰৱৰ্তী শস্য অহালৈকে জীয়াই থাকিবলৈ ১০০ পেছ’ বিচাৰিলে। তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে কেৱল ঈশ্বৰেহে তেওঁক ৰক্ষা কৰিব পাৰিব। খামটোত “To God” বুলি লিখি ডাকঘৰত পেলাই দিলে। এই চিঠিখনে লেঞ্চোৰ ঈশ্বৰৰ ওপৰত থকা দৃঢ় বিশ্বাস দেখুৱাইছে। তেওঁ দুখীয়া, অশিক্ষিত আৰু নিৰ্দোষী আছিল যদিও তেওঁৰ আশা আছিল। তেওঁৰ হৃদয়খন আস্থা আৰু সততাৰে ভৰি পৰিছিল। তেওঁ মানুহৰ সহায়তকৈ ঈশ্বৰৰ সহায়ত বেছি বিশ্বাস কৰিছিল। - How did the postmaster and post office employees react to Lencho’s letter? What does this part of the story teach us?
Answer: When the post office worker saw the letter addressed to God, he laughed and showed it to the postmaster. The postmaster also laughed at first but then became serious. He was surprised to see how much faith Lencho had in God. He didn’t want to break that faith. So, he decided to answer the letter. He collected money from his friends and employees. He gave part of his own salary too. In the end, he could collect only 70 pesos, not the 100 that Lencho asked for. He put the money in an envelope and signed it as “God.” This part of the story teaches us that there are good people in the world who help others without expecting anything in return. It also shows how strong faith can move others. The postmaster was kind, helpful, and respected Lencho’s simple belief.
৩/ লেঞ্চোৰ চিঠিখনৰ প্ৰতি ডাকঘৰৰ মালিক আৰু ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীসকলে কেনে প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰিছিল? কাহিনীৰ এই অংশটোৱে আমাক কি শিকাইছে?
উত্তৰঃ ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীজনে ভগৱানক উদ্দেশ্যি লিখা চিঠিখন দেখি হাঁহি হাঁহি ডাকঘৰৰ মালিকক দেখুৱাই দিলে। ডাকঘৰৰ মালিকজনো প্ৰথমে হাঁহিছিল যদিও তাৰ পিছত গুৰুতৰ হৈ পৰিল। লেঞ্চোৰ ঈশ্বৰৰ ওপৰত কিমান বিশ্বাস আছিল সেয়া দেখি তেওঁ আচৰিত হ’ল। সেই বিশ্বাস ভংগ কৰিব বিচৰা নাছিল সি৷ গতিকে, চিঠিখনৰ উত্তৰ দিবলৈ সিদ্ধান্ত ল’লে। বন্ধু-বান্ধৱী আৰু কৰ্মচাৰীৰ পৰা ধন সংগ্ৰহ কৰিছিল। নিজৰ দৰমহাৰ এটা অংশও দিলে। শেষত তেওঁ মাত্ৰ ৭০ পেছ’হে সংগ্ৰহ কৰিব পাৰিছিল, লেঞ্চোৱে বিচৰা ১০০ পেছ’ নহয়। টকাখিনি খাম এটাত ভৰাই “ঈশ্বৰ” বুলি চহী কৰিলে। কাহিনীৰ এই অংশই আমাক শিকাইছে যে পৃথিৱীত এনেকুৱা ভাল মানুহ আছে যিয়ে বিনিময়ত একো আশা নকৰাকৈ আনক সহায় কৰে। দৃঢ় বিশ্বাসে আনক কেনেদৰে আকৰ্ষিত কৰিব পাৰে, সেই কথাও ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰকাশ কৰা হৈছে। পোষ্টমাষ্টাৰজন দয়ালু, সহায়কাৰী আৰু লেঞ্চোৰ সৰল বিশ্বাসক সন্মান কৰিছিল। - What did Lencho do after receiving the money? What does his second letter show about his thinking?
Answer: When Lencho received the letter with money, he was not surprised. He had full faith that God would help him. But when he counted the money, he became angry. He had asked for 100 pesos but received only 70. He thought that God had sent the full amount, but the post office workers had stolen the rest. So, he wrote another letter to God. He told God to send the money again but not through the post office. He called the employees “a bunch of crooks.” This shows that Lencho was very innocent. He didn’t know that the same people had helped him. He could not believe that God would send less money. This part shows his blind faith. He was honest but also simple-minded. He did not thank the helpers but doubted them instead. His thinking was shaped only by belief, not by real understanding.
৪/ টকাখিনি পোৱাৰ পিছত লেঞ্চোৱে কি কৰিলে? তেওঁৰ দ্বিতীয়খন চিঠিখনে তেওঁৰ চিন্তাধাৰাৰ বিষয়ে কি দেখুৱাইছে?
উত্তৰঃ লেঞ্চোৱে যেতিয়া টকাৰে চিঠিখন পাইছিল, তেতিয়া তেওঁ আচৰিত হোৱা নাছিল। ঈশ্বৰে তেওঁক সহায় কৰিব বুলি তেওঁৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস আছিল। কিন্তু টকা গণিলে তাৰ খং উঠিল। তেওঁ ১০০ পেছ’ বিচাৰিছিল যদিও মাত্ৰ ৭০ পেছ’হে পাইছিল।তেওঁ ভাবিছিল যে ভগৱানে সম্পূৰ্ণ ধন পঠিয়াইছে, কিন্তু বাকীখিনি ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীয়ে চুৰি কৰি লৈ গৈছে। গতিকে, তেওঁ ঈশ্বৰলৈ আন এখন চিঠি লিখিলে। ভগৱানক ক’লে যে টকাখিনি আকৌ পঠাওক কিন্তু ডাকঘৰৰ জৰিয়তে নহয়। তেওঁ কৰ্মচাৰীসকলক “এটা ঠগবাজ” বুলি অভিহিত কৰিছিল। ইয়াৰ পৰা বুজা যায় যে লেঞ্চো আছিল অতি নিৰ্দোষী। সি গম পোৱা নাছিল যে একেখিনি মানুহেই তাক সহায় কৰিছে৷ তেওঁ বিশ্বাস কৰিব পৰা নাছিল যে ভগৱানে কম টকা পঠিয়াব। এই অংশই তেওঁৰ অন্ধ বিশ্বাস দেখুৱাইছে। তেওঁ সৎ আছিল যদিও সহজ-সৰল মনৰো আছিল। তেওঁ সহায়কাৰীসকলক ধন্যবাদ নিদিলে বৰঞ্চ তেওঁলোকক সন্দেহ কৰিলে। তেওঁৰ চিন্তাধাৰা কেৱল বিশ্বাসৰ দ্বাৰা গঢ় লৈ উঠিছিল, প্ৰকৃত বুজাবুজিৰ দ্বাৰা নহয়। - What is the main theme and message of the story “A Letter to God”? Explain with examples from the story.
Answer: The story “A Letter to God” shows the strong faith of a simple farmer, Lencho. It also shows how kind human beings can be. The main theme is faith in God and belief in goodness. Lencho believed that God would help him. After the hailstorm destroyed his crops, he didn’t lose hope. He wrote a letter to God asking for 100 pesos. This shows how deep his trust was. On the other side, the postmaster and the employees were touched by Lencho’s faith. They collected 70 pesos and sent it to him, signing it as from “God.” But Lencho, being innocent, thought that the money was stolen by the post office workers. He wrote another letter asking God not to send money through mail again. This shows irony and misunderstanding. The story teaches us about faith, innocence, kindness, and also about how sometimes, good deeds are misunderstood.
৫/ “ঈশ্বৰলৈ এখন চিঠি” গল্পটোৰ মূল বিষয়বস্তু আৰু বাৰ্তা কি? কাহিনীৰ পৰা উদাহৰণ দি বুজাই দিয়া।
উত্তৰঃ “ঈশ্বৰলৈ এখন চিঠি” গল্পটোৱে এজন সাধাৰণ কৃষক লেঞ্চোৰ দৃঢ় বিশ্বাস দেখুৱাইছে। মানুহ কিমান দয়ালু হ’ব পাৰে সেই কথাও ইয়াৰ পৰাই বুজা যায়। মূল বিষয়বস্তু হৈছে ঈশ্বৰৰ ওপৰত বিশ্বাস আৰু মঙ্গলৰ ওপৰত বিশ্বাস। লেঞ্চোৱে বিশ্বাস কৰিছিল যে ভগৱানে তেওঁক সহায় কৰিব। শিলাবৃষ্টিৰ ধুমুহাই তেওঁৰ শস্য ধ্বংস কৰাৰ পিছত তেওঁ আশা হেৰুৱাব পৰা নাছিল। তেওঁ ঈশ্বৰলৈ চিঠি লিখি ১০০ পেছ’ বিচাৰিলে। ইয়াৰ পৰাই বুজা যায় যে তেওঁৰ আস্থা কিমান গভীৰ আছিল। আনহাতে ডাকঘৰৰ মাষ্টৰ আৰু কৰ্মচাৰীসকলক লেঞ্চোৰ বিশ্বাসত চুই গ’ল। তেওঁলোকে ৭০ পেচো সংগ্ৰহ কৰি তেওঁলৈ পঠিয়াই দিলে, “ঈশ্বৰৰ পৰা” বুলি চহী কৰিলে। কিন্তু লেঞ্চো নিৰীহ হোৱাৰ বাবে ভাবিলে যে টকাখিনি ডাকঘৰৰ কৰ্মচাৰীয়ে চুৰি কৰি লৈ গৈছে। তেওঁ আৰু এখন চিঠি লিখি ভগৱানক পুনৰ ডাকযোগে ধন পঠিয়াব নালাগে বুলি অনুৰোধ কৰিছিল। ইয়াৰ পৰা বিদ্ৰুপ আৰু ভুল বুজাবুজিৰ পৰিচয় পোৱা যায়। কাহিনীটোৱে আমাক বিশ্বাস, নিৰ্দোষতা, দয়াৰ বিষয়ে শিকাই, লগতে কেতিয়াবা, ভাল কামবোৰ কেনেকৈ ভুল বুজাবুজি হয়, সেই বিষয়েও শিকাইছে।
Gregorio López y Fuentes (1895–1966): A Detailed Biography
Gregorio López y Fuentes was a celebrated Mexican novelist, short story writer, and poet known for his vivid portrayal of rural Mexican life. Born in Veracruz, Mexico, he grew up during a time of significant social and political change, especially influenced by the Mexican Revolution (1910–1920). This period shaped much of his literary work, as he witnessed firsthand the struggles of peasants, indigenous communities, and the working class.
গ্ৰেগৰিঅ’ লোপেজ ৱাই ফুয়েন্টেছ (১৮৯৫–১৯৬৬): ৰ জীৱনী
গ্ৰেগৰিঅ’ লোপেজ ৱাই ফুয়েন্টেছ আছিল এজন বিখ্যাত মেক্সিকান ঔপন্যাসিক, চুটিগল্প লেখক আৰু কবি যি তেওঁৰ গ্ৰাম্য মেক্সিকান জীৱনৰ প্ৰাঞ্জল চিত্ৰণৰ বাবে পৰিচিত। মেক্সিকোৰ ভেৰাক্ৰুজত জন্মগ্ৰহণ কৰা তেখেতে বিশেষকৈ মেক্সিকান বিপ্লৱ (১৯১০–১৯২০)ৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈ উল্লেখযোগ্য সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক পৰিৱৰ্তনৰ সময়ত ডাঙৰ-দীঘল হৈছিল। এই সময়ছোৱাই তেওঁৰ সাহিত্যিক কামৰ বহুখিনি গঢ় দিছিল, কিয়নো তেওঁ কৃষক, খিলঞ্জীয়া সম্প্ৰদায় আৰু শ্ৰমিক শ্ৰেণীৰ সংগ্ৰামৰ প্ৰত্যক্ষ সাক্ষী হৈছিল।
Early Life and Influences:
López y Fuentes was born into a family with deep roots in rural Mexico. His early life in the countryside allowed him to observe the hardships faced by farmers, labourers, and indigenous people. Unlike many writers of his time who focused on urban life, Fuentes remained committed to telling the stories of the common people, which became the foundation of his literary career.
The Mexican Revolution greatly influenced him, exposing the harsh realities of inequality, land disputes, and social injustice. His experiences during this time inspired him to write with authenticity, often giving a voice to the voiceless.
প্ৰাথমিক জীৱন আৰু প্ৰভাৱ:
লোপেজ ৱাই ফুয়েণ্টেছৰ জন্ম হৈছিল মেক্সিকোৰ গ্ৰাম্য অঞ্চলত সম্ভ্ৰান্ত পৰিয়ালত। গ্ৰাম্য অঞ্চলত তেওঁৰ প্ৰাৰম্ভিক জীৱনে তেওঁক কৃষক, শ্ৰমিক আৰু খিলঞ্জীয়া লোকে সন্মুখীন হোৱা কষ্টসমূহ পৰ্যবেক্ষণ কৰিবলৈ সুবিধা কৰি দিছিল। নগৰীয়া জীৱনৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা তেওঁৰ সময়ৰ বহু লেখকৰ দৰে নহয়, ফুয়েণ্টেছে সাধাৰণ মানুহৰ কাহিনী কোৱাৰ প্ৰতি দায়বদ্ধ হৈ থাকিল, যিটো তেওঁৰ সাহিত্যিক জীৱনৰ ভেটি হৈ পৰিল।
মেক্সিকান বিপ্লৱে তেওঁক বহু পৰিমাণে প্ৰভাৱিত কৰিছিল, বৈষম্য, ভূমি বিবাদ আৰু সামাজিক অন্যায়ৰ কঠোৰ বাস্তৱতাক উদঙাই দিছিল। এই সময়ছোৱাত তেওঁৰ অভিজ্ঞতাই তেওঁক প্ৰামাণ্যতাৰে লিখিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল, প্ৰায়ে কণ্ঠহীনসকলক এক কণ্ঠদান কৰিছিল।
Literary Career:
López y Fuentes started his career as a teacher before fully dedicating himself to writing. His works reflect the themes of social justice, faith, poverty, and resilience. He was part of a literary movement known as “literatura de la Revolución Mexicana” (literature of the Mexican Revolution), which aimed to capture the struggles and spirit of the Mexican people during and after the revolution.
Notable Works:
- “El Indio” (The Indian) – 1935:
This is perhaps his most famous novel, which earned him the National Prize for Arts and Sciences in Literature. It focuses on the life of indigenous people in Mexico, highlighting their struggles against oppression, racism, and cultural erasure. - “Tierra” (Land):
A novel that explores the themes of land ownership, revolution, and the exploitation of rural communities. It reflects the agrarian struggles faced by Mexican peasants after the revolution. - “Una Carta a Dios” (A Letter to God):
A powerful short story that showcases the unshakable faith of a poor farmer, Lencho, in God. It also highlights the irony of human nature and the simple, pure beliefs of rural people. This story is widely studied in schools for its universal themes of faith, hope, and human kindness.
সাহিত্যিক জীৱন:
লোপেজ ৱাই ফুয়েণ্টেছে লিখাৰ প্ৰতি সম্পূৰ্ণৰূপে নিজকে উৎসৰ্গা কৰাৰ আগতে শিক্ষক হিচাপে নিজৰ কেৰিয়াৰ আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁৰ ৰচনাসমূহে সামাজিক ন্যায়, বিশ্বাস, দৰিদ্ৰতা, আৰু স্থিতিস্থাপকতাৰ বিষয়বস্তু প্ৰতিফলিত কৰে। তেওঁ “literatura de la Revolución Mexicana” (মেক্সিকান বিপ্লৱৰ সাহিত্য) নামেৰে জনাজাত এটা সাহিত্য আন্দোলনৰ অংশ আছিল, যাৰ লক্ষ্য আছিল বিপ্লৱৰ সময়ত আৰু তাৰ পিছত মেক্সিকান জনসাধাৰণৰ সংগ্ৰাম আৰু মনোভাৱক ধৰি ৰখা।
উল্লেখযোগ্য ৰচনাসমূহ:
“এল ইণ্ডিয়া” (ভাৰতীয় আচলতে ইণ্ডাচ সকলক বুজোৱা হৈছে) (লেটিন আমেৰিকাৰ খিলঞ্জীয়া লোকসকলক বুজাই) – ১৯৩৫:
এইখনেই হয়তো তেওঁৰ আটাইতকৈ বিখ্যাত উপন্যাস, যাৰ বাবে তেওঁ সাহিত্যৰ কলা আৰু বিজ্ঞানৰ ৰাষ্ট্ৰীয় বঁটা লাভ কৰিছিল। ইয়াত মেক্সিকোৰ খিলঞ্জীয়া লোকসকলৰ জীৱনৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হৈছে, অত্যাচাৰ, বৰ্ণবাদ আৰু সাংস্কৃতিক মচি পেলোৱাৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকৰ সংগ্ৰামৰ ওপৰত আলোকপাত কৰা হৈছে।
“টিয়েৰা” (ভূমি):
ভূমিৰ মালিকীস্বত্ব, বিপ্লৱ, আৰু গ্ৰাম্য সম্প্ৰদায়ৰ শোষণৰ বিষয়বস্তু অন্বেষণ কৰা এখন উপন্যাস। ইয়াত বিপ্লৱৰ পিছত মেক্সিকান কৃষকসকলে সন্মুখীন হোৱা কৃষি সংগ্ৰামৰ প্ৰতিফলন ঘটিছে।
“উনা কাৰ্টা এ ডিঅ’ছ” (ঈশ্বৰলৈ লিখা এখন পত্ৰ):
লেঞ্চো নামৰ এজন দুখীয়া কৃষকৰ ঈশ্বৰৰ প্ৰতি থকা অটল বিশ্বাসক প্ৰদৰ্শন কৰা এক শক্তিশালী চুটিগল্প। ইয়াৰ উপৰিও ইয়াত মানুহৰ স্বভাৱৰ বিদ্ৰুপ আৰু গ্ৰাম্য মানুহৰ সৰল, বিশুদ্ধ বিশ্বাসক উজ্জ্বল কৰি তোলা হৈছে। এই কাহিনীটোৰ বিশ্বাস, আশা আৰু মানৱীয় দয়া আদি সাৰ্বজনীন বিষয়বস্তুৰ বাবে বিদ্যালয়ত বহুলভাৱে অধ্যয়ন কৰা হয়।
Writing Style and Themes:
López y Fuentes was known for his realistic and simple writing style, making his stories accessible to readers of all backgrounds. He used rich imagery and authentic dialogue to bring rural Mexico to life. His recurring themes include:
• Social Injustice: The gap between the rich and poor, and the struggles of indigenous people.
• Faith and Resilience: Characters like Lencho show unwavering faith even in the face of adversity.
• Rural Life: Detailed descriptions of the Mexican countryside, farming life, and the daily struggles of peasants.
• Irony and Human Nature: Stories often reveal the complexities of human beliefs and actions, as seen in “A Letter to God.”
লেখাৰ শৈলী আৰু বিষয়বস্তু:
লোপেজ ৱাই ফুয়েন্টেছ তেওঁৰ বাস্তৱিক আৰু সহজ লেখা শৈলীৰ বাবে পৰিচিত আছিল, যাৰ ফলত তেওঁৰ গল্পসমূহ সকলো পটভূমিৰ পাঠকৰ বাবে সুলভ হৈ পৰিছিল। তেওঁ চহকী চিত্ৰকল্প আৰু প্ৰামাণিক সংলাপ ব্যৱহাৰ কৰি মেক্সিকোৰ গ্ৰাম্য অঞ্চলক জীৱন্ত কৰি তুলিছিল। তেওঁৰ পুনৰাবৃত্তিমূলক বিষয়বস্তুসমূহৰ ভিতৰত আছে:
সামাজিক অন্যায়: ধনী আৰু দুখীয়াৰ মাজৰ ব্যৱধান, আৰু খিলঞ্জীয়াৰ সংগ্ৰাম।
বিশ্বাস আৰু স্থিতিস্থাপকতা: লেঞ্চোৰ দৰে চৰিত্ৰই প্ৰতিকূলতাৰ সন্মুখীন হ’লেও অটল বিশ্বাস দেখুৱায়।
গ্ৰাম্য জীৱন: মেক্সিকান গ্ৰাম্য অঞ্চল, কৃষি জীৱন আৰু কৃষকৰ দৈনন্দিন সংগ্ৰামৰ বিশদ বিৱৰণ।
বিদ্ৰুপ আৰু মানৱ প্ৰকৃতি: কাহিনীবোৰে প্ৰায়ে মানুহৰ বিশ্বাস আৰু কাৰ্য্যৰ জটিলতা উন্মোচন কৰে, যিটো “ঈশ্বৰলৈ এখন পত্ৰ”ত দেখা যায়।
Legacy:
Gregorio López y Fuentes remains a significant figure in Mexican literature. His works are celebrated for shedding light on the realities of post-revolutionary Mexico and giving a literary voice to the marginalized. His ability to blend realism with emotional depth has made his stories timeless, resonating with readers across generations and cultures.
His stories are part of academic curricula worldwide, helping students understand not just Mexican history and culture but also universal human emotions like hope, faith, and perseverance.
Would you like me to analyze any of his specific works or discuss the historical context in which he wrote?
উত্তৰাধিকাৰ:
গ্ৰেগৰিঅ’ লোপেজ ৱাই ফুয়েণ্টেছ মেক্সিকান সাহিত্যৰ এক উল্লেখযোগ্য ব্যক্তিত্ব হৈয়েই আছে। তেওঁৰ ৰচনাসমূহে বিপ্লৱৰ পিছৰ মেক্সিকোৰ বাস্তৱতাৰ ওপৰত পোহৰ পেলোৱা আৰু প্ৰান্তীয় লোকসকলক সাহিত্যিক কণ্ঠদান কৰাৰ বাবে উদযাপন কৰা হয়। আৱেগিক গভীৰতাৰ সৈতে বাস্তৱবাদৰ মিশ্ৰণ ঘটোৱাৰ ক্ষমতাই তেওঁৰ গল্পসমূহক কালজয়ী কৰি তুলিছে, প্ৰজন্ম আৰু সংস্কৃতিৰ পাঠকৰ মাজত অনুৰণন ঘটাইছে।
তেওঁৰ কাহিনীসমূহ বিশ্বজুৰি শৈক্ষিক পাঠ্যক্ৰমৰ অংশ, ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক কেৱল মেক্সিকান ইতিহাস আৰু সংস্কৃতিয়েই নহয়, আশা, বিশ্বাস আৰু অধ্যৱসায়ৰ দৰে সাৰ্বজনীন মানৱীয় আৱেগসমূহো বুজিবলৈ সহায় কৰে।
